Lahat ng Kabanata ng The Seeds of the Billionaire's Mistake: Kabanata 1 - Kabanata 10

Donna Point of View Pagkatapos ng nangyari sa amin ni Val dati, nagpasya akong umuwi para magbago ang buhay ko. Ngunit sa paglipas ng araw ay natuklasan kong may sakit ang aking ina. Sabi ng doktor, may leukemia si Nanay at may malaking butas sa puso. Kaya nang dahil do'n ay hindi na magkaaligaga ang katawan ko na makahanap ng bagong trabaho, para kitain ang malaking halaga na kakailanganin para sa pagpapagamot niya. "Dalian mo na magbihis ka na at hinihintay ka na sa stage! Bilis!"Napahigpit ang hawak ko sa kapipirasong damit na iniabot sa akin ng bakla."P-Pero ang inaaplyan ko po ay waitress, hindi po ganito!" Paglalaban ko sa kanya. "Hindi ba gusto mong maipagamot ang nanay mo? Kaya inilagay kita dito. Mas mabilis itong ipapagawa ko sa 'yo at mas malaki pa ang kikitain mo lalo na at kapag naitable o tinake home ka pa! Kaysa sa pagwawaitress, Hoy! Huwag ka ng pa arte diyan, hindi na uso ang pabebe sa panahon ngayon dahil mamamatay kang dilat kung hindi ka kikilos! Apakaarte nit

Donna Point of View Nung una naguluhan ako kung bakit sila nandito pareho pero hindi ko na kailangan pang magtaka o mag-isip pa dahil kitang-kita naman sa plastic na mukha ni Lea ngayon na tiyak akong siya na naman ang may pakana na i-set ang eksenang ito at mahuli kami ni Anthony. Ako naman na si tanga ang buong akala ko pumunta dito si Val para kumustahin ang kalagayan ko, pero nandito pala siya para ipamukha sa akin ang pagkakamali na wala namang katotohanan. Mainsulto na naman ako na mayroon akong kalaguyo at nahuli niya pa ako sa mismo nitong mga mata. At mapatunayan ang mga kasinungalingan ni Lea sa kanya na marumi akong babae. Hindi nagpapigil si Anthony dahil dito kaya heto kami ngayon. Nagpang-abutan ang dalawa at nagsalubungan ang init ng ulo sa isa't isa at pasiklaban ng kanya-kanyang mga kamao. Naiwang nakabukas ang pinto at ang mga tao ay nabulabog nang makarinig ng suntukan at sigawan sa room no. ko. PACK! BOMB! PLUG! BOG! "Tumigil na kayo! A-Awat na!" Hindi nagpapi

Anthony Point of View Nagdridrive ako patungong bahay nila Donna para makausap ko siya. Gusto ko siyang kausapin tungkol sa aming dalawa. Kung bakit ako nawala sa anong dahilan? At kung bakit ko siya iniwan ng walang paalam? Nalaman ng mga parents ko ang tungkol sa akin at kay Donna, na patuloy pa rin akong nakikipagkaibigan at nakikipaglapit dito. Mas malala ay nalaman nilang mahal ko na ito sa edad na labing tatlong taong gulang. Hindi sila sumang-ayon sa pagmamahal ko para sa kanya dahil masyado pa kaming bata at isa pa ayaw na ayaw nila sa linya ng pamilyang Lee kahit na anak naman sa labas si Donna. Pero sabi ni Dad isa pa rin siyang Lee dahil si Mr. Jefferson Lee ang tatay nito at hindi puwede pa rin na magsama kaming dalawa. Is it because she is a Lee kaya ayaw na sa kanya ng parents ko? Ano ba ang mer'on sa dalawang pamilyang ito at bakit sukdulan ang hindi pagkakaintindihan at away nila? Kahit lumaban na ako sa mga magulang ko na kahit anong mangyari ay hindi ko siya iiwan. A

Donna Point of View "Oh, Sorry." Ibinaba nito ang kubyertos sa kanyang plates at inayos ang table napkin sa kanyang hita. "Ang ibig kong sabihin ay matagal na ba kayong magkaibigan?" Nakahinga ako ng maluwag at napatingin kay Anthony na ngayon ay kalma rin ito. "Oo. Magkababata kami." Napataas ang noo ni Mr. Wang ang father ni Jachel at uminom ng wine. "Ah so ikaw pala hija ang naikwekwento sa amin nitong si Anthony sa States." Talaga? Hanggang sa States naikwekwento niya ako? "Wala nga siyang bukang bibig kun'di ikaw." Napahalakhak ang lalaki at sumubo ng kaunting cake. "Kahit na malapit na siyang ikasal sa anak kong si Jachel ay nagback-out siya dahil may gusto siyang balikan dito... and ikaw pala 'yon." Pagbulyaw niya ng katotohanan sa likod ng lahat. Napakuyom ang kamao ni Anthony at pigil hininga ang sunod na eksena. Biglang may karayom na tumusok sa puso ko at naramdamam ko ang labis na pangingirot nito. Mas lalong yumanig ang kamay ko at ilang beses akong napapakurap. H

Donna Point of View"Salamat, Val. Pero kailangan ko ng umuwi."Bumuga ako ng malalim na hangin at yumukong lalabas na sa sasakyan nito."Stop!" Napatutop ang bibig kong nilingon siya. Diretso siyang nakatingin sa daan kung saan kami nagpark. Walang emosyon ang mababasa dito."V-Val?""I'm sorry."Napakunot ang noo ko sa mga sinabi nito. Kung kanina siya ang nagligtas sa akin sa kamay ni Lea tapos ngayon ay nag so-sorry siya? Tama ba ang narinig ko? Pero for what reasons? Sa panggagago niya? O sa pag-abando sa sarili nitong anak?"I'm sorry sa ginawa sa 'yo ni Lea." malalim nitong paghingi ng dispensa. Inilapat n'ya ang mga mata nito sa 'kin. "Don't worry ako na ang bahala sa kanya. I will make sure na magbabayad siya sa ginawa n'ya sa 'yo."Sinasaniban ba s'ya?"Ano nga ang sinabi mo?" Para akong narindi sa nasabi nito. "Sumama kana ulit sa akin. Magsimula tayo ulit. Ako at ikaw." Dinampi nito ang kanyang palad sa aking pisngi. "So ibig sabihin..Tanggap mo na ang anak mo?" Hinawak