Napakaganda ni Selene sa kaniyang napiling trumpet white below the knee dress, hindi iyon kasing garbo ng mga wedding gowns na inirarampa sa mga church wedding na kung saan ang pinakadulong likuran ay sumasayad pa sa sahig. Simple ang ang araw na ito para sa kaniya. Mukhang ordinaryong pangyayari lang sa kaniyang buhay, hindi masasabi na kasal na pala niya. Two days after sabihin niya kay Dreyk ang kagustuhan na makasal na sila’y heto na sila ngayon. Hindi na nalaman pa ng karamihan ang naturang event, pinakiusap niya kay Dreyk na manatiling private ang araw na ito, natatakot siya na baka mamaya’y may problema na naman na dumikit sa kanila. Lalo pa’t kilalang tao siya, ang pamilya nila, siguradong maibabalita sa mga pahayagan o kayang telebisyon ang kasalan ito kung sakali man. Magkahawak ang kamay na tinungo ng magkapareha ang judge na magkakasal sa kanila. Ang tanging kasama nila bilang patunay ay sina Zusie at Joker, ipinaalam naman ni Dreyk sa kaniyang mga magulang ang tungkol

“Ay… ang sakit ng katawan ko,” sabay ko pag-iinat. Nang sumulyap ako sa oras ay umaga na, seven in the morning to be exact. “Want to remember why?” Napasunod ako ng tingin sa boses ni Dreyk na nanggaling mula sa banyo. Nakatapis siya ng puting tuwalya sa kaniyang pang ibabang parte, basa ang buhok nito na kaniyang pinupunas na isa pang malinis na towel. “Hindi na po, naaalala ko naman lahat,” ani ko. Bumaba na rin ako sa higaan para makapagshower na tulad niya. Hindi na lang kasi ako ginising para nagsabbay na lang kami, tipid pa sana sa tubig. “Hey, hindi ka na talaga nagtakip ng katawan.” “Para sa’n pa, eh, ilang beses mo na rin naman ‘tong nakita. Hmm. Tumabi ka na nga riyan.” “Ang sungit ah, ang aga-aga. Well then sige, bilisan mo, maghahanda ako ng breakfast.” “Yes, po.” Pero bago ko pa maisara ang pinto’y nagpahabol pa ito ng sasabihin sa ‘kin. “Ano ‘yon?” naiinis kong tanong sa kaniya. “Ayaw mo bang sumabay ako sa ‘yo, dear wife?” Ay! Gusto ko ‘yan. Iniling-iling k

“Hubby, may gagawin ka ba ngayong araw?” “I’m going to work, why? Do you have anything you want?” Umiling-iling ako bilang sagot. “Wala naman, tinatanong ko lang, baka kasi gusto mo ‘kong isama sa work?” “Puwede kang pumunta ro’n, kahit na kailan mo gustuhin, basta ‘wag mo lang akong iistorbohin, I mean… two meters away ka sa akin.” Natawa ito. “I don’t want to get seduced by your charms, wife.” “Hmmp. Wala naman po akong gagawin sa ‘yo, no. Asa ka riyan.” “Yeah, you can come, para na rin hindi ka ma-boring dito sa bahay. Pero ikaw ba, hindi ka busy ngayon? How about the Up coming opening of your boutique? Is everything going well?” “Oo, okay lang lahat, bale naro’n naman si Zusie, tapos mga bandang tanghali siguro pupuntahan ko siya para sa ilang preparations do’n.” “Okay, sounds good for me,” anito with matching kiss on my lips. Pero ang halik na ‘yon ay bigla na lang bumaba sa may leeg ko, kaya naman nakiliti ako. “Hey…” sasawayin ko dapat siya, kaso’y nakakaradang ang k

Sa isang mamahaling sasakyang nakaparada sa isang madilim na eskinita ay naghihintay ang isang ginang sa kaniyang kakausapin. Medyo naiinip na siya sa halos bente minutos na pagiging late nito sa kanilang usapan. Siya lang sa loob ng sasakyan, pinalabas niya pansamantala ang driver at hinayaang magbantay sa labas ng sasakyan. Nagbago na sana ang isip nito sa pakikipagtagpo sa kung sino nang may kumatok sa windshield ng sasakyan. Narito na ang lalaking hinihintay niya. “Pasensiya na madam nalate ako,” pagsalampak nito sa tabi ng kinauupuan niya. “Kailan ka ba magbabago sa pagiging huli mo? Konti pa’y mapapalitan na kita,” ani ng mayamang ginang. Dahil sa madilim at kaunti lang ang liwanag sa mga posteng nasa kalsada ay hindi rin masyadong maanig kung sino ang mga nag-uusap. “Sus, para namang magagawa mo ‘yan ‘dam. Marami kang sikreto na nalalaman ko. Hindi mo hahayaan na lumabas ang mga iyon, hindi ba?” Hindi nakaimik ang ginang, tumiim pa ang bagang nito sa inis na naramdaman.

Seven ay dapat paalis na si Dreyk sa kaniyang Opisina, mayro’n siyang thirty minutes upang bumiyahe sa botique nina Selene at Zusie. Nauna nang umuwi si Jeriko at gayun din ang kaniyang driver. Inabiso nito na magcommute na lang at siya ang magmamaneho sa sasakyan, gusto niyang magkaroon ng quallity time sa asawa niya lalo na sa unang araw nito sa bussiness na ibinigay niya para rito. “Good, guwapo pa rin ako kahit stree sa trabaho,” anito, naksulyap sa salaming nasa kaniyang desk. Naprepare na niya ang lahat ng gamit handa nang umalis nang may kumatok pa sa kaniyang pintuan. At mula roon ay iniluwa sina Liset at Tiffany.“Hindi naman siguro kami nakakaistorbo, no?” bungad ni Liset sa kaniya. Heto na naman ang babae sa panlilinlang sa kaniyang kaibigan. Wala itong ibang agenda kundi ang mapaghiwalay sila ni Selene, sa isang hindi maipaliwanag na dahilan.“What brought you here, the two of you?” Nakataas ang kilay na tanong niya sa dalawa, na siya namang hindi lingid sa kaalalm nito