Tanging putok ng mga baril ang nangingibabaw sa katahimikan ng gabi. Pagkatapos alisin ni Summer ang pin ng granada ay malakas niya itong ibinato, kasunod nito ay ang malakas na sigawan ng mga kalaban na nagdive sa kung saan. Habang ang ilan sa kanila ay binawian na ng buhay. Walang humpay sa palitan ng putok ang mga militar at ang ilang grupo ng mga rebelde. Habang abala ang ilang sundalo sa pagpapakawala ng bala ay sinasamantala naman ito ni Summer. Maingat na gumapang sa kasukalan ang dalaga habang papalapit sa mga kalaban. “Shit, Hilton don’t come closer!” Galit na sigaw ng kanyang kumander ngunit binalewala niya ito. Nang makahanap ng magandang pwesto ay isa-isa niyang inasinta ang mga kalaban. Dahil madilim ay hindi malaman ng mga ito ang kanyang pinagtataguan, samantalang siya ay malinaw niyang nakikita ang mga ito gamit ang kanyang night vision glasses. Sa bawat kalabit niya ng gatilyo ay siyang pagbagsak ng mga kalaban, walang sayang sa kanyang mga bala lahat ay bumabaon sa

“What is it? Kanina nyo pa ako tinititigan.” Seryosong tanong ni Summer kay Hanz at kay Mrs. Zimmer habang prente itong nakaupo sa swivel chair. Silang apat na lang ang naiwan sa loob ng conference room at halos trenta minuto na ang lumipas simula ng matapos ang meeting. “Bakit nagawa mong mag panggap sa harap naming lahat?” Seryosong tanong ni Hanz habang nakatayo sa mismong harapan nito. May bahid hinanakit ang tinig nito dahil para kay Hanz ay pinag-mukha siyang tanga ng kanyang asawa. Kahit masama ang loob ni Hanz kay Summer ay natutuwa pa rin siyang malaman na ang kanyang asawa at ang babaeng naka one night-stand niya ay iisa pala.“I have a valid reason why I should hide my real identity to everyone.” Seryoso niyang sagot bago lumingon ito sa direksyon ni Mrs. Zimmer. Hindi naman makatingin ng diretso sa kanya ang biyenan, o mas tamang sabihin na halos wala na itong mukhang ihaharap kay Summer. Marahil ay hanggang ngayon guilty pa rin ito sa mga nagawa niya sa kanyang manugang.

Puno ng excitement ang puso ng tatlong bata dahil sa nalalapit na pagkikita nilang mag-ama. Makalipas ang halos isang oras na biyahe ay humimpil ang kanilang sasakyan sa tapat ng isang mataas na gusali. Ang lahat ng tao sa paligid ay huminto sa paglalakad at napako ang kanilang mga tingin sa isang mamahaling sasakyan. Ilang sandali pa ay bumaba ang sakay ng dalawang sasakyan sa magkabilang panig at pinalibutan nila ang mamahaling mercedes benz. Binuksan ng naka unipormeng lalaki ang pintuan at saka tinulungan na bumaba ng sasakyan ang triplets. Halos sabay na napasinghap ang lahat ng mga tao sa paligid ng makita ang tatlong bata na halos iisa ang mga mukha maging sa pananamit ng mga ito. Ito ang unang pagkakataon na na-expose sa publiko ang mga anak ni Summer. Kapwa seryoso ang mukha ni Terrence at Tylor ni hindi man lang nila pinapansin ang mga taong bumabati sa kanila. Halatang namana nila ang ugali ng mga Hilton. Habang si Tyrone ay hindi nawawala ang ngiti sa bibig na tila ba tuw

Summer’s Point of view “Kasalukuyan akong nagmamaneho ng aking wrangler at tinatahak ang daan patungo sa Mansion. Kabababa ko lang ng bundok galing duty kaya sa bahay agad ako dumeretso ng uwi upang makasama ko naman ang aking mga anak. Ngunit pagdating ko sa Mansion ay nagtataka ako kung bakit wala ni isang katulong ang sumalubong sa akin. Bumaba ako ng sasakyan at hinubad ang suot kong shade saka sinukbit ang mabigat na bag sa aking likod. “Mom!” Malakas kong sigaw ngunit katahimikan ang sumagot sa akin. Nagtataka na tinungo ko ang aking kwarto at pabagsak na ibinaba ang mabigat na backpack sa single sofa. “Ano bang nangyayari sa bahay na ito nasaan na ang mga tao dito?” Naguguluhan kong tanong sa aking sarili bago hinubad ang suot kong combat. Isinunod kong hubarin ang lahat ng saplot ko sa aking katawan at tanging panty at bra na lang ang tinira ko saka tinungo ang banyo upang maligo.Pagpasok ko sa loob ng banyo ay napasinghap ako ng mula sa likuran ay biglang yumakap ang dala

Ang bawat hampas ng alon sa dalampasigan ay tila musika sa aking pandinig, at sa pagmulat ng aking mga mata ay ang maaliwalas na kapaligiran ang tumambad sa aking paningin. Sadyang makapangyarihan ang may kapal dahil sa matalino niyang paglikha malaya kong nasisilayan ang natural na ganda ng kalikasan na animoy nasa isang paraiso. Labis akong nagpapasalamat sa kanya dahil nilikha niya ang gwapong lalaki na nasa aking harapan kaya naman walang pagsidlan ang labis na kasiyahan sa puso ko. Napasinghap ako ng bigla akong kabigin ni Hanz palapit sa kanya at saka mapusok na hinalikan ang aking mga labi. Kaagad na tinugôn ang mga halik nito kaya ang simpleng halik ay nauwi sa isang mainit na tagpo. Nasa Ikatlong araw na kami ng honeymoon namin dito sa England at bukas ay babalik na kami sa Montenegro dahil maraming responsibilidad na naghihintay sa amin. Kapwa naghahabol ng hininga ngunit wala ni isa man sa amin ang may nais sumuko, masyado kaming mapusok sa isa’t-isa na wari mo ay ilang d