Tous les chapitres de : Chapitre 71 - Chapitre 80

May mga bala ng baril na halos dumaplis sa aking balikat. Hanggang sa alam niyang safe ako ssa tinaguan kong malaking pabilog na haligi ng building. Muli niyang pinaharurot ang kanyang sasakyan. Nang alam kong nakalagpas na sa akin ay saka na ako lumabas sa aking tinaguan. Alam kong wala nang kakayanan pa si Jason na barilin ako kaya pahabol kong inasinta ang gulong ng kanyang sasakyan. Iyon lang ang kaya kong gawin ngayon, ang pabagalin ang takbo ng sasakyan ni Jason ngunit nagpatuloy lang ito sa pagpapaharurot sa sasakyan. Mukhang hindi ko na maililigtas pa si Nadine. Kapag malaman ni Jason na maskara lang ang ginagamit ni Nadine para mabago ang hitsura ay paniguradong wala na kaming lusot. Sira ang plano. Iisa na lang ang pwede kong gawin, ang makipagpatayan sa aking betsfriend para kay Nadine. Bagay na iniiwasan kong mangyari. Wala sa plano ang patayin si Jason ngunit kung buhay ni Nadine ang nakataya, isa lang sa amin ni Jason ang mabubuhay.Tumakbo ako para sumakay sa aking sasa

JASON’S POINT OF VIEWMula nang dumating si Margie sa buhay ko, nabaling sa kanya ang nararamdaman ko kay Nadine. Damn it! Hindi ko alam kung anong nangyari. Basta nalipat na lang sa kanya ang nararamdaman ko lalo na nang tinulungan ni Nadine si Emma na itakas. Narealize ko, anong silbing mahalin ko ang babaeng kalaban na ang turing sa akin? Ni hindi ko siya makausap. Hindi mahagilap. Hindi ko alam kung saan siya nagtatago. Samantalang may bago nang nagpapatibok nang muli sa puso ko.Bakit si Margie? Hindi ko rin masagot ng diretsuhan. Nakitaan ko siguro si Margie ng katangiang kawangis na kawangis ng kay Nadine ngunit may ilang pagkakaiba na akala ko nang una ay hindi ko tipo sa isang babae. Oo, nasa kanya yung ganda at kaseksihan ng tipo ng babaeng hinahanap ko ngunit yung dapat probinsiyanang madaling mapaniwala, mahirap at inosente, wala kay Margie ang mga iyon. Nawala yung kagustuhan kong dapat makabingwit ng kagaya pa rin ng nauna kong asawa. Itong si Margie, palaban, matalino,

“Ikaw!” sa akin siya nakatingin pero kay Russel nakatutok ang baril niya. “Itaas mo ang kamay mo at sumuko kung ayaw mong pasabugin ko ang bungo ng kasama mo!”Wala akong magawa. Kailangan kong sumunod. Hawak niya ang buhay ni Russel. Kailangan kong makaisip ng paraan kung paano namin ito malulusutan.“Becky dali! Itali mo yang si Nadine habang hinihintay natin ang parating nang si Sir Jason!”Lumabas si Becky mula sa likod ng Papa niya. Nakangisi siyang parang demonyita. May hawak na kadena. Kadenang ginamit noong baliw-baliwan pa ako. Lahat ng paghihirap ko, lahat ng pambababoy sa akin ni Jason noon ay bumalik sa akin. Muling nanariwa sa akin ang aking panaginip. Ito na ba ang simula no’n? Mangyayari na nga ba ang aking panaginip? Hindi. Ayaw ko nang bumalik pa sa pagiging battered wife! Hindi ako dapat mamatay lalong hindi dapat magbuwis ng buhay si Russel. Wala sa amin ang mamatay.Nang makalapit na si Becky sa akin para kadenahan ako at akmang igagapos na muna ang kamay ko ay nag

Nanginginig ako sa galit nang ibinaba ko ang tawag ni Mang Berto. Kung pwede ko lang sanang paliparin ang sasakyan ko, ginawa ko na. Sumasabog yung galit sa dibdib ko pero kung mahuli nila si Nadine at ang gagong kamukha ko, paniguradong sa akin pa rin ang huling halakhak. Pero sobrang sakit na sa ulo ang babaeng ito kaya ako nanginginig sag alit.“Ahhh Tang-ina ka Avy! Bakit mo ginagawa ito! Bakit hindi ako ang harapin mo!” singhal ko. Gusto kong manapak sa sobrang nararamdaman kong galit. “Kalma lang Jason. Kalma lang,” bulong ko sa aking sarili habang humihinga ng malaim. Kailangan ko ng mapagbalingan. Sinubukan kong tawagan si Margie. Mapapagaan niya ang loob ko. Mapapabuti niya yung nararamdaman ko. Hindi ako dapat galit na galit na darating sa bahay dahil baka mapatay ko pa ang aking dating asawa.“The number you have dialed is either unattended or out of coverage area, please try your call later!”“Fuck! Damn it! Nasaan ka ba Margie! Anong nangyari sa usapan natin

CHAPTER 72 Ilang minuto pa. Lumapit na ang receptionist sa akin.“Tara na ho sir. Ihahatid ko na ho kayo sa office ni Ma’am. Excited ho siyang makita at makausap kayo.”Inayos ko ang aking coat and tie. Tinignan ko sandali ang aking mukha sa salamin. Halatang haggard na ako sa dami ng aking pinagdadaanan at sa kaba na kanina ko pa nararamdaman. Natatakot ako. Sana hindi totoo ang kinatatakutan ko. Sana hindi ako niloko lang ni Margie. Sana isa lang ito sa mga pakulo niya. Si Margie rin pala ang aking makakaharap. Surprise lang niya ito sa akin. Iyon ang gusto kong isipin.Nang binuksan ng receptionist ang pinto ng CDO ay nakatalikod ang naabutan namin sa kanyang upuan na parang may binabasa.“Ma’am, nandito na po si Mr. Saavedra.”“Yes. Leave us!” boses ni Margie! Sabi ko na nga ba eh! Sinosorpresa niya lang ako.“Grabe ka, Margie. Pinakaba mo ako ro’n ah! Akala ko na-scam na ako.”Umikot ang upuan. Para akong nakakita ng multo. Hindi ko iyon napaghandaan. Isang napakagandang babae s