Semua Bab Promesa Rota: Bab 31 - Bab 40

"Fuck!" Kahit Hindi ko nakikita ay alam kong nagtatagis ang bagang ni Nico habang marahang tinatanggal ang benda sa katawan ko. "Hindi na tao ang gumawa sa 'yo nito!" aniya pa.Binalik ko kasi ang bendang nakabalot sa akin kanina upang lumabas at bumili nang pagkain sa labas. Ngayo'y heto, muling tinatanggal ni Nico para raw magamot niya. Akala ko ay wala na siya pagbalik ko rito sa unit, pero nandito pa rin ang baliw na to."Masakit ba?" tanong niya na inilingan ko lang. Baliwala na sa akin ang bagay na ito. Sanay na ako. Kung hapdi at kirot lang din naman, I over the top if ten was the highest.Hindi nga makatarungan ang panglalatigo sa akin ni Daddy mula noon hanggang ngayon, pero hindi ko rin magawang isuplong siya. Dahil tulad nga rin ng sinabi ni Mama, binihisan nila ako, pinakain, ibinigay ang lahat ng gusto at kinupkop kahit hindi nila ako tunay na anak.Hindi ko man naramdaman na mahal nila o kung minahal ba nila ako, at least sa loob ng ilang taon sila ang naging pamilya ko.

It was Sunday and today was Zafy and Justine's son's christening. Dahil malapit lang naman ang Rancho namin kila Zafy ay hindi na ako sumamang umuwi sa Manila noong nakaraang linggo.And yes, I stayed in our Ranch with my Mom and Dad. Hindi naman nila ako pinalayas. Hindi rin ako nakatikim ng latigo kay Dad lalo na ng malaman niyang officially in a relationship na kami ni Blue. Naging masaya pa nga siya, sino naman kasi ang hindi? E 'yon nga ang misyon niya na sa akin niya ipinapagawa. Dad treats me like a real princess now. Halos lahat ay idunog niya sa akin. Kandarapa naman ang mga kasambahay namin upang asikasuhin ako na siyang utos ni Daddy. He was happy... but I'm not.Lahat ng plano niya ay unti-unti niya nang nakakamit sa pamamagitan ko. Unti-unti na rin akong nagiging successful.Kaya lang marami ang naging kapalit. Tulad ng panlalamig sa akin ni Zafy. Ang pag-iwas ng iba naming mga kaibigan sa amin ni Blue. Seyempre pa kasama na rin doon si Nico na matagal na nga akong hindi

"S-Sa Steves Hotel ako," halos pabulong kong sabi ng dire-diretso lang sa pagmamaneho si Nico. Kung sa condo niya siya uuwi, baka doon din ang punta niya dahil magkatabi lang ang unit namin.Gaya noong nakaraang gabi, galing ulit ako sa Macho Gwapito Subdivision. At gaya pa rin noong nakaraang gabi, umuwi ulit ako at naglakad palabas ngunit muling naisakay ni Nico. Kasama niya ulit si Ely, ang babaeng kasama niya rin dati na ngayon ay masarap ulit ang tulog sa likuran.Hindi naman ako pinansin ni Nico o tinapunan man lang ng tingin pero ng tignan ko siya ay maya't maya kung tumingin siya sa salamin. Tinitignan niya si Ely mula sa salamin na ngayon ay mahimbing pa rin na natutulog. Hindi ko na siya kinausap pa at muling bumaling sa bintana ng sasakyan. Kahit na mangalay ang leeg ko'y ayos lang, ang awkward naman kasi. Lagi na lang ganito, sa oras ng kagipitan nasasalubong ko siya sa daan."Bakit hindi ka hinatid ng boyfriend mo? Hindi ba siya aware na gabi na at naglalakad kang mag is

"All my life... I was living in the dark." pag-uumpisa ko na ikinalaki ng mata ni Zafira.Pareho kami halos ng kinalakihan at pamumuhay ni Zafy. We live in the same place. Kapareho kami ng kinagisnan at kinaugalian. Daig din namin ang mga preso dahil ilang taon kaming nabuhay na tanging nasa Hacienda lang. "What do you mean?" She asked curiously. "Makinig kang mabuti dahil hindi ko na muling uulitin ang mga sasabihin ko." Tumango lang siya bilang sagot at nakinig tulad ng sinabi ko. "When I was seven years old, my father changed. Nagbago ang pakikitungo niya sa akin. Hindi ko alam kung bakit at kung para saan ang mga ginagawa niya, basta lagi na lang siyang nagagalit. One mistake... I will pay." Napasinghap siya ng malakas ng dahil sa sinabi ko. "What's the payment?" She asked. I look at her and then smile, but I know that my smile doesn't reach my eyes. "Whipped," I told her smiling. Na para bang wala na lang sa akin ang ganoong parusa. Na para bang sanay na ako sa ganoong eksen

"SENIORITA!"Dahan-dahan kong iminulat ang mga mata ko ngunit muli ring napapikit ng dahil sa nakasisilaw na liwanag."Mommy..."But when I heard Nica's voice, doon ako tuluyang nagising. "Anong nangyari?" tanong ko habang palipat-lipat ng tingin kay Ara at kay Nica na halos mangulay papel ang mga mukha habang nakatitig sa akin."Mommy are you feeling better now?" balik tanong ni Nica sa akin. "You passed out a while ago... you scared me, mom."Nagtatakang napatingin ako kay Ara. Nag trigger na naman ang depression ko kaya nag papanic attack ako. Pero pagkatapos niyon ay hindi ko kaagad maalala kung ano ang eksaktong nangyari."Mabuti na lang at nagising si Nica," ani Ara. "Ginising niya ako kaagad, ayos na ba ang pakiramdam mo? May masakit ba sa'yo? Tatawag na ako ng doktor-""No... n-no need Ara, I'm okay." Napabuntong hininga ako. Hindi kaagad umepekto ang gamot kong pangpakalma kaya nagkaganon. Hindi na rin naman masakit ang dibdib ko. Maliban sa mga kalmot sa aking braso, leeg, a