บททั้งหมดของ Craving For Love: บทที่ 41 - บทที่ 50

SAMARA POV “Wake up, Ara,” isang pamilyar na boses ang narinig ko kaya naimulat ko ang mga mata ko. Naka-bikini pa rin ako kaya sa tingin ko ay nakatulog ako rito sa country club. “How's your sleep?” nang-aakit na sabi ng lalaking gumising sa ‘kin kaya napalingon ako sa kanya. Nanlaki ang mga mata ko nang makilala ko kung sino siya. “M-Marco?” He's kinda wet at mukhang kakaahon lang sa pool. Napalunok ako sa matipuno niyang dibdib at six-pack abs. Naka-underwear lang siya at umbok na umbok ang malaki niyang alaga. ‘Ulalam…’ naibulalas ko sa isipan. Kumuha siya ng skipping rope at tumalon-talon gamit 'yon. Tumalbog-talbog tuloy ang maumbok niyang dragon na sinusundan ko ng tingin kaya nagmukha akong tumatangong chihuahua. It's really catchy. Malaki talaga. Kapag binangga ka ng alaga niya at paniguradong iika-ika ka nang maglalakad kinabukasan. “Ah, it's really hot,” kinuha niya ang isang bottled water at pinaligo 'yon sa sarili niya. Dumaloy ang tubig sa matitigas niyang pa

SAMARA POV Mabilis na pinuntahan ni Manong ang asawa niya matapos ng usapan namin. Todo ang suyo niya sa ginang habang panay naman ang pagsusungit nito sa kanya. Napangiti ako. I really find it cute kapag nakakakita ako ng matatanda na sweet pa ring naglalampungan. “Tara na,” hinila ako ni Marco. Nakakunot noo ko siyang pinigilan. “'Yan talaga ang susuotin mo?” Ang tinutukoy ko ay ang suot niyang jacket at long pants. Bumaling siya sa ‘kin. “What do you mean?” “I mean, it’s a resort-style pool, it’s kinda huge. May mga parte na ‘di na kayang abutin ng pool skimmer. There’s a lifeboat naman na pwede nating gamitin pero may possibility na mabasa tayo or tumaob yung lifeboat, 'di ba? Well, meron din namang life jackets for safety purposes. Mukhang makapal kasi 'yong tela niyang suot mo ngayon. Hindi ka ba mabibigatan d’yan in case mabasa tayong dalawa?” mahabang paliwanag ko sa kanya. Tumango lang siya sa sinabi ko. Hilaw tuloy akong napangiti sa kanya. ‘Hindi mo ba gets? Maghub

SAMARA POV Sabay-sabay kaming pumasok sa Northford University nina Candice at Mandy. 'Yon kasi ang napag-usapan namin. Klaro na rin sa aming tatlo na kahit pare-pareho kaming may gusto kay Marco ay hindi namin isasaalang-alang ang pagkakaibigan namin. “Tingnan niyo 'yong edits ko, oh, it's Marco and me,” pagyayabang sa amin ni Candice sa pictures sa phone niya na in-edit niya using AI. “Tapos may picture din kami na kasama si Lolly, happy family,” masigla niyang sabi. Family picture 'yon sa isang garden na ipinatong ang mukha nilang tatlo. Nababagot siyang tinitigan ni Mandy. “Korni mo talaga, Candice,” bara niya. “Bakit? Ikaw ba, wala? Patingin nga ng phone mo,” saad ni Candice sa kanya. Kinabahan si Mandy. “W-Wala, ‘no, tsaka lowbat ako,” dahilan niya. “Weh?” natatawang tugon ni Candice tapos may phone na tumunog. Kriiiing~ Alam naming alarm 'yon sa phone ni Mandy. “Ay shit!” agad siyang napamura. Kinuha naman ni Candice ang phone niya mula sa bulsa niya kaya nag-agawan at n

THIRD PERSON POV Napakapit si Mr. Licaforte sa mesa dahil kamuntikan na siyang matumba nang biglang sumikip ang dibdib niya. His heart condition is getting worse every day. Hindi na rin siya sigurado kung hanggang kailan na lang tatagal ang buhay niya. “Are you alright, Sir? Ang sabi ng doktor sa inyo ay magpahinga na muna kayo. Lumalala na po kasi ang kalagayan ng puso niyo,” nag-aalalang sabi ng abogado niyang si Atty. Santivañez na inalalayan siyang makatayo nang maayos. Mabigat na huminga si Mr. Licaforte. “Don't think of this too much, Attorney. Nananakit lang minsan ang dibdib ko pero kaya ko pa naman. 'Yong pinabili ko sayong mga damit? Nand'yan na ba?” tanong niya sa abogado na ang tinutukoy ay ang mga pinabili niyang summer beach polo at T-shirt. Plano niya 'yong suotin sa bakasyon nila ng anak niyang si Samara sa Balesin. Makukulay ang mga ito na taliwas sa nakasanayan niyang kulay na itim o puti na madalas niyang suotin. Pormal ang mga polo shirt niya at long sleeves. Hi

SAMARA POV Nakangiti akong nagmaneho papasok ng Northford University. Napatingin ako sa dalawang bento box na nakalagay sa car seat ko. Isang maliit na bento box 'yon para sa akin at isang malaking bento box para kina Marco at Lolly. Tinulungan akong gumawa ng Bibimbap ni Manang Letty kaya sigurado akong mas masarap 'yong gawa ko kaysa sa binigay ni Mandy. Napailing ako at natawa. ‘Hay, I'm always winning talaga.’ Matapos mag-park ay bumaba ako ng kotse ko. Sabik na sabik kong dinala ang dalawang bento box habang naglalakad sa kahabaan ng kalsada ng Northford University. Pakanta-kanta pa ako habang ini-enjoy ang sariwang hangin na dulot ng nagtatayugang puno sa tabi ng daan. Natanaw ko si Marco na mag-isa at abala sa worksheets namin habang nakaupo sa mini-park. Agad na kumislap ang mga mata ko at kumurba ang ngiti sa labi ko. Kinikiliti na naman kasi 'yong puso ko. Lalapitan ko na sana siya nang mapansin ko ang dalawang lovers na nakasilong sa punong acacia. Sweet na sweet