บททั้งหมดของ Craving For Love: บทที่ 51 - บทที่ 60

SAMARA POV Nakita kong nagtatakbuhan na ang mga estudyante palabas ng Northford University. Nagtutumbahan na rin ang mga poste. “Ano bang meron kasi?” curious ko na talagang tanong. “Hayaan mo lang 'yan,” nanghihina nang sabi ni Marco dahil sa lakas niyang bumayo. Medyo mahapdi na rin ang pagkababae ko, pero sige lang, push pa! Biglang tumigil si Marco at hingal na hingal na humiga na lang sa likuran ko. Naghahalo na ang pawis naming dalawa. “Hoy, Marco? Namatay ka na r'yan?” pangangamusta ko sa kanya pero ‘di siya umimik. Kinapa ko na lang ang phone ko na kanina pa pala may tumatawag. Pagka-check ko, si Candice pala. “Hello, girl?” sagot ko sa tawag niya sa ganoong posisyon pa rin namin ni Marco. ‘Agshsjaksnksksks,’ sagot ni Candice sa kabilang linya. Napakunot ang noo ko. “Ano?” naguguluhang tanong ko sa kanya. Tiningnan ko ang phone ko kasi baka sira lang ang signal pero okay naman. “Candice?” muling sambit ko sa pangalan niya. ‘Fsjahsjdksmsmkdskkks,’ pero gano'n pa rin

THIRD PERSON POV “Aw!” Napahawak si Monica sa ulo niyang binato ng kinumpol na papel ni Jei. Agad niya itong tinaasan ng kilay. Tanging hagikgik lang ang iginanti ng binata. Ilang araw na rin siyang kinukulit ni Jei. Binibigyan siya nito ng kung ano-anong bagay gaya na lang ng laruang gagamba at sawa. No'ng isang araw pa ay nilagyan nito ng malaking bato 'yong maleta niya. Minsan naman ay binibigyan siya nito ng mga korni na jokes na nakasulat sa tissue paper. May mga pagkakataon ding mini-mention siya nito sa mga nakakatakot na videos sa fàcebook tuwing hating-gabi. Nawiwili na talaga si Jei na pagtripan siya. Lagi siyang kinukulit ng binata simula no'ng araw na tinanggihan niya ang alok nitong makipag-date sa paborito nitong café. Mukhang wala na ngang balak si Jei na tantanan siya. Pinulot ni Jei ang kinumpol na papel sa sahig na binalewala lang ni Monica. Napakamot pa siya bago ito iniabot sa dalaga. “Basahin mo kasi,” parang nagtatampo niyang sabi. “Ha? Ayoko nga,” walang p

THIRD PERSON POV Nakakunot ang noo ni Aldric habang tinititigan ang phone niya. Nagsisimula na siyang mainis. Naka-50 missed calls na kasi siya kay Samara pero ni isa ay walang sinagot ang dalaga. “Shìt!” malakas niyang hinampas ang bubong ng kotse niya. Nabalitaan pa niya sa mga ka-teammates niya sa football na madalas na magkasama sina Samara at ang na-iisue rito na si Marco Villaflor. Mukhang may relasyon na nga raw ang dalawa. Makailang beses pa niyang hinampas ang bubong ng kotse niya dahil sa inis. Gusto niyang makuha ulit ang dalaga. Kailangan niyang makagawa ng paraan. Nang mahimasmasan ay napahinga siya nang malalim at tumingin sa relo niya. It's 6 PM. Plano niyang magpakalunod sa alak sa buong magdamag hanggang makalimot siya sa problema at mawala ang init ng ulo niya. Kinontak pa niya ang babaeng kakakilala niya pa lang na si Monica para may kasalo siya sa lungkot niya. Panakip-butas. Hindi matanggap-tanggap ni Aldric sa loob niya ang ideyang hindi na niya m

SAMARA POV “So… ba't ang dami nitong binili mong braille papers? Ano ‘to? Buy and sell? O magpapatayo ka ng printing shop?” natatawang tanong ni Atty. Santivañez sa ‘kin. Tinulungan niya kami ni Manong Vonn na ilagay sa kotse ang mga pinamili kong kahon-kahon ng braille papers. Halata mo sa mukha niya na wala talaga siyang ideya sa kung ano mang trip ko sa buhay. Natawa na lang din ako sa naging reaksyon niya. “Hindi, ‘no. May balak kasi akong bigyan ng love letter. Medyo nahirapan akong mamili kanina kaya binili ko na lang lahat, afford ko naman,” confident kong sabi sabay kibit-balikat. “Ah, gano'n ba?” Lumapad ang ngiti sa labi ni Atty. Santivañez. “Ang swerte naman ng lalaking 'yon, mukhang importante talaga siya sa 'yo kasi nag-effort ka talaga,” tumango-tango siya. “Hmm, syempre, ako na ‘to, eh,” hirit ko na naman. Sabay kaming natawa. Wala, I love myself talaga. Patuloy pa rin kami sa pagkakarga ng mga kahon sa kotse nang may sumagi sa utak ko. Tutal, nag-uusap na rin nam

SAMARA POV Nadatnan ko sina Mandy at Candice na nagtatawanan habang nanonood ng K-Drama pagkarating ko sa locker room. “Ara, dali, watch mo ‘to. Ang funny ng guy,” yaya ni Candice. Si Mandy naman ay panay rin ang tawa. May hawak siyang phone sa isa niyang kamay pero nakapatay, lowbat ata. “Tingin nga,” tumabi ako sa kanila. Pagkaupo ko ay bumungad agad ang mukha ng bidang lalaki. Nakakatawa nga ang mukha niya, tama nga si Candice. Natawa na rin ako kasabay nila. Sa sobrang aliw ng pinapanood namin ay hindi ko namalayan ang oras. Muntik ko pang makalimutan na naghihintay pala si Marco sa garden. Mabilis akong tumayo at pumunta sa locker ko nang mahimasmasan ako. Matapos pihitin ang susi ay agad kong kinalkal 'yon at naroon nga ang ginawa kong love letter para kay Marco. Nakahinga ako nang maluwag. “Girls, puntahan ko lang si Marco,” paalam ko sa kina Candice at Mandy. Agad na lumapad ang ngiti sa labi ni Candice. “Oyyy, ano 'yan? May date na naman kayo, ‘no?” tukso niya sa ‘k