Semua Bab I’m Yours [ Book 3- The Princess of Hilton’s family]: Bab 21 - Bab 30

Pakiramdam ko ay para akong nakalutang sa alapaap habang namimili ng magandang damit na susuotin ko. Napili kong isuot ay ang isang maong na pants at white long sleeve na tinernuhan ko ng isang black na rubber shoes. Masasabi ko na mas maayos na itong suot ko kumpara sa mga damit na kadalasan kong sinusuot tuwing may lalakaran ako.“Bakit ba ang tagal mo?” Naiinis na sabi ni Hanz, pagbukas ko pa lang ng pintuan ay ito na kaagad ang bungad niya sa akin. Hindi ako sumagot at mas pinili kong manahimik na lang. Sinigurado ko na malamig pa rin ang pakikitungo ko sa aking asawa para maramdaman niya na masama ang loob ko sa kanya. Walang imikan na bumaba kami ng hagdan kaya nalipat sa aming direksyon ang tingin ng lahat. Mabilis akong nagyuko ng aking ulo ng tumingin sa akin si Tita Chloe. I’m sure hindi naman niya ako makikilala dahil sa itsura ko.“Iho, saan ka pupunta?” Nagtataka na tanong ng aking biyenan. Kahit hindi ko sila nakikita ay ramdam ko pa rin ang talim ng kanilang mga tingin

“Ano ba nasasaktan na ako!” Naiinis kong sabi habang pilit na binabawi ang aking braso mula sa mahigpit na pagkakahawak ni Hanz. Kasalukuyan na kaming nasa may pintuan ng bahay ngunit ni hindi man lang nito magawang bitawan ang aking braso. Nagtataka ako sa biglaang pagbabago ng ugali nito. Dahil pagkatapos ng nakaka-pressure na eksena kanina sa ginawa ng kapatid ko ay bigla namang sumulpot si Hanz mula sa likuran ko. Nagulat na lang ako ng bigla niyang haklitin ang braso ko at halos kaladkarin ako nito pasakay sa kanyang sasakyan. Pagdating namin sa bahay ay wala na ni isang bisita at malinis na rin ang buong kabahayan. Ten o’clock na kasi ng gabi at kasalukuyan ng nagpapahinga ang ibang mga katulong. Pagpasok namin sa pintuan ay sumalubong sa aking paningin ang biyenan ko na matalim na nakatingin sa akin at si Scarlett na halos hindi agad nakahuma habang nakamasid sa aming mag-asawa. Nakasuot siya ng roba at halatang bagong ligo ito. Simula kasi ng dumating ang babaeng ito ay madal

“Hanggang dito ba naman ay sinusundan mo pa rin ako? Leave me alone, Wilma, tapos na tayo at pinutol ko na ang kaugnayan ko sayo.” Matigas na sabi ni Johnny sa mahinang boses upang walang ibang makarinig sa kanilang pag-uusap. “Pakiusap, John, kailangan ko ng suporta mo, buntis ako at mas higit na kailangan kita ngayon.” Nagsusumamo na sabi ni Wilma habang pilit na inaabot ng mga kamay nito ang binata ngunit makailang ulit na kanabig nito ang kanyang mga kamay na wari mo ay nandidiri. “Napakasimple ng problema mo, ipalaglag mo ang bata.” Tila nauubusan na ng pasensya na sabi ni Johnny. Ramdam sa tinig nito na wala siyang pakialam sa pinagbubuntis ng dating nobya. Saglit na natigilan si Wilma at hindi makapaniwala na nakatitig sa mukha ng lalaki. Ngayon niya pinagsisisihan ang pagpatol sa lalaking ito dahil napaka-walang kwentang tao nito. “Hayop ka! Pagkatapos mong magpakasarap sa katawan ko ay ni hindi mo man lang mapanagutan ang obligasyon mo sa anak mo!” Galit na sigaw niya sa b

Halos hindi na mabilang ni Hanz kung ilang beses na siyang nagpa-balik-balik sa tapat ng pintuan ng kwarto ni Summer. Narong gusto na niyang katukin ang pintuan nito ngunit bigla namang magbabago ang kanyang isip. Sa totoo lang ay hindi rin niya alam ang dahilan kung bakit siya nandito ngayon. Basta namalayan na lang niya ang sarili na nakatayo sa harap ng kwarto ng kanyang asawa. Hindi agad nakahuma si Hanz ng biglang bumukas ang pintuan at iniluwa ang kanyang asawa. Parang tumigil sa paggalaw ang kamay ng orasan nang magtama ang kanilang mga mata. Napalunok pa siya ng wala sa oras at kakat’wa na bigla ang malakas na pagkabog ng kanyang dibdib. Ilang segundo na nagkatitigan ang dalawa na wari mo ay na-hipnotismo sa isa’t-isa. Isang nagtatanong na tingin ang makikita sa mukha ni Summer habang naghihintay sa kung ano ang sasabihin sa kanya ng asawa? Marahil ay nainip ang dalaga kaya tahimik na nilampasan nito si Hanz at palihim na pinag-aralan ang kabuuan ng condo nito. Nang makita n

Summer’s Point of view Katanghaliang tapat at tirik na tirik ang sikat ng araw. Patuloy akong naglalakad pauwi ng bahay habang bitbit sa kanang kamay ko ang ilang mga pinamili ko. Tagaktak na ang pawis ko dahil sa makapal na suot ko at matinding pagpipigil sa sarili ang ginawa ko upang huwag hubarin ang peke kong katawan. Ilang metro pa ang layo ng condo ni Hanz at pakiramdam ko ay dehydration na yata ang aabutin ko bago pa ako makarating ng bahay. Magmula ng dalhin ako ni Hanz sa kanyang condo ay dito na kami namalagi at hindi na rin niya hinayaan na bumalik pa ako ng Villa. Kaya kahit papaano ay naging tahimik na ang buhay ko. Hindi katulad noon na lahat ng kilos ko ay bantay sarado at halos araw-araw ay tambak ang trabaho ko. Kahit na malinis na ang sahig ay ipapaulit pa sa akin ng aking biyenan ang paglalampaso nito. At syempre para makuha ko ang loob nito ay tahimik ko itong sinusunod, at ni minsan ay hindi ako nagreklamo. Sa tingin ko ay hindi na yata darating ang araw na mat