FATIMA “Bye ma’am Fatima,” ngumiti ako kay sir Albert, ang co-teacher kong medyo may katandaan na. Malaki ang tiyan nito at kalbo pa. “Itong si Fatima, bakit hindi makontento sa asawa niya?” nawala ang ngiti sa labi ko nang marinig na pinagchi-chismisan na naman ako ng mga matatanda dito sa gilid. Nang lumingon ako sa mga matanda kong co-teachers, agad silang ngumiti na para bang hindi nila ako binack-stab ngayon lang. “Hi ma’am Fatima,” “Hello po.. Ah—lunch po tayo,” sabi ko. Ngumiti sila at agad na umiling. “Naku ma’am, tapos na po kami,” ang sabi nila. “Ah sige, mauna na kami sa ‘yo ma’am Fatima at maghahanda pa kami para sa susunod na klase namin.” Agad silang nawala sa paningin ko. Nawala ang ngiti sa labi ko at sinundan sila ng tingin. Kahit kailan, hindi na ako tinantanan ng dalawang iyon sa chismis nila. Ang dali lang nila husgahan ang gaya ko. Kahit ano pa ang gawin nila, wala naman silang makukuha sa akin na kahit na anong ebidensya. Pagdating ko ng classroom, sinalubo

Kuya is going to Australia at 2 days nang hindi umuuwi si Axcl sa bahay, hindi rin niya ako sinasagot sa lahat ng mga tawag ko. Nakatingin ako kay Anda na busy sa laptop niya. Lumapit ako at umupo sa tabi niya. Naramdaman kong tumigil siya sandali sa sinusulat niya bago nagpatuloy muli. "Anda, alam mo ba nasaan si Axcl?" tanong ko. Wala siyang sinabi sa akin, nakatitig lang siya bago umiling. "Bakit hindi mo alam?" "Bakit sa akin mo tinatanong kung nasaan ang asawa mo? Hindi ba kayo ang mag-asawa?" Nagulat ako sa pangbabara niya. Ganito ba ang ugali niya? Nasaan na iyong mahiyaing Anda? "Bakit hindi pa kayo lumilipat ni kuya?" tumingin siya muli sa akin. "Bakit? Wala pa sa plano namin ni Bil na lumipat agad." "Hindi ba sa lalong madaling panahon kayo lilipat?" Sinirado niya ang laptop niya at humarap sa akin. "Kung may away kayo ni Axcl, huwag mo sa akin ibunton ang galit mo. Atupagin mo ang asawa mo, huwag ako." Namilog ang mata ko at natameme. Umalis siya sa harapan ko at

BINUKSAN ko ang bintana ng kwarto ko. Dumungaw ako sa ibaba at nakita ko si Avo (Sharfvon) kasama ni Wilyn, nag-uusap sila hanggang sa nakita kong hinaIikan ni Wilyn si Avo sa mga labi nito. Nakatuko ang siko ko sa bintana habang bahagya kong inihiga ang pisngi ko sa palad ko. Na-inlove pala si Avo sa kapatid kong impakta. If my memory is correct, ayaw ni Sharfvon kay Wilyn. Wilyn is very pretentious at alam ni Avo lahat ng mga pagkukunwari ni Wilyn. So I'm quite surprised na may relasyon sila. I'm not against, hindi ko rin naman pipigilan. Hahayaan ko lang sila. Avo is not Axcl so I'm out of the line. Si Axcl lang naman ang mahalaga sa akin. Tumingala si Avo sa akin. Ngumiti ako at kinawayan siya dahilan kung bakit niya naitulak si Wilyn palayo. Nakita kong bahagyang tumingin si Wilyn sa akin at nakita ko na naman ang galit niyang mga mata. Wala naman akong ginawang mali. Hindi ko kasalanan bakit siya tinulak ni Avo palayo. Pinanood ko lang sila hanggang sa nakita ko nang umali

Nakita ko si Atasha na umiiyak habang dala ang maleta niya. Naaawa ako sa kaniya dahil masiyado pa siyang bata para maranasan ito. Pinanood ko siya mula sa bintana na hila-hila ang maleta niyang de gulong. Napabuntong hininga ako dahil hindi ako natutuwa sa nangyayari. Siya lang ang naparusahan at hindi man lang nabuko si dad. Nakasunod ang paningin ko sa kaniya at sa may hindi kalayuan, may nakita akong dalawang bubuyog na kumakaway sa akin. Nanlaki ang mata ko nang makita si Axcl at sa tabi niya ay ang nakabusangot na si Shawn. Nanlalaki ang mata ko habang nagmamadaling bumaba para makalabas ng bahay. Mabuti at wala sila mommy. Hindi ko alam saan sila nagtungo. "Anong ginagawa niyong dalawa?" kinakabahang ani ko nang makarating ako sa harapan nila at hinila sila palayo sa bahay namin. "Ito kasing si Axcl e ayaw makinig," naiinis na sabi ni Shawn. Sa itsura niya parang hindi niya gustong narito siya sa tabi namin. Natatawa kong kinurot si Axcl. "Dinamay mo lang yata si Shawn d

Habang naglalakad ako pauwi ng bahay, nakita ko si Avo. Nagulat pa siya na makita ako sa labas ng bahay ganitong oras ng gabi. “Bakit nasa labas ka pa?” “Ah—naabutan ng dilim kakagala,” Kumunot ang noo niya at imbes na baliktad na kami ng lalakarin dahil mukhang kakagaling niya ng bahay, nakita kong umikot siya at sinabayan ako papuntang bahay. Kumunot ang noo ko at tinignan siya. “Bakit?” takang tanong ko. “Samahan na kita kasi gabi na,” Andami kong gustong sabihin kay Avo gaya ng bakit sila na ni Wilyn? Na fall siya sa impaktang kapatid ko? Pero dahil wala naman siyang alam may naaalala ako, pinili ko nalang tumahimik. “Ah—Anda, wala ka pa bang naaalala talaga?” Nakakakonsensya pero umiling ako. “Wala pa e,” Ngumuso siya at napakamot na lamang sa ulo niya. “Alam mo ba ang tawag mo sa akin ay Avo?” Alam ko. “Talaga? Hindi,” “Oo kasi nahahabaan ka sa Sharfvon,” natatawang sabi niya. Ngumiti ako no’ng naalala ang moments namin dalawa. “Wala ka ba no’ng kasal ko?” I didn’t se