BS03: Hidden Son Of Mr. Santford のすべてのチャプター: チャプター 11 - チャプター 20

Hindi ko na po sinali dito 'yung laban nina Almika at Riley sa maze, dahil iniba ko ang kwento ni Almika kayat Huwag po kayong mag taka hehe. Enjoy reading. *** Almika's POV Umatras 'yung lalaki nang marinig ang malamig na boses ni Vandeon. Bumakas sa mukha nito ang takot dahil sa pinakitang tingin ni Vandeon ngunit hindi na uubra sa amin ang tinging 'yon. Kinuha ko ang kamay ni Vandish 'saka ko ito hinawakan nang mahigpit habang nakatingin kay Vandeon na ngayon ay nasa amin na ang atensyon."There's no turning back now, Almika." malamig na simula niya at humakbang papalapit sa amin. Pinagmasdan ko lamang siyang lumalapit. Wala na naman akong matatakbuhan ngayon, huling-huli niya na kami. Kung sakaling gagana man ang plano namin ni Vandish ay malaking pakinabang iyon pero papaano ko pakisamahan ang demonyong 'to? Makita ko lang mukha niya natatakot na ako at nagagalit bigla sa kanya. Wala man lang kapaguran ang mukha niya, nagkakalat din ang mga dugo sa buong damit niya, hindi ko

"Oh! You did great!" masayang tili ni Aisha nang makitang nagawa ko ng maayos ang pinagawa niya sa akin. She ordered me to shoot those human things in front of me. Hindi ako nahirapan dahil napakadali lang para sa akin. Halos headshot nga lahat. Ngumiti ako at kumaway kay Austin na nasa malayo, ang sarap naman ng buhay niya. Paupo-upo lang sa gilid habang may hawak na wine glass, mukhang nag-eenjoy sa nakikita. Ang sarap niya tuloy tamaan sa mukha. "You are amazing, Almika!" Umirap ako at pinagpatuloy ang ginagawa. Isang linggo na namin itong ginagawa, It was tiring but I'm starting to love this routine of mine. Minsan ay nakakapagod at nakakatamad pero wala akong pakialam. This is for my son, gagawin ko ang lahat para makuha ang anak ko mula kay Vandeon. Sa linggong iyon ay nalaman ko na mas magaling akong humawak ng baril kaysa sa mga bagay na patalim. Kahit anong gawin ko ay palpak lahat at nauwi lamang sa sugat ang lahat. Huminto ako sa paggamit ng mga ganu'n weapons at mas tinu

Third Person's POV "Anong gagawin mo kay Almika?" takang tanong ni Aisha kay Austin na ngayong buhat na si Almika. Walang kamalay-malay si Almika sa mga nangyayari dahil sa droga na pinainom nila dito. Since tapos na ang training ni Almika ay pwede na itong umalis. Ayaw ni Austin magkaroon ng anumang koneksyon sa pagitan nila dahil kalaban niya rin si Almika. Darating ang panahon na muli silang magkikita ngunit isa ng magkaaway. "Iiiwan ko siya sa labas ng kompanya ni Riley. Sigurado akong makikita agad nila si Almika at tutulungan kaysa naman na si Vandeon ang unang makakita sa kanya. Kahit na demonyo iyon sa paningin ni Almika, malambot parin iyon pagdating naman kay Almika." "Maling tao ang binabangga mo, Austin. Alam kong may alam ka sa lahat, huwag naman sanang dumating sa punto na tra-traydor ka sa clan natin," Ngumiti si Austin at nilapag ang walang malay na katawan ni Almika sa labas ng kompanya. Wala ng mga tao sa mga oras na ito dahil hating gabi na at tulog na ang mga t

Almika's POV"Gusto mo bang mag training ngayon?" tanong sa akin ni Freena habang kumukuha ng bacon sa mesa at nilagay niya ito sa kanyang pinggan. Inabot ko ang gatas na nasa harapan ko at tinungga ito bago lumingon sa kanya. Naka pantulog parin siya ngayon pero bakas sa mukha niya ang lungkot, ang pagka-mugto ng kanyang mga mata. Umiyak kaya 'to? Wala ba siyang tulog? "Are you okay? How was your sleep?" tanong ko sabay subo ng kanin ko. Binalewala ko 'yung tanong niya dahil gusto kong malaman kung anong nangyari sa kanya, bakit malungkot siya. Ngumiti siya ng pilit sa akin at tinusok 'yung bacon sa tinidor. "Okay lang naman, honestly, nakatulog talaga ako ng maayos kagabi. Mas nag-aalala ako saiyo, ayos ka lang ba? Gusto mo bang dalawin natin ang kaibigan mo?" Hanggang ngayon ay hindi parin maganda ang pakiramdam ko. Si Vandeon lang naman ang may kayang gawin 'to sa akin eh. Nagparamdam talaga ang hinapuyak kagabi, wala talagang puso. Kung nasaan man ang kaibigan ko ngayon, sana n

Almika's POV "WHAT?! Saan na kayo?!" kanina pa sumisigaw si Penelope dito sa harapan namin. Kakatapos lang ng training namin at puro pasa na 'yung mukha ko ganu'n din si Riley at Freena na kapwa hinihingal din at nagkaroon ng maraming sugat. Hindi madali ang pinagawa sa amin ni Penelope, masyado siyang marahas magturo. Pagod na pagod ang mga mukha namin, punit-punit na ang mga damit dahil sa pinangagawa ni Penelope, masyado siyang mapanakit kung lumaban, magaling nga siya ngunit mapangahas. Nasaksihan ko kung gaano siya kagaling sa katana, tinuruan niya ako at hindi madali iyon. Nagkasugat-sugat ang mga kamay ko dahil sa katana na gamit ko. Ilang beses akong pumalya. Ang hirap naman kasi, kailangan mong umiwas, sanggaan ang mga maaaring bala o talim na paparating gamit lamang ang katana. Hindi ko naman iyon gagamitin kay Vandeon. Mas magaling ako sa baril, pero dahil si Penelope na 'yon, pinilit niya talaga ako. May natutunan naman kahit papano. "Ayos ka lang ba?" tanong ni Freena.