Semua Bab I’m Yours [ Book 3- The Princess of Hilton’s family]: Bab 41 - Bab 50

Summer’s Point of view Nagtataka na sinundan ni Hanz ang tinitingnan ni Summer mula sa kanyang likuran. Paglingon niya sa kanyang likuran ay sumalubong sa kanyang paningin ang namumulang mukha ni Scarlett. Para itong isang dragon na anumang oras ay magbubuga ng apoy. Nanlilisik ang mga mata nito dahil sa matinding galit. Maya-maya ay nagsimula na itong humakbang palapit sa kanilang kinatatayuan. “Malandi kang babae ka! Pati asawa ko ay balak mo pang akitin?” Nanggagalaiti sa galit na sabi ni Scarlett habang dinuduro ako nito ng kanyang daliri. Habang nag-uusap kami ni Hanz kanina ay nakita ko si Scarlett na naglalakad patungo sa aming direksyon. Kaya ng halikan ako ni Hanz sa mga labi ay sinadya kong tumugon upang masaksihan niya ang lahat. Wala akong pakialam sa galit nito ngunit ang marinig sa mismong bibig niya na asawa na pala nito ang dati kong asawa ay tila tinaga ng gulôk ang puso ko. Dahil matinding sakit ang dulot nito sa akin. Paano ko pang tutuparin ang nais ng aking ama

“My Lord, ipagpatawad mo dahil hindi ko nagawa ang nais mo. Hindi ako nagtagumpay na makuha ang kumpanya ng mga Zimmer. Ayon sa ating mga tauhan ay may sumabutahe sa mga plano n’yo. Dinoble niya ang perang inaalok mo sa pamilyang Zimmer kaya sa kanya napunta ang kumpanya. Bukod pa run ay binili rin niya ang lahat ng shares ng mga board member. Sa madaling salita ay pag-aari na ng taong ito ang buong kumpanya.” Nang marinig ni Mr. Cedric Hilton ang mahabang paliwanag ni Mr. Ross ay nagpakawala ito ng isang marahas na buntong hininga. Pagkatapos magreport ni Mr. Ross ay kaagad itong lumabas ng kanyang opisina.Nahulog sa malalim na pag-iisip si Cedric , maya-maya ay tumayo siya at dinampot ang isang maliit na baso na may lamang alak. Lumapit siya sa glass wall at tahimik na pinagmasdan ang magandang tanawin na nasa kanyang harapan habang mahinang inaalog ang maliit na baso.. Umangat ang kamay niya na may hawak na baso at mula sa katawan ng baso ay tila nakikita niya ang mukha ng taong h

Araw ng Lunes at kasalukuyang abalâ sa paglilinis ang mga katulong sa Villa ng mga Zimmer. Dahil ngayong araw ay magaganap ang ika 56th birthday ni Mrs. Zimmer. Katulad ng mga napagkasunduan nila ng kanyang manugang ay nakatakdang ipakilala nito ngayong gabi sa publiko ang asawa ng kanyang anak. Halos hindi na magkandaugaga ang lahat sa pag-aayos ng venue lalo na at nagsisimula ng dumating ang mga media. Kasunod nito ay ang pagdating ng mga kaibigan ni Mrs. Zimmer na para bang mga nagpapatalbugan dahil sa mga suot nilang mamahaling damit. Halos balutin na ng ginto at kanilang mga katawan. Ang ilan pa sa kanila ay mga kasosyo sa negosyo ng kanyang asawa. Kahit na may financial problem ang kanilang pamilya ay sinikap pa rin nila na maging magarbo ang magaganap na kasiyahan. Dahil double purpose ang okasyo na ito. Samantala sa condo ni Summer… Kasalukuyan akong nandito ngayon sa aking condo at naghahanda para sa kaarawan ng aking biyenan. Nang matapos sa paglalagay ng kaunting make-up

Summer’s Point of view “Pagkatapos na maipakilala ng aking biyenan ay kaagad na rin akong nagpaalam sa kanila. Habang naglalakad patungo sa exit ay hindi inaalis ng mga bisitang babae ang tingin nila sa mukha ko. Marahil ay nasa aftershock pa rin ang utak nila. Habang ang ilan sa kanila ay masama ang tingin sa akin na para bang gusto ng mga ito na balatan ako ng buhay. Hindi ko na lang sila pinansin at nagpatuloy na ako paglalakad. Paglabas ko ng Villa ay kaagad akong sumakay sa aking kotse. Habang naghihintay kung kailan bubukas ang gate ay naagaw ang atensyon ko ng isang matandang babae na halos mamaos na ito sa kakasigaw habang umiiyak. “Pakiusap bigyan ninyo ako ng pagkakataon na makausap ang boss n’yo.” Pagmamakaawa ng matanda habang hawak ito ng dalawang guard sa magkabilang braso. Pilit na hinila ng dalawang guard ang matandang babae palayo sa gate kaya lalo itong nagwala sa galit at pilit na kumawala mula sa mga kamay ng mga guard na may hawak sa kanya.. Hindi ko na sana p

Summer’s Point of view“Adriatico resturante at five o’clock in the afternoon.” Ito ang mensahe na aking natanggap mula kay Hanz. Pagkatapos kong basahin iyon ay isinilid kong muli ang aking cellphone sa bulsa ng suot kong pantalon. Isang malalim na buntong hininga ang aking pinakawalan ng makita ko ang report ng mga tauhan ko tungkol sa problemang kinakaharap ng aking kumpanya. Ngayon ko nararamdaman ang galit ng aking ama, dahil pati ang mga kliyente ko ay umuurong sa contrata at lumipat ito sa kumpanya ng aking Ama. Ugali na niya ang subukan ang aming kakayahan at kung gaano kami katatag sa tuwing humaharap sa isang malaking problema. Dinampot ko ang telepono at tinawagan ang aking secretary. “General meeting, immediately.” Ani ko sa aking secretary at kaagad na binaba ang telepono. Inayos ko na ang aking mga gamit at kaagad na tumungo sa conference room. Nakita ko ang aking mga empleyado na mabilis na yumuyoko sa tuwing nakikita ako ng mga ito.“We are facing a big problem, no