Amilia's POV."Manager ayoko po talaga" sabi ko habang umiiling-iling pa.Manager Hannah looked at me weirdly"Ano bang meron Mia? Bakit ayaw mong sumama sakin sa pakikipag meet sa management ng Dawn?" she asked me."Kasi manager, masakit yung ulo ko, tama! Masakit yung ulo ko" sabi ko at hinawakan pa yung ulo ko."Tsk kukurutin talaga kita, hindi ka talaga magaling magsinungaling! Kailangan mong sumama dahil si Kaiser ay pinatawag ng mommy nya, si Pierce naman ay nandoon sa nililigawan nya at itong si Lance, naku talaga humanda sakin yung batang yun! Tinakasan ako at malamang nag bar na iyon, siguraduhin nya lang na walang makakahuli sa kanyang paparazzi" sabi ni manager kaya natawa ako sa kanya dahil alam ko yung hirap nya sa aming apat dahil totoo namang napakatitigas ng ulo namin."Manager" sabi ko at nag pout pa just to convince her na ayoko talagang sumama sa meet up with the management dahil 100% sure na nandoon si Dylan."No Mia, you have to represent the band" sabi sakin ni M

Amilia's POV."Dylan, tama na" mahina kong bulong dito. Para kasing papatayin na sya sa tingin ni Kaiser and even Pierce is looking at him seriously."Hindi uubra sakin yan" narinig kong sabi ni Kaiser at nagulat ako ng sugurin ni Kaiser si Dylan at mabilis na sinapak ito, mabilis na napaupo si Dylan dahil sa lakas ng pagkakasuntok sa kanya."Kaiser!" sigaw ko, nagulat ako ng hatakin nya ko palayo."Okay ka lang ba Selene?" he asked me.Nakita kong tumayo si Dylan at alam ko na ang gagawin nya kaya mabilis akong humarang sa gitna nila. Napahinto si Dylan na dapat ay gaganti ng sapak kay Kaiser."Tama na! Tumigil nga kayong dalawa!" sigaw ko.Lumapit na samin si Pierce at Lance. Bumitaw ako sa pagkakahawak ni Kaiser, hinawakan ni Pierce si Kaiser at si Lance naman ang na kay Dylan."What is he saying Mia? Asawa ka ba talaga nya?" Pierce asked me.Sasagot na sana ako kaso narinig kong may binubulong si Lance kay Dylan."Cous naman, bakit ka nagpasapak tayong mga pogi hindi dapat nagpapa

Amilia's POV.Sobrang tahimik ko simula ng makasakay kami sa eroplano hanggang ngayon na lulan na ako ng kotse ni Kaiser, pinadala nya kasi yung sasakyan nya para di na kami sumabay sa van."Ang tahimik mo" pagpuna sakin ni Kaiser. "Sabi ko naman na pwede doon na muna tayo mag stay sa amin if you don't like to come back here""And what about the concert?" tanong ko agad sa kanya."And what about Dylan?" diretso nyang tanong sakin kaya tumingin ako sa labas. Alam ko na nareceived nya na a week before ako bumalik dito yung annulment papers."Tapos na kami, I just need some time to heal" sabi ko.I heard him sighed. Alam naman ni Kaiser kung gaano ko kamahal si Dylan kaya nung nag confessed sya nun sinabi ko na agad na all I can offer is friendship. Ayokong makasakit dahil alam ko ang pakiramdam."Sure ka ba? Hindi mo na sya kakausapin?" tanong nya pa ulit."Sure na sure, wala na kaming dapat pang pag usapan" sabi ko."Eh pano kung buntis ka?" I was shut down by his question. Isang lingg

Amilia's POV."Selene, bangon na" I heard someone called my second name at kahit di ko idilat ang mata ko ay alam kong si Kaiser yun, sya lang naman yung tumatawag sakin nyan."Kaiser, wag na muna inaantok ako" sabi ko at ipinangtakip pa ang unan sa mukha ko. Anong oras na kasi ako nakatulog dahil todo na ang practice namin para sa nalalapit na concert."Hala Selene, anong ginagawa mo dito Dylan?" narinig kong sabi nya awtomatiko akong napabalikwas ng bangon at muntikan na kong mahulog sa kama mabuti na lang maagap si Kaiser at nasalo ako.Mabilis na inikot ng mata ko ang unit ko at nakahinga ako ng malalim ng makitang wala naman pala si Dylan. Bumaling ako kay Kaiser na ngayon ay tatawa-tawa.Inalalayan nya kong tumayo at nung makatayo ako ay hinampas ko sya ng malakas."Ouch Selene ha?! Ang lakas ng hampas mo, babae ka ba talaga?" he asked me kaya natawa ako. "Siguro kaya kayo naghiwalay ni Dylan kasi binubugbog mo sya" he added kaya mabilis na napalis ang ngiti ko. "I'm just kiddin

Keisha's POV."How dare you do this to me Keisha?!" napapitlag ako dahil sa sigaw nya."Dylan please" sabi ko at mabilis na yinakap sya. Akala ko itataboy nya ko at itutulak palayo pero hindi nya ginawa kaya mas niyakap ko pa sya ng mahigpit. "Dylan, alam ko na naiintindihan mo ko, mahal lang talaga kita kaya ko nagawa lahat ng to"Dahan-dahan nyang inalis ang pagkakayakap ko sa kanya."Dy" I called him. I tried to hug him again pero mahigpit ang pagkakahawak nya sa braso ko at pagpigil na makalapit ulit sa kanya. He's looking at me directly.Hindi ko alam pero nakaramdam ako ng matinding kaba sa paraan ng pagtingin nya sakin. It was so cold and deadly. It was as if I was looking at the seventeen-year-old Dylan kung saan kakahiwalay pa lamang nila ni Mia yun."Alam mo ba Keisha, gustong-gusto kitang saktan sa lahat ng ginawa mo" sabi nya kaya natuluyan ng umiyak ako. "Akala ko you are my comfort zone noon pero all along ikaw pala ang may kasalanan kung bakit kami naghiwalay ni Mia noo