Semua Bab Her Buried Desires: Bab 11 - Bab 20

Number-Kaia'sNag-isip ako ng maaaring pambawi.I racked my brain for a witty comeback to save face, kaso nga lang ay hindi na yata nakayanan ng babaeng tumitingin sa amin kanina. She walked confidently straight to our table, and Aril was completely oblivious to it."Aril! Oh my god! I wasn't sure it was you!" bungad ng babae. "Hi!"Ni hindi man lang niya namalayan na nakalapit na ito sa amin kaya gano'n na lang ang pagkagulat niya sa biglaang pagsulpot nito. Umayos siya ng upo. His eyes immediately snapped towards me, bago muling tinapunan ng tingin ang babaeng kararating lang.Tipid siyang tumango rito at agad na ibinalik sa akin ang tingin. His mouth was now set in a thin line. Seryoso ang kanyang ekpresyon habang titig na titig sa aking mga mata.He was smiling like an idiot earlier. Bakit parang bigla siyang pinagsakluban ng langit at lupa ngayon?I glanced in the girl's direction. Pinagmasdan ko ang kabuuan nito.Her long and straight hair cascaded down her back. Nakahati iyon

Client Buti na lang, naging abala ako sa buong linggo na ‘yon dahil sa mga ongoing projects sa firm. Paminsan minsan ay tumatawag si mommy para ibalita sa akin ang mga preparation na ginagawa nila. She tries her best to complement everything to my liking pero dahil sa nangyari noong nakaraang linggo ay nawalan ako ng gana makisali sa pagpaplano. I kinda feel bad because she seems to notice my lack of enthusiasm whenever we talk about it pero wala siyang sinasabi. Hindi ko alam kung dahil ba sa simpatya o awa sa sitwasyon ko kung kaya't hinahayaan niya 'ko at hindi na masiyadong kinukulit pa. As much as I don’t like to dwell too much on what I saw, may iilang pagkakataon na nahuhuli ko ang sariling napapatulala dahil doon. It's not healthy. Kaya pilit kong ibinabaling sa trabaho ang atensyon ko. Speaking of preparations, sa Batangas daw gaganapin ang kasal at beach wedding ang theme. Nakahanda na rin ang mga invitations. Mayroon daw mga kilalang pangalan ang dadalo kaya dapat haban

Act Nakataas ang kilay ni Caleb habang palipat lipat ang tingin nito sa aming dalawa ni Aril. Nakaupo na kami ngayon sa conference room habang naghihintay sa iba pang mga dadating. Nasa harapan namin si Caleb, habang magkatabi naman kami ni Aril. And because it's still early, kaming tatlo lang ang naroon. I couldn't bring myself to meet Caleb's gaze dahil pakiramdam ko ay mas malalaman niya ang kung anong kababalaghan ang nangyari sa loob ng opisina ko kanina. Alam kong naghihinala na siya dahil ni hindi ko man lang siya pinapasok doon at agad na inaya sa conference room nang makalabas. "Will you stop it? You are making her uncomfortable," iritadong sambit ni Aril sa pinsan. Lalong nagsalubong ang kilay ni Caleb dahil sa sinabi nito. "I'm not interested in whatever you have to say," matalim na sagot ni Caleb at mariin itong tinitigan. Halos mapasinghap ako nang biglang lumipat ang tingin niya sa akin. "And why would you be uncomfortable, Kierra Adelaide?" Napapikit ako ng mar

PicturePagkaraan ng ilang sandali, kumalma na rin kami ni Mommy. Nagsimula na siyang kumustahin ako tungkol sa trabaho habang nag aayos kami ng mga kubyertos sa hapag.Our conversation earlier made my heart feel lighter somehow.Hindi ko alam na kahit matagal ko na tanggap sa sarili that they will never love me like their real child, kakaibang sarap pa rin pala sa pakiramdam na marinig at maramdaman ang mga salitang 'yon mula sa kan'ya.If someone had told me years ago that I would hear those words from her lips, talagang hindi ako maniniwala.And I really thought that I had been numb for years. 'Yong tipong kahit anong sakit kapag pinapamukha sa aking hindi ako tunay na anak, hindi ko na iniinda. But the conversation we had made me feel a lot of emotions na matagal ko nang itinago. O, baka talagang kahit anong pilit kong maging matatag at umastang sanay na, nanlalambot agad ako kapag ito na ang pinag uusapan. It was really a sensitive matter for me.Natigil lang kami bigla nang may

LiarNapalunok ako at pinagtuunan na lang din ng tingin ang fountain sa ibaba. Of course I’m guilty. Iyon naman kasi talaga ang totoo. Umiiwas ako.“Is it really that hard to be honest with me? I just want to know what’s on your mind.”Ako naman ang bumuntong hininga ngayon. Ewan ko ba. Naguguluhan na rin ako.I looked at him. He looked at me too.This time, his eyes seemed to be begging me for something. Batid ko ang magkahalong pagod at pagsusumamo roon.May parte sa akin na gustong sabihin na lang agad sa kan’ya ang tungkol sa nalaman ko noong nakaraang linggo, but another part of me also doesn’t want to hear the end of it. Baka kasi lalo lang akong manlumo sa kung ano mang malalaman ko.I’m not really hoping to rekindle what we had in the past.Kung ano man ang mayroon kami ngayon, gusto kong isipin na dahil lang ito sa napipilitan kami sa sitwasyon na kinapapalooban namin. And whatever happens inside of this situation, gusto kong isipin na labas pa rin doon ang kung anong mayroon