Semua Bab หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี: Bab 521 - Bab 530

ไห่หลิงพยักหน้าลงตามสัญชาตญาณ "ฉันลาหยุดสองสามวัน เพราะหยางหยางตกใจสุดขีด ฉันอยากจะดูแลเขาค่ะ""งั้นตอนนี้เธอทำอะไรอยู่? ลูกเธอล่ะ?"ไห่หลิง: "........"เธอควรพูดความจริงไหม?ลู่ตงหมิงมองไปรอบ ๆ และไม่เห็นเจ้าตัวเล็กน่ารักคนนั้นแต่เจ้าตัวเล็กก็กลัวเขาทุกครั้งที่เจอ กลัวมากจนต้องซุกหน้าไว้ในอ้อมแขนของไห่หลิง เหมือนว่าเห็นผี“หยางหยางกำลังนอนหลับอยู่ที่บ้าน ป้าเหลียงก็ดูแลอยู่ ฉันออกมาทำธุระค่ะ”ลู่ตงหมิงถอนหายใจ และถามเธออีกครั้งว่า "คุณมาทำธุระอะไร?"ไห่หลิงลังเลว่าจะพูดหรือไม่ดี ลู่ตงหมิงก็ยิ้ม "ถ้าไม่สะดวกที่จะพูดก็ช่างมันเถอะ ฉันเพิ่งผ่านมาและบังเอิญเห็นคุณพอดี เมื่อคิดถึงคุณขอลาหยุด ฉันเลยอยากถาม""โอเค คุณไปทำธุระเถอะ ฉันไปก่อน"ลู่ตงหมิงดึงมือใหญ่ของเขาออกจากมอเตอร์ไซค์ไห่หลิง และหันหลังกลับเดินจากไป"ประธานลู่เดินทางปลอดภัยค่ะ"ไห่หลิงพูดออกมา แต่ลู่ตงหมิงไม่หันหลังกลับมามอง แต่เขายกมือโบกบอกลาแทนทั้งสองคนเคลื่อนรถออกไปไห่ถงและสองแม่ลูกสาวตระกูลซางพูดคุยกันในโรงแรมเป็นเวลานาน คุณท่านซางได้โทรศัพท์เข้ามา และทำให้สองแม่ลูกตระกูลซางเอ่ยปากบอกว่าพวกเขากำลังกลับบ้าน

เมื่อสักครู่นี้กลุ่มคนออกมานั้น ไห่ถงไม่สังเกตเห็นอาชีที่หลบซ่อนตัวอยู่ในโรงแรมไม่รู้ว่าเป็นเพราะผู้ชายที่อยู่ข้างๆ เธอที่ใส่ใจและทำให้รู้สึกอบอุ่นเมื่อลมหนาวพัดมา แท้จริงแล้วเป็นแค่นักแสดงคนหนึ่งเธอพูดกับจ้านหยินว่า "พี่ฉันเพิ่งโทรมา เธอกับโจวหงหลินได้ตกลงกันเรื่องเงื่อนไขการหย่าเรียบร้อยแล้ว""เป็นไงบ้าง?"“ทรัพย์สินทั้งหมดภายใต้ชื่อโจวหงหลิน จะแบ่งให้พี่ฉันครึ่งหนึ่ง บ้านกับรถยนพี่ฉันไม่ต้องการแบ่งกับเขา แต่เขาก็ต้องจ่ายค่าเลี้ยงดูให้พี่ฉัน สิทธิ์การเลี้ยงดูหยางหยางป็นของพี่ฉัน และเขาจะจ่ายเงินให้หยางหยาง 15,000 บาททุกเดือนเป็นค่าเลี้ยงดู”“ข้อต้องการของเขาคือให้พี่เอาหลักฐานยักยอกเงินมาให้เขา ทั้งหมดและหาเก็บไว้เอง และเพื่อให้แน่ใจว่าเธอจะจัดการเขาอีก หลังจากการหย่าแล้ว”จ้านหยินถาม "พี่ตอบไปว่ายังไง?"“พี่บอกว่าเธอไม่มีปัญหา เธอสัญญาแค่จะไม่ตอบโต้โจวหงหลินเป็นการส่วนตัว”"พี่ให้โอากาสพวกเราได้ล้างแค้นแทน"ไห่ถงพูดว่า "ฉันอยากให้โจวหงหลินตกงาน และไม่มีเหลืออะไรติดตัวเลย แต่จะดีที่สุดหลังจากที่เขาแต่งงานกับเย่เจียนีแล้ว เขาจะกลายเสิ้นเนื้อประดาตัว เรียกได้ว่าเป็นคู่สามีภร

สัมผัสได้ถึงความห่วงใยของไห่ถงที่มีต่อเขา จ้านหยินจึงพูดด้วยน้ำเสียงอบอุ่นว่า "ฉันต้องไปกินเลี้ยงกับลูกค้าตอนกลางคืน ดังนั้นฉันกลับบ้านช้าหน่อย คุณไม่จำเป็นต้องรอฉัน นอนไปก่อนเลย แต่ไปนอนในห้องฉันนะ"พูดเสร็จ หน้าเขาก็ค่อยๆแดงเพราะนึกถึงตอนที่บอกว่าห้องของเขาเป็นพื้นที่ต้องห้าม และเธอไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าไปตอนนี้เขากำลังขอให้เธอเข้าไปในห้องนั้นไห่ถงพูด"โอเคค่ะ ฉันจะเปิดประตูไว้ให้คุณ รีบเข้าไปเถอะค่ะอย่ายืนตากลมหนาวอยู่เลย"จ้านหยินหันหลังกลับ และเข้าไปในบริษัทอย่างไม่เต็มใจไห่ถงมองดูรูปร่างอันน่ามองของเขาเดินห่างออกไปเรื่อยๆ ก่อนที่จะหันหลังกลับไปที่รถแล้วขับออกไปเมื่อเข้าในห้องทำงาน จ้านหยินเห็นซูหนานยืนยิ้มอยู่จ้านหยิน：......ไอ้คนขี้เม้าส์เขาเหลือบมองซูหนาน ก่อนจะเดินเข้าไปข้างในซูหนานไม่สนใจว่าเขาจะมองตัวเองอย่างไร เขาเดินตามไปและล้อเลียนที่หน้าลิฟต์: "จ้านหยิน ฉันเห็นแล้วว่าตอนนี้นายอยากหมากฝรั่งที่ติดหนึบพี่สะใภ้ทุกวัน"จ้านหยินกรอกตามองเขา "คนโสดไม่เข้าใจความรู้สึกถึงหวานๆ เลียนๆ ของฉันตอนนี้ได้หรอก"ซูหนาน “...”“คุณเซินรู้สึกไม่สบายเป็นหวัด หากนายว่างก็

ถ้าไห่ถงรู้ตั้งแต่แรกว่า จ้านหยินเป็นนายน้อยคนของตระกูลจ้าน ไห่ถงคงจะไม่ยอมแต่งงานกับจ้านหยินแบบสายฟ้าแลบหรืออาจพูดได้ว่าตระกูลจ้านปิดบังตัวตนจาก ไห่ถง โดยเริ่มตั้งแต่คุณยายจ้านซูหนานพูดในใจ: ไม่มีใครในครอบครัวรู้ความจริงซึ่งมันไม่เหมือนกับการลักพาตัวหลานสะใภ้เมื่อคิดถึงว่าตัวเขาเองก็ยังไม่ได้สารภาพถึงสถานะที่แท้จริงกับเซินเสี่ยวจวิน จู่ๆ ซูหนานก็รู้สึกเสียใจและตัดสินใจจะบอกเซินเสี่ยวจวินในครั้งหน้าว่า จริงๆ แล้วเขาเป็นนายน้อยตระกูลซูเพื่อหลีกเลี่ยงการเดินตามรอยเท้าของจ้านหยิน“นายจัดการเองเลย ฉันไม่ใช่นายและฉันไม่สามารถตัดสินใจแทนนายได้ แต่พี่สะใภ้เป็นคนหัวแข็ง และถ้าจัดการได้ไม่ถูกต้อง คุณสองคนก็อาจกลายเป็นคนแปลกหน้ากัน"จ้านหยินหน้าซีดสิ่งที่เขากลัวก็คือไห่ถงจะจบความสัมพันธ์กับเขาดังนั้น เขาจึงคิดว่ารอจนความสัมพันธ์ลึกซึ้งมากขึ้นและเธอเริ่มลังเลที่จะแยกกับเขา ตอนนั้นคงจะเหมาะที่จะพูดความจริงจริงๆ แล้ว เขาเคยทดสอบปฎิกิริยาเธอมาก่อน แต่เธอไม่เชื่อว่าเขาเป็นเศรษฐีตอนนี้เขาพูดความจริงไป บางทีเธออาจจะเก็บข้าวของแล้วหนีไปก็ได้“อย่ากังวลมากไปเลย พี่สะใภ้ก็มีรู้สึกกับน

จ้านหยินหยิบถุงที่เลขาจ้าวส่งมาข้างในมีกล่องผ้ากำมะหยี่สีแดงสองกล่องเขาหยิบออกมาหนึ่งกล่องซูหนานไม่ใช่คนโง่ เขาเข้าใจดีว่าหคุณยายจ้านเอาของดี ๆ ออกมาจากคลังสมบัติส่วนตัว เพื่อให้จ้านหยินเอาชนะใจไห่ถงเขาอิจฉาจ้านหยินที่มีคุณยายที่ดี และกังวลเกี่ยวกับการแต่งงานของจ้านหยินยิ่งไปกว่านั้น คุณยายยังเป็นผู้อาวุสโสของตระกูลจ้าน ซึ่งทุกคนต่างก็เคารพ เธอจัดการให้จ้านหยินแต่งงานกับไห่ถงก็ไม่มีใครหยุดเธอได้ยายแบบนี้ ซูหนานก็อยากมีบ้างน่าเสียดายที่คุณยายเขาจากไปแล้ว"ฉันกลับไปทำงานต่อ"ซูหนานไม่อยากถูกเพื่อนๆ กระตุ้นต่อมอิจฉาอีก เพราะเรื่องบางอย่างเขา ไม่สามารถอิจฉาได้จริงๆเขาลุกขึ้นยืนและเดินออกจากห้องทำงานของประธาน พร้อมกับเลขาจ้าวจ้านหยินมองไปที่แหวนเพชรสองวงที่คุณยายส่งมาให้ เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาโทรหาคุณยาย แล้วพูดอว่า “คุณยาย ฉันจะจ่ายค่าแหวนเพชรสองวงนี้ให้เอง และเพื่อใช้เป็นแหวนแต่งงาน จะคุณยายมอบให้ง่ายๆ ได้อย่างไร”คุณยายจ้านยิ้ม "ก็ได้นะ พวกเราเป็นยายหลานกัน งั้นยายจะให้ราคาที่ถูกๆ นะ หลานจ่ายให้ค่าแหวนเพชรมาแต่ละวงละได้ 5 บาท และต้องจ่ายให้ยายทั้งหมด 10 บาท""คุณยาย!"