All Chapters of Our Unexpected Love Story : Chapter 21 - Chapter 30

Tulad nga ng napagdesisyonan ko ay inuna kong inayos ang gusot sa pamilya ko. Hindi na rin naman ako ginulo ni Mr. Dela Cruz simula nang makalabas ako sa Hospital, marahil ay alam na rin niya ang totoo dahil ang pagkakaalam ko ay nagkausap sila ni papa. Alam din kaya ni Gemar?Dalawang araw na rin ang lumipas pero hindi ko siya nakakasalubong sa campus. Wala na rin ako nababalitaan sa kanya. Siguro ay sadyang hindi lang binabalita sa akin ng mga kaibigan ko ang alam nila tungkol sa kanya. Kahit pa naman sabihin ko na gusto ko munang bigyan ng oras ang sarili ko ay hindi ko naman maitanggi na na-mi-miss ko siya.Inaasahan ko nga na pupuntahan niya ako kapag malaman niyang hindi ako ang kapatid niya. Ngunit, kahit anino niya ay hindi ko nasilayan. Alam na nga ba niya o hindi?“Napag-isipan mo na ba ang pag-transfer mo? Babalik tayo sa Nueva Ecija.”Naiwaksi ko agad sa aking isipan ang mga what if ko about kay Gemar nang marinig ang boses na iyon ni Mama. Nasa living room kami ngayon at

Let's talk. Iyan ang mensaheng bumungad sa umaga ko, mukhang binulong sa kanya ng langit na gusto ko siyang makausap kaya ngayon ay siya na ang nag-aaya. Kagabi ko lang napadesisyonan ang lahat pagkatapos ng advice ni Kenneth at mukhang right timing siya. Hindi ko naman napigilang mapangiti sa katutuhanang magkikita at magkakausap kami ng kaming dalawa lang. Sana lang talaga ay wala siyang asungot na kasama. I just replied okay to him at kung saan kami magkikita. Walang pasok ngayon kaya naisipan kong sa Cerrie Food Paradise na kami magkita. Hindi ko alam kung anong magiging daloy ng usapan namin pero nakakaramdam ako ng tuwa at kirot sa puso. Kung totoong nagkabalikan na sila ni Herisha ay siguradong ito na ang goodbye sa aming dalawa. Dahil sa nangyari ay nabawasan ang tiwala ko sa kanya pero buo pa rin ang pagmamahal ko kaya masakit sa isipin ang ending ng aming kwento. “Aalis po muna ako, mama?” paalam ko kay mama nang madatnan ko siyang nag-aayos ng gamit sa sala. “Kumain k

“Janine? Anak?” Unti-unti kong minulat ang aking mga mata kahit pakiramdam ko ay mabibigat pa ang talukap nito. Wala namang pasok ngayon pero bakit umagang-umaga ay may nambubulabog sa tulog ko. “Po?” Tamad na tamad kong binuksan ang pinto habang nakabalot pa sa kumot ang katawan ko. Agad na bumungad sa akin ang naka-cross arm ko pang tatay. “Bakit po, papa?" pagtatanong ko. “Fix yourself and we're having a special meal today. Make sure to wear a decent clothes, anak.” Kunot-noo ko siyang tiningnan. “Bakit po? Anong mayro'n?” “Nakalimutan mo na bang birthday ngayon ng mama mo?” tunog ‘di makapaniwalang tanong niya. “Maligo ka na dahil baka dumating ang ang bisita ng mama mo. Alam kong hindi pa kayo nagkakaayos pero nakikiusap ako na sana'y i-trato mo siya ng maayos ngayong birthday niya. Mahal na mahal ka ng mama mo kaya sana'y gano'n ka rin,” aniya. “Opo, papa.” Nang makaalis si papa ay agad kong tinungo ang bathroom. Hindi ko akalaing makakalimutan ko ang espesyal ba araw n

Getting married to the man who love me and i love too. The man who i believed that won't hurt me. Sino ang niloloko ko? Sarili... Hindi ko akalain na darating ako sa puntong ito kung saan lolokohin at paniniwalain ko ang sarili ko sa isang bagay na masyado namang malinaw kung anong totoo. Nagpapatay-malisya ako dahil sa tinatawag kong pagmamahal at sa marriage na iyan. Hindi ko akalain na darating ang araw na sasabihin ko sa sarili ko na, sana pala ay hindi ko na pinaglaban at nakinig na lang ako kay mama. Hindi ko inaasahan ang nangyayari ngayon. We just got married few months ago. We are just new in the world of married, but i just found out that he's cheating on me. Sound absurb, pero sinasampal ako ng reyalidad kahit anong pilit kong ipikit ang aking mga mata ay nakikita ko pa rin ang kalapastanganan nila. "Honey, i enjoyed tonight. Thank you." Basa ko sa message na nasa phone ng asawa ko. Nanlilisik ang mga mata kong tiningnan ang walang-hiyang asawa ko na mahimbing na natu

Nagising ako sa sunod-sunod na doorbell. Antok na antok man ako ay pinilit ko ang sarili na bumagon, tiningnan ko ang table clock ko at doon ko lang napagtanto na pasadong alas-singko palang ng madaling araw. Kung sino man ang nangbubulabog sa tulog ko ay makakatikim talaga siya sa akin. Suot ang pajamas ko ay bumaba na ako mula sa second floor at tinungo ang main door. Nang buksan ko ito ay sumalubong sa akin ang asawa ko, mapupungay ang mga mata na pumipikit-pikit na. Magulo ang buhok at gusot ang white polo niya, hindi rin nakabutones ng ayos. "What's with you? Hindi mo ba dala ang key card mo?" salubong na tanong ko sa kanya. Pareho kaming may key card ng bahay, kaya hindi ko maintindihan kung bakit kailangan niya pang mag-doorbell. Nanadya ba siya? "I think na-misplaced ko, hindi ko mahanap sa bag at bulsa ko e'," pagdadahilan niya. "Really? Hindi mo ba alam kung gaano kahalaga iyon? What if magnanakaw ang makapulot nun?" "Can you please stop with your nonstop nagging? Papas