กู้อิ๋นลงจากรถตามเผยเซียวอย่างเชื่องช้าระหว่างทางก็ส่งข้อความขอความช่วยเหลือหาเหยียนฉู่ เมื่อเหยียนฉู่ได้รับข้อความก็รู้สึกช็อกเช่นกัน!ไม่คิดว่าราชามัจจุราชที่น่ากลัว จะมีวันที่พาสาวกลับมาบ้านด้วย แถมยังไปคอนโดซ่างเหอหย่วนที่เขาไปบ่อยๆอีกต่างหาก!แล้วที่น่าช็อกยิ่งกว่านั้นคือ คนที่พามายังเป็นกู้อิ๋นอีก......!แบบนี้ถ้าเกิดผู้หญิงในเมืองก่างที่ขี้มโนถึงเผยเซียวพวกนั้นรู้เรื่องเข้า กู้อิ๋นจะโดนถลกหนังทั้งเป็นไหมเนี่ย?เหยียนฉู่ตอบกู้อิ๋นด้วยอิโมติคอน “โชคดีมีชัย ดูแลตัวเองด้วย”อันที่จริงในเมื่อเผยเซียวได้ขอเธอแต่งงานในวันนี้ไปแล้ว ตอนนี้ก็สมควรแก่เวลาที่จะร่วมห้องหอกันแล้วแต่ที่ยังไม่สมควรแก่เวลาก็คือ คนที่ยื่นเงื่อนไขนี้ คือ เผยเซียว!อีกฝั่งดันเป็นผู้หญิงที่โผเข้าหาเขา แต่คราวนี้สุดท้ายดันเป็นเขาที่จับกู้อิ๋นกลับมาบ้าน!เมื่อกู้อิ๋นเห็นข้อความที่เหยียนฉู่ตอบกลับ ก็ด่าเธอในใจยกใหญ่ว่า “คนจะตายอยู่แล้วกลับไม่ช่วย!”อันที่จริงเธอเองก็รู้ ว่าเหยียนฉู่ไม่กล้า!กู้อิ๋นเดินตามเผยเซียวขึ้นชั้นบนอย่างใจตุ้ม ๆ ต่อม ๆ ก่อนที่จะเข้าประตูกู้อิ๋นยังคงพยายามต่อรอง “ให้ฉันไปอยู่หอพักน่า

ในคืนนี้ เหยียนฉู่รั้งกู้อิ๋นให้คุยด้วยหลายเรื่องเธอและเผยเซียวอาศัยอยู่ใต้ชายคาเดียวกัน คนที่กังวลมากที่สุดก็คือเหยียนฉู่จนกระทั่งในตอนที่กู้อิ๋นกุมมันไว้ต่อไปไม่ได้แล้วจริง ๆ เหยียนฉู่ถึงได้หยุดและคอยดึงสติสั่งสอนตลอดทั้งคืนกู้อิ๋นนอนหลับด้วยจิตใจที่ไม่สงบเอามาก ๆ ในสภาพแวดล้อมที่แปลกไป บวกกับสมองตึงเครียดเกินไป เธอจึงสะดุ้งตื่นขึ้นมาหลายครั้งหกโมงเช้าก็ยังไม่สามารถนอนหลับได้ บวกกับความหิวขั้นรุนแรงก็เลยต้องลุกขึ้นมาก้าวเท้าไปที่ห้องครัวอย่างเงียบ ๆ อุ่นอาหารที่พี่สาวห่อไว้ให้เธออีกสักรอบ เดิมทีเธอคิดจะต้มน้ำ แต่ในคอนโดนอกจากขนมปัง ไข่ นม อื่น ๆ ก็ไม่มีอะไรเลยในตอนที่เผยเซียวตื่น ก็เห็นกู้อิ๋นกำลังทานอะไรอยู่ที่ห้องอาหาร คิ้วก็บิดลงโดยไม่รู้ตัวเมื่อกู้อิ๋นเห็นเผยเซียว ก็ทิ้งช้อนลงในชามอย่างตื่นเต้น ยันตัวขึ้นอย่างตื่นเต้น “อรุณสวัสดิ์ค่ะ ประธานเผย”เผยเซียวเดินเข้าไปดูอาหารในชามของเธอ เนื้อหมดเลย!ขมวดคิ้ว “ตอนเช้ากินของเลี่ยน ๆ ขนาดนี้เลย?”“พี่สาวฉันห่อมาให้ค่ะ ไม่กินก็น่าเสียดาย” กู้อิ๋นเอ่ยด้วยความนอบน้อมน่าจะเป็นเพราะว่าเธอเติบโตมาในสภาพแวดล้อมแบบนั้นตั้งแต่เด

น้ำเสียงประชดประชันนี้ ด้วยเหตุนี้จึงทำให้การหายใจของกู้อิ๋นถี่ขึ้น ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตนเองทำให้เขาขุ่นเคืองตรงไหนเผยเซียวไม่พูดอะไรต่อ หลังจากผ่านสัญญาณไฟจราจรไปแล้ว ก็จอดรถตรงริมถนนกู้อิ๋นรีบเผ่นลงจากรถ โดยไม่สนว่าเขาจะพูดอะไรเผยเซียวมองดูแผ่นหลังที่ว่องไวราวกับกระต่ายของเธอ สีหน้าขรึมลงอย่างไม่สามารถควบคุมได้เขาคือหมาป่าที่น่ากลัวเหรอ? เธอถึงได้กลัวขนาดนี้เลย?เมื่อกู้อิ๋นกลับมาที่บริษัท วินาทีแรกก็พุ่งตัวไปที่ห้องทำงานของลั่วเหยียนทันที บอกว่าเผยเซียวให้เธอมาเซ็นข้อตกลงกับเขาลั่วเหยียนมองเธอด้วยสีหน้าที่จริงจัง “ข้อตกลงนี้ เกรงว่าจะไม่สามารถเขียนเป็นลายลักษณ์อักษรได้”“หา? หมายความว่าไงคะ?”กู้อิ๋นไม่เข้าใจ ไม่สามารถเขียนเป็นลายลักษณ์อักษรได้หมายความว่าไง? ข้อตกลงต้องทำเป็นลายลักษณ์อักษรถึงจะมีผลไม่ใช่เหรอ?ถ้าไม่มีลายเซ็นเป็นลายลักษณ์อักษร หากเกิดข้อพิพาทอะไรขึ้นมา มันก็ไม่มีใครให้ความชัดเจนได้นะ! ลั่วเหยียนดันกรอบแว่นสีดำบนสันจมูกขึ้น เอ่ยด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึมว่า “เรื่องของข้อตกลงระหว่างคุณกับประธานเผยไม่ใช่เรื่องล้อเล่น หากข้อตกลงนี้รั่วไหลออกไป คุณคงยังไม่เข้าใจผล

ถึงแม้ว่าเมื่อคืนจะกำชับกู้อิ๋นทุกรูปแบบว่าต้องยืนหยัดให้ได้!แต่ที่จริงแล้วคืนเมื่อวาน เหยียนฉู่ก็นอนไม่หลับทั้งคืน จากท่าทีของเผยเซียวเมื่อคืน การแต่งงานปลอม ๆ ของพวกเขาก็ต้องมาร่วมห้องหอกันอีกกู้อิ๋นยัยเด็กที่ซื่อสัตย์เกินไปคนนี้ เมื่อไหร่ที่เอาแน่เอานอนไม่ได้ก็จะเปิดเผยความลับจนหมดเปลือก“ฉันไม่รู้อ่ะ? แต่ถ้าเขาไม่ถามถึงเรื่องในคืนนั้นก็คงจะไม่เป็นไร”“แล้วถ้าถามล่ะ?” เหยียนฉู่หายใจเข้าถี่ขึ้นถ้าถามล่ะ!กู้อิ๋นมองไปที่เหยียนฉู่ เหยียนฉู่มองดูสายตาของเธอ “ที่ฉันบอกเธอไป ลืมหมดแล้วเหรอ?”“อะไรเหรอ?”“ถ้าเกิดเขาถามแล้ว เธอต้องพยายามเลี่ยงหัวข้อสนทนานี้ให้เร็วที่สุดเลยนะ อย่าปล่อยทิ้งไว้นานกว่าหนึ่งวินาทีเชียว!”แต่ถ้ามากกว่าวินาทีเดียว นั่นก็จะยิ่งอันตรายมากขึ้นกู้อิ๋นพยักหน้าอย่างเต็มที่ “อื้ม ฉันจำได้”“งั้นเธอจะผ่านมันไปได้ภายในหนึ่งวินาทีใช่ไหม?”“ไม่ได้!” กู้อิ๋นพยักหน้าต่อไปเผยเซียวเป็นคนฉลาดแบบไหน พวกเธอต่างก็รู้ถ้าหากจงใจที่เลี่ยงหัวข้อสนทนา จะต้องถูกการสังเกตที่ว่องไวของเขาจับได้อย่างแน่นอน......!เหยียนฉู่ “......”ตอนนี้ถึงคราวที่เธอต้องกลัวจนจะบ้าตายแล

แต่ตอนนี้ไม่เหมือนเดิมแล้ว สายตาที่จริงจังของลั่วเหยียนปนความเยาะเย้ยอยู่เล็กน้อย “นี่ถึงต้องถามนายไง”เผยเซียว “.......”ลั่วเหยียน “แต่ตอนนี้เธอเป็นภรรยาของนายนะ!”ภรรยาของบอส ใครจะกล้าเข้าไปยุ่งสุ่มสี่สุ่มห้าล่ะ?เพิ่งแต่งงานกันเมื่อเช้านี้ ตอนนี้หนีหายไปไม่เห็นแม้แต่เงาแล้วเหรอ?เผยเซียวจุดบุหรี่หนึ่งมวน สูบเข้าปากแล้วพูดอย่างเย็นชา “เธอไปส่งเอกสารที่หมิงเฉิงแล้วน่ะสิ!”ลั่วเหยียนได้ฟังคำพูดแล้วใจก็สั่น “เธอไปส่งเอกสารอะไรที่หมิงเฉิง?”มีประธานจางของหมิงเฉิงที่พวกเขาติดต่อด้วย เป็นคนที่ขึ้นชื่อว่าบ้ากาม จินเยี่ยนรู้สถานการณ์ดี ด้วยเหตุนี้ในทุก ๆ ครั้งเธอจึงหลบเลี่ยงได้แต่กู้อิ๋นคนนี้ไม่ได้รู้จักหมิงเฉิงเลยด้วยซ้ำ ถ้าเกิดไปพบเข้า? จะโดนอะไรบ้างนะ? สายตาของเผยเซียวอึมครึม “นี่ต้องถามนายไง ตอนนี้ใครเป็นคนดูแลหมิงเฉิงอยู่?ลั่วเหยียนเริ่มหายใจไม่ทั่วท้อง!ยัยจินเยี่ยนนี่......เลอะเลือนจริง ๆ เลย!ยันตัวขึ้นอย่างรีบร้อน “ฉันจะไปจัดการให้เดี๋ยวนี้”พูดจบเขาก็รีบออกจากห้องทำงานทันที หมายเลขโทรศัพท์ของกู้อิ๋นกำลังกระพริบอยู่บนโทรศัพท์ในตอนที่กู้อิ๋นจะต้องขึ้นรถโดยสาร พบว่าตน