9

Monday morning came. Kung ng nakaraang buong isang buwan masaya ako palaging pumasok dahil excited akong makita si Gael ngayon hindi na.

Excited pa rin naman akng pumasok pero hindi na ako excited na makta siya. Tama si ate Raf, aral muna bago landi. Sa Ganda kong ito impossibleng tatanda ako mag-isa kaya pangarap ko muna uunahin ko.

Napatigil ako sa paglalakad ng biglang may mabigat na kamay na umakbay sa akin. "Why are you alone?" nagtatakang tanong ni Stella nang lingunin ko siya.

"What do you mean?"

"Well, every morning mula ng i-deklara ni Gael na boyfriend mo siya palagi ka na niyang hinahatid sa classroom natin pero ngayon bakit parang mag-isa ka lang? Nag-away ba kayo? Ikaw ba sumapak sa kanya? Hindi ko naman alam na ganoon ka kabayolente."

Kumunot ang noo ko dahil sa sinabi niya. Yes, I punched him pero grabe ba ang suntok ko at nag-iwan ng pasa sa mukha niya para malaman pa ni Stella?

"Wala na kami," balewalang saad ko.

"Weee?" hindi naniniwalang saad nito habang nagt