Lahat ng Kabanata ng Ramona's Obsession (Tagalog): Kabanata 1 - Kabanata 10

"Are you dating him?"Napalingon ako kay Nero dahil sa tanong niya. Nauna nang bumaba si ate Rob ng sasakyan at pumasok ng bahay. Papasok na rin sana ako pero napahinto ako dahil sa tanong niya.Tiningnan ko siya.Nakasandal ito sa kotse niya habang matamang nakatingin sa akin at naghihintay ng sagot ko.Mataray ko siyang tiningnan, malayo sa tinging ipinupukol ko sa kanya noon. Dati kulang na lang magpuso-puso ang mga mata ko kapag nakatingin sa kanya."So?""You are still young, kiddo."Tiningnan ko siya ng masama. Tuwing tatawagin niya akong kiddo tumataas ang blood pressure ko. "Stop calling me, kiddo.""But you are still a kid.""Seventeen na ako!" mariing saad ko sa kanya.Seventeen na ako pero ang lahat bata pa rin ang tingin sa akin. Alam ko minor pa rin ako pero hindi na ako bata. Teens and kids are different."Seventeen ka pa lang."Pakiramdam ko sasabog ako sa inis dahil sa kanya. Bakit ba kung kailan gusto ko na siyang i-ignore saka naman niya ako kinakausap? Dati naman pa

Malapad ang ngiti ko habang nakatingin sa full body mirror. Umikot pa ako para makita kung maayos na ba ang hitsura ko. Maganda pa rin walang pagbabago. Bakit nga ba napakaganda kong nilalang? Love na love talaga ako ni Papa God dahil biniyayaan niya ako ng husto. Ganda pa lang umaapaw na. Hays.Kinuha ko ang mini bag ko at isinabit sa balikat ko bago nakangiting humakbang palabas ng kwarto ko. Mataas masyado ang takong ng sandals na suot ko pero keri lang, sanay na ako. Saka minsan dapat tiis ganda tayo. Hindi kasi ako biniyayaan ng tangkad kaya madalas nagsusuot ako ng mataas na takong para naman kahit papaano ay madagdagan ang height ko.Paglabas ko ng kwarto ko ay siya ring paglabas ng kwarto ni Ate Rob. Magkatapat lang ang kwarto naming dalawa habang katabi ko naman sa bandang kaliwa si ate Raf at katapat naman ni ate Raf ay ang kwarto ni Ate Ren.Tiningnan niya ako mula ulo hanggang paa bago muling bumalik ang tingin sa mukha ko na nakangiti sa kan'ya."Anong meron? Saan ang lak

Pagdating ko sa bahay ay dumiretso ako sa pantry at kumuha ng mga malalaking sitserya na naka-stock at mga inumin bago umupo sa sofa sa sala at binuksan ang tv. I am too beautiful para magmukmok sa kwarto ko at umiyak dahil lang nahuli ko ang magaling kong ex na may ibang babae. Hindi ko sasayangin ang oras ko sa isang gaya niya. Mas mabuti pang magpakabusog kesa umiyak dahil sa love story kong maagang nausog. Isa pa bakit ako iiyak dahil sa kanya? Hindi siya kawalan, kayang-kaya ko siyang palitan. Para ngang nagkatotoo ang sinabi ni ate Ren na sa una lang masaya. Feeling ko tuloy talagang sinumpa niya ako kanina. Nagkatotoo agad ang sinabi niya, baka nga witch talaga siya. Ang lakas pa ng loob ko na ipangako sa sarili ko na magtatagal kami iyon pala ending na agad. Gael is not worth it. Sinayang niya ang oras ko. Kung hindi pala niya kayang maging tapat dapat hindi na lang siya nanligaw sa akin una pa lang. Kung hindi pala siya seryoso, dapat hindi na lang siya nangakong ako lang a

Biglang napaangat ang ulo ko mula sa pagkakasubsob sa kama ng makarinig ako ng katok mula sa labas. Pinahid ko ang luha ko bago ako tumayo. Alam kong namumula na ang mga mata ko at hindi ko na maitatago pa na umiyak ako pero kung sino man ang nasa labas ng pinto ay mukhang walang balak na umalis hangga't hindi ko ito pinagbubuksan. "Are you okay?" nag-aalalang bungad ni ate Raf nang pagbuksan ko siya ng pinto. Tumango lang ako at hinayaang bukas ang pinto para makapasok siya. Sumunod naman siya sa akin nang maupo ako sa kama. "What's wrong?" nag-aalalang tanong niya sa akin. "Nothing," sagot ko bago umiwas ng tingin sa kanya pero hinawakan niya ang mukha ko para hindi ako makaiwas. "Come on, Ram. I know there is something wrong. Ate Rob, texted me to watch over you, while ate Ren called me to accompany you." Tuluyan ng bumuhos aang luha ko dahil sa sinabi niya. Mabilis akong yumakap sa kanya saka ko binuhos lahat ng iyak ko. Umiyak lang ako nang umiyak habang nakayakap sa kany

Nang makarating kami sa tapat ng bahay namin ay mabilis akong bumaba ng kotse ni Kuya Nero. Pero mabilis din siyang nakababa at nahawakan ang kamay ko para pigilan akong pumasok sa gate. "He does not deserve you," wika nito. "Alam ko. You don't have to remind me that and we already broke up, what's the fuss?" diretsang tanong ko sa kaniya. Hindi ko maiwasang mairita sa kaniya. Hindi ko kasi maiwasang umasa kapag nagpapakita siya ng concern sa akin. Assuming pa naman ako minsan. "Nothing. I am just concern that he might still pester you. Just tell me, I can handle that guy." Natawa ako sa sinabi niya dahil sa inis. Why is he acting concern now? Dati naman wala siyang pakialam kahit na anong gawin ko. Kahit parang tanga na akong nagpapapansin sa kaniya ay balewala lang sa kaniya tapos ngayon nakikialam na siya. "Thanks but no thanks. I can handle him, I can handle my life. I have my sisters to back me up. I don't need you," magaspang na saad ko sa kaniya. Ayokong umasa na naman d