Sa mundong ang nagpapaikot ay pera, ang tingin ni Samara Licaforte sa mga mahihirap ay laruan lang ng mayayaman. Bagama't hindi legal na anak sa mata ng batas ng business tycoon na si Mr. Frederick Licaforte, CEO ng Licaforte Corp, ay lumaki sa luho si Samara at hindi makakailang siya ang paboritong anak sa pagitan nila ng stepsister niyang Monica. Happy-go-lucky, bully at eskandalosa. Ganyan siya kung ilarawan ng karamihan dahil sa mga ginagawa niyang kalokohan para lang mapanatili ang popularidad niya. Dahil wala na ang kanyang ina, at sa tingin niya ay nakikihati lang siya sa pagmamahal at oras ng kanyang ama mula sa legal nitong pamilya, ay sa atensyon ng ibang tao niya hinanap ang halaga niya. Sa pag-aakalang mananatiling ganun lang si Samara, ay kumatok sa buhay niya ang pobreng bulag na si Marco Villaflor, ang lalaking unti-unting titibag sa mga paniniwala niya.
Lihat lebih banyakSAMARA POV
“LET'S GET READY TO PARTY!” shouted the DJ, making the crowd dance even wilder. The midterm exam has just ended, and it wouldn't be complete for a Northford University student without getting wasted on a party. We gathered at 'The Red Velvet,' isang high-end bar sa BGC. "Another vodka, Ara," my friend Candice offered, na 'di ko naman tinanggihan. I’m wearing a revealing skirt and a tube top. Feeling the beat, I danced like crazy after downing five shots of vodka, not caring what I looked like. All that matters was having fun until my body can no longer keep up. "Look at that guy wearing red shirt, he's cute," Mandy whispered then giggled. Sa tingin ko ay tinutukoy niya 'yong lalaking may kahalikang blonde girl. I sipped another vodka bago lumapit sa kanila. "Hey," pigil ni Mandy na bahagya pang natawa. "I just said he's cute, hindi ko naman sinabing puntahan mo. Kitang may jowa, oh. You're unbelievable." I giggled. "So what? Mas challenging ngang mang-agaw, 'di ba? Tutal maaagaw ko namang talaga," pilya kong tugon while biting my lower lip. "Really? Show us," singit ni Candice. "I'll surely do, Candice," I laughed at hahakbang na sana pero pinigilan ulit ako ni Mandy. "No, Ara, let's go home. Lasing ka na," halos hilahin na niya ako palabas ng bar pero nagmatigas ako. "Ang boring mo Mandy, promise," Candice teased. Mandy just rolled her eyes. Mandy and Candice are total opposites. Kung si Mandy ay parang ate ng barkada. Si Candice naman ay ang uri ng kaibigan na gustong masubukan mo ang lahat. We're best friends since high school. We might have different personalities pero marami kaming napagkakasunduan. Shopping, parties, gimmick– lagi kaming magkasama. Sounds cliché pero may friendship bracelet pa nga kaming tatlo na never naming tinanggal. Pauso ni Candice na masyadong sentimental. Kapag hindi mo pa iningatan ang mga binibigay niya ay nagtatampo. Kahit magasgasan mo lang ang mga bagay na iniregalo niya, pakiramdam niya, inabandona mo na rin siya. Yep, she might be naughty pero may side siyang gano'n. "I'm not feeling well about this one, kita mo ang sarili mo, oh. Lunod na lunod ka na sa alak," pangaral ni Mandy sa 'kin na pinasadahan pa ako ng tingin. Bahagya akong natawa. Heto na naman po siya. "Chi-check lang naman natin kung kaya kong agawin 'yong si Kuyang naka-red, LOLA Mandy," biro ko emphasizing our age gap kahit buwan lang naman ang pagitan namin. Napabuntong-hininga siya. "You've been in many troubles, Ara. H'wag mo nang dagdagan." Hinimas ni Mandy ang sintido niyang mukhang nanakit na naman dahil sa 'kin. Hindi ko na siya ininda at tuluyang iniwan. "Hey!" sigaw niya pero huli na ang lahat. Kahit hilong-hilo sa sobrang kalasingan ay pinilit kong makipagsiksikan para lang makapunta sa lalaking 'yon. I know I have a boyfriend na sobrang loyal, pero halik lang naman, walang malisya. "Excuse me," tinapik ko ang lalaking nakapula sa balikat kaya napatigil siya sa paghalik sa girlfriend niya at lumingon sa akin. "Yeah, do I kno—uhm..." I immediately grabbed him towards me and kissed his lips. Sa sobrang bilis ng pangyayari ay hindi na siya nakapagreact sa akin. "Damn you! Let go of my boyfriend!" sigaw ng blonde girl but I just raised my middle finger teasing her. Hinila ko ang boyfriend niya sa kumpulan ng nagsasayawang customers sa bar and we ended up on an empty couch, still kissing. Our body were moving rhythms na para bang sumasabay sa ingay ng musika. "Is it good?" I swept my hair over to the side at pinagmasdan ang mukha ng kahalikan kong nakapikit pa. I giggled in between our kisses. 'Mukhang nasarapan ata si Kuya.' I removed his red shirt and then my tube top. He started pressing my bossom which got the attention of the people around us. May ibang customers pa na kinunan kami ng video. I began kissing his naked body while his hands exploring mine. We became the center of attraction. "Ara, Ara, oh my gosh! Enough! Let's go home!" Naramdaman kong hinila ako ni Mandy pero hindi ko siya ininda. Nagsisigawan pa rin ang mga tao sa paligid namin enjoying the scene we're doing nang maramdaman kong may humablot sa kahalikan ko at sinuntok ito. Agad siyang bumulagta sa sahig bunga na rin siguro ng sobrang kalasingan. "OMG, what's that?" the crowd exclaimed. Nagdulot yun ng kaguluhan sa loob ng bar. Nagtakbuhan ang bouncers papunta sa direksyon namin to pacify the fight. I'm still feeling the effect of vodka no'ng nakita ko ang mukha ng galit na galit kong boyfriend na si Aldric. Hinubad niya ang suot niyang jacket at isinuot sa akin habang tinatago ang mukha ko mula sa mga customers na kumukuha ng litrato. "What the hell?!" asik sa amin ng blonde girl na ngayon pa lang nakalapit sa amin sa sobrang dami ng tao. "Anong ginawa niyo sa boyfriend ko? Where's the manager? Where's the fvcking manager?!" Nagpatuloy siya ng kakasigaw pero hindi na yun ininda ni Aldric at dinala ako palabas ng bar. *** "Samara Licaforte's scandal..." I immediately clicked it upon seeing it. Kakagising ko pa lang ay bumungad na agad sa akin ang video ng kalokohang ginawa ko sa TRV. 5 million views, 500k comments and 300k reacts. Natawa ako at napailing. "Paniguradong pagpipyestahan na naman ako sa Northford University mamaya," mahinang kausap ko sa sarili. It actually doesn't matter to me. Sanay na ako. Ang importante sa akin ay panatilihin ang popularidad ko sa mga tao—maganda man o panget ang dahilan. Sa atensyon ng mga tao ko nararamdaman ang halaga ko. Sinapo ko ang ulo kong medyo masakit pa. Sabay dungaw sa bintana nang makarinig ako ng busina. It immediately ruined my mood. Nakauwi na pala ang stepsister at madrasta kong parehong atribida mula sa Canada. "Ma'am?" katok ng katulong sa kwarto ko. "What?" naiinis kong sabi. Hindi ko alam kung dahil sa hangover o dahil mapipilitan na naman akong humarap sa asawa ni papa at sa anak nila. "Sabi ni Sir Fred, sabay na po raw kayong mag-breakfast," napapakamot na sabi ng katulong namin. Mukhang naiilang pa ito. I rolled my eyes. "Whatever." "Ihahanda ko na ba 'yong panligo niyo, Ma'am?" muling tanong nito sa akin. "Yes, thanks. Pakisabi na rin kay daddy, I'll be there in 20 minutes," I tried to be polite. Muli kong inihiga ang katawan ko sa kama nang ilang segundo. Sana talaga hindi kami magsagutan ulit ng madrasta ko. But can I even avoid that? Kumukulo na talaga ang dugo namin sa isa't isa dati pa. She hates my face because it reminds her of dad's greatest love before her. Anak ako ni dad sa pagkabinata. Siya lang naman ang naghahabol kay dad noon hanggang pumayag na nga si lolo na ipagkasundo sila ng kasal matapos ang pagkamatay ni mommy. When my mom died, my dad promised to take care of me. Kahit pa gawin niyang kondisyon ang pagkupkop sa akin para pumayag siya sa kasal nila ni Tita Olivia. My stepmom agreed on it, of course, kahit insulto 'yon sa kanya. What choice does she have if she's the one begging for love? Things went fine at first but as years go on, naramdaman kong nakikihati na lang ako sa atensyon ni dad mula sa legal niyang pamilya. Although I'm her favorite daughter at binibigay niya lahat ng luho ko, I felt lonely in the long run, making me seek attention from other people. And that's how the 'Attention Seeker Samara' was born. I heaved a sigh. Matapos kong maligo ay bumaba na ako sa dining area. Like the typical, bumungad sa akin ang crystal glass table set naming pinagawa pa ni dad sa isang kilalang furniture designer sa France. Nakahilera rin ang fine china dishes and glasses sa mesa. Sa katunayan, lahat naman ng gamit namin ay imported at mamahalin. Kahit nga halaga ng vase namin ay makakabili na ng bahay at lupa ng isang ordinaryong pamilya. Dagdag mo pa ang dami ng pagkain sa hapag na para bang araw-araw ay may fiesta. Kapag may mga bago kaming katulong ay palagi silang napapanganga sa engrande ng buhay namin. Pero kalaunan, pati sila ay nasasanay na rin. Napatitig ako sa madrasta kong si Tita Olivia at sa stepsister kong si Monica. Kahit sosyal na ang paligid ay mukha pa rin silang basahan. Balot na nga sila ng mamahaling alahas at branded na kasuotan pero hindi pa rin nagmumukhang mayaman. Maging ang pagsasalita at pagkain nila ay walang class. Gano'n siguro talaga kapag biglang yaman. Kahit anong pilit nilang arte ay walang kadating-dating. Napairap ako. Nakakasira ng view. Nang mapansin ako ni Monica ay tumigil ito sa pagtawa na kani-kanina lang ay kausap sila daddy at Tita Olivia. Kung makaasta siya ay para bang nasira ng presensya ko ang 'masayang nilang pamilya.' Tita Olivia rolled her eyes. "Nandito na pala ang magaling mong anak," agad na pasaring nito kay daddy at pinunasan ang bibig niya. Ngumiti si daddy para ilihis ang atensyon ko. "Have a seat, Ara," saad niya sa akin na agad kong sinunod. Monica murmured something to Tita Olivia na para bang may gustong sabihin. Agad iyong napansin ni dad. "What is it, Monica?" tanong nito. "I don't know if it already reached you, pero may kumakalat na naman ngayong video sa social media about Ate Ara, dad," nag-aalinlangan pa 'kunwari' niyang sabi kahit obvious naman na kanina pa siya kating-kati na magsumbong. Tinaasan ko siya ng kilay. May pa intro pa siyang, 'I don't know if it already reached you...' na parang tanga. Malamang, malalaman na ngayon ni daddy. Sinabi mo na, eh. Bida-bida talaga. "Ara?" He looked at me. "What about Ara?" muli niyang tanong kay Monica. "Here," iniabot niya ang phone niya kay daddy. Sinamaan ko siya ng tingin. Kung magkatabi lang siguro kami ay baka kinalbo ko na siya. Upon seeing it ay kumunot ang noo ni daddy. "What? A scandal? Seriously, Ara? Will you mind explaining this?" Ramdam mong nagpipigil siyang itaas ang boses niya. Saglit kong sinilip ang phone ni Monica saka ako kaswal na sumagot, "Sex on the bar?" Bahagya pa akong natawa. Dad looked at me trying to stop himself from slapping me. "This is too much, Ara. Lagi ka na lang ganyan. Naisip mo man lang ba ang reputasyon ko? Ang epekto nito sa business natin? This place is damn public. What will people think? Na may anak akong prostitute? Paano ka rerespetuhin ng ibang tao kung hindi mo man lang mairespeto ang sarili mo? Tell me, what are you trying to prove?" "Well, isn't it obvious, Fred? Your illegitimate daughter is shouting to the world how selfish, irresponsible and brat she is," Tita Olivia sarcastically said right in front of me. Nilingon ko siya showing I'm not affected. Ayokong magpatalo sa kanya. "Wow, you'll be rubbing on my face again talaga that I'm an illegitimate child, Tita Olivia? You think I'll be insulted hearing that? Who cares about the title here? You're bragging being legal?" Nagbitaw ako ng nakakalokong tawa. "Pero 'di naman ikaw 'yong mahal." Agad na nanlaki ang mga mata ni Tita Olivia. "Damn you!" She was about to grab me pero pinigilan siya ni daddy. "Enough! Both of you!" galit na sigaw nito. He then looked at me. "Ara, if you can't accept your Tita Olivia as your mom, at least respect her as my wife." Lumingon din siya kay Tita Olivia. "And Olivia, don't act like a child. Instead of being a peacemaker in this family ay ikaw pa ang nagsisimula ng gulo. At least act your age, for once." Hindi na nakapagpigil si daddy. Padabog siyang tumayo at iniwan kami. "Fred," tumayo na rin si Tita Olivia. Sinamaan pa niya ako ng tingin bago tuluyang umalis. Monica was just sitting in the corner. Pansin mong parang naiilang na siyang kumain. Siguro ay hindi niya in-expect na magiging ganito kagulo ang pagpapabida niya kay daddy. Ang mga katulong naman naming nakatayo sa tabi ay panay sikuhan at tinginan. Halata mong gustong-gusto na nilang magchismisan pero pinipigilan lang nila. Huminga ako nang malalim saka tumayo na rin. Mabigat akong napahinga. That scandal? Iisipin ko pa bang i-big deal? Even without that, my life is already a mess.MARCO POVParis, France‘Two old friends meet again, wearin' older faces~’Napahinto ako sa pagbabasa sa hawak kong iPad nang marinig ang kanta sa stereo. Sinilip ako ni Jack sa rearview mirror. Makahulugan ang paraan ng pagngiti niya na para bang pinapaalala ang dati naming relasyon ni Ara. Naningkit ang mga mata ko at nagpatay-malisya.Halatang recorded ang pinatugtog niya dahil hindi naman siguro aabot dito sa Paris ang kanta ni Sarah Geronimo. No’ng mapansing medyo na-badtrip ako ay umiling siya at nagpigil ng tawa.Noong dumating ako rito sa France, tuluyan na rin akong bumalik bilang si Shadow Raven. Ako na ulit ang CEO ng Silvestre Business Empire. Tinuloy ko rin ang mga tungkuling naiwan ko rati. Si Jack ang nagsilbi kong kanang kamay. Humalili siya kay Mr. Sanchez na kasalukuyang namamahala ng mga negosyo ng pamilya namin sa Pilipinas. Gano'n pa rin ang turingan naming dalawa subalit naging pormal. Kung minsan ay naninibago siya sa akin pero dinadaan niya na lang sa pagkibi
SAMARA POV“Ano ba? Hulihin niyo na ang babaeng ‘yan!” bulyaw ni Tita Olivia noong hindi pa kumikilos ang mga pulis.Nagbigay ng hudyat ang isa sa kanila na damputin ako pero agad na pumagitna si Kakai. Ikinuyom nito ang palad, napalunok, saka nagsalita.“S-Sir, ako po ang naglagay ng card ni Ma’am Monica sa gamit ni Ma’am Samara. Napulot ko kasi ‘yan no'ng naglilinis ako. Hindi ko po naaabutan si Ma’am Monica kasi palagi siyang may lakad. Ipapaabot ko na lang sana pero nakalimutan kong sabihin kay Ma’am Samara. K-Kaya po ‘yang patunayan ng mga kasamahan ko. Kung may ikukulong po kayo ay ako na lang po. Kasalanan ko naman ang lahat,” pagsisinungaling niya para depensahan ako.“Kakai,” saway ko sa kanya kasi baka madamay pa siya.Alam kong gusto niyang bumawi sa kasalanan niya sa amin ni Manang Letty rati, pero hindi sa ganitong paraan.Nag-aaral pa siya. Ayokong masira ang future niya.“Totoo ba? Concealment of crime ito kung gawa-gawa mo lang ‘yan. Makukulong ka ng hanggang 6 years,”
SAMARA POVBalisa akong nakaupo sa pinakamababang baitang ng hagdan sa labas ng entrance ng mansyon namin. Walang sawang naghihintay.Napahupa na ng mga bombero ang nangyaring sunog sa hardin. Inaayos na ito ng mga katulong para bumalik sa dating itsura. Umuwi na muna ang mga nag-iimbestigang pulis at babalik na lang kinaumagahan.Tila payapa na ang lahat pero gulong-gulo pa rin ang kalooban ko. Hindi pa rin nauubos ang luha ko. Hindi ko alam ang gagawin ko kapag nawala si Daddy. Alam kong guguho ang mundo ko.“Ma’am Samara! Ma’am Samara!” aligagang lapit sa akin ni Kakai. Kasunod niya si Manang Letty at iba pa naming mga katulong. Para bang may hatid silang masamang balita. “Si Sir Fred po, s-si Sir Fred…” paninimula nito pero naunahan ng pagluha. Doon ako nakaramdam ng pangamba at napatayo.“Bakit, Kakai? Tell me what’s going on,” naaalarmang tugon ko sa kanya. Tinitigan ko sila isa-isa pero walang nakatingin nang diretso sa akin. Parang kay bigat ng kalooban nila.Lumapit si Manan
SAMARA POVNang napansin ako ni Tita Olivia sa tabi ay nanlisik ang mga mata niya. Agad niya akong kinompronta. “Ikaw! Kasalanan mo kung bakit napahamak si Fred! Salot ka talagang babae ka!” panunumbat niya sa akin. Halos mapaos na siya sa lakas ng boses niya.Napalunok ako at napaatras. Pakiramdam ko ay napipi ako. Siguro dahil aminado ako na may punto siya. Kung hindi nanatili para sa akin si Daddy, nakaalis na sana siya agad. Kung ‘di lang ako nilamon ng mga alaala ko sa nakaraan at nawala sa sarili. Bumuhos na lang ang mga luha ko na dulot ng bigat ng kalooban ko.“Ara, are you alright?” nag-aalalang bungad sa akin ni Aldric nang makarating ito. Mahigpit niya akong niyakap. Kasunod niya ay si Monica na balisang-balisa.“A-Anong nangyari rito? Nasaan si Daddy?” tulalang tanong ng stepsister ko saka siya bumaling sa akin. Napansin niya agad ang bakas ng dugo sa suot kong gown. Lumuwa ang mga mata niya. “Pinatay mo si Daddy?” paratang niya sa akin. Nang hindi ako sumagot ay nagsi
SAMARA POV “Dito ka!” asik ng Veiler na nag-hostage sa akin. Doon bumalik ang ulirat ko. Sinalubong ako nangangambang titig ng mga bisitang naiwan sa venue. Nakadapa, nanginginig at ang iba ay nagtatago sa ilalim ng mesa. Ramdam ko ang tensyon. “Kayong lahat! Pagmasdan niyo kung paano ko pasasabugin ang ulo ng Licaforte’ng ‘to! Buhay kapalit ng buhay!” puno ng hinanakit na sigaw ng taong nakabraso sa akin. Kakaiba ang tunog ng boses niya kaya nabatid ko na gumamit siya ng voice changer. Marahil ay kilala namin siya pero dahil sa nerbyos ay hindi ako nakapag-isip nang maayos. Nanlamig ang buo kong katawan. Nagsimula na rin akong lumuha nang dahil sa matinding kaba. “Pakiusap, ‘wag si Ara! Maawa ka!” pagsusumamo ni Daddy. Halos lumuhod na ito sa lupa. Tuluyang kumalat ang apoy. Nagsigawan ang mga natitirang bisita. Nakarinig ako ng ingay ng sirena na wari’y may paparating na mga pulis o ambulansya. “Boss, tinutupok na ang venue! Wala ‘to sa plano! Tara na!” sambit ng isa sa mga
SAMARA POV “Maligayang kaarawan, Samara,” nakakakilabot na saad ng isang hindi pamilyar na boses. Umalingawngaw ang tawa nito sa buong hardin. Kasunod no'n ay sinalakay kami ng mga armadong tao na nakasuot ng itim at maskara. Nagkagulo ang lahat. “AHHHH!” Kilalang-kilala ko ang paraan ng pananamit nila. Sila ang kumidnap sa akin noon. Ang mga Veiler! “Patayin ang mga Licaforte!” Matapos ng bulyaw na ‘yon ay napuno ang buong paligid ng nakakabinging putukan. Nagkanya-kanyang sigawan at takbuhan ang mga bisita. Bumakas ang tama ng mga bala sa paligid. “Call the guards!” maawtoridad na utos ni Daddy. Bumagsak ang kani-kanina lang ay nakasabit na mga chandelier. Sumabog ang mga bubog nito sa lupa. Nagkalat ang iilang duguang bisita sa paligid. Nagsimula na ring magliyab ang apoy na dulot ng naputol na kable ng kuryente. Dama ko ang init, ang pamamanhid. Nanginginig ang buo kong katawan at parang naestatwa na lang sa kinatatayuan. Nagbalik sa memorya ko ang naging karanasan k
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Komen