All Chapters of I’m Yours [ Book 3- The Princess of Hilton’s family]: Chapter 81 - Chapter 90

Matigas ang expression ng kanyang mukha habang patuloy na nakikipagbarilan si Summer sa mga ilang lalaki na natira mula sa kalaban. Habang sa likuran niya ay nakalapat ang likod ni Gemini sa kanyang likod na tulad niya ay inaasinta ang bawat kalaban na bigla na lang sumusulpot, mula sa kung saan. “Ahk!.” ang daing ng lalaki ng tamaan ito ng bala sa dibdib, kaya tulad ng mga naunang kalaban ay mabilis na bumagsak ito sa damuhan. Solid ang bawat tama ng mga bala na kanilang pinapakawalan na wari mo ay nasa isang shooting target lang ang dalawa. Hinihingal na huminto sila ng bumagsak ang huling kalaban. Maingat na dinama ni Summer ang lupa, sinusuri ang bawat bahagi nito. Nagbabakasakali siya na makakita ng palatandaan na baka may tunnel sa ilalim ng lupa oh, di kaya ay anumang lagusan na maaari nilang daanan para makaalis sa lugar na ‘to. Mula sa lupa ay mabilis na umangat ang mukha ni Summer, “ssshh…” anya na siyang nagpahinto sa pagkilos ni Gemini habang nasa ere ang isang kamay ni

“Mommy! Mommy! We are in heaven now!” Naalimpungatan ako dahil sa pagpasok ng aking mga anak sa kwarto naming mag-asawa. “Hanz…” tawag ko sa aking asawa na mahimbing na natutulog habang nakasiksik ito sa aking likuran. Kulang na lang ay mapisa ang aking katawan dahil sa mahigpit na pagkaka-yakap nito.“Hmm…” ungol nito ngunit muling bumalik lang ulit ito sa kanyang pagtulog at lalo pa siyang nag sumiksik sa akin. Nag-init ang aking mukha dahil ramdam ko na mas lalo pang dumiin ang pagkakabaôn ng naninigas niyang alaga mula sa aking lagusan. Napalunok ako ng wala sa oras dahil ngayon ko lang napagtanto na kapwa pala kami nakahubad sa ilalim ng makapal na blanket.“Hanz! Ano ba, nandito ang mga anak mo.” Naiinis kong bulong habang nakangiti sa mga bata na kasalukuyang abala sa pagda-daldalan. “What happened?” Inaantok na tanong ni Hanz ngunit ang pilyong lalaki ay bigla kumilos ang balakang. “ Hanz.” Babala ko sa kanya ngunit hindi ako niya ako pinansin. “You know, daddy, we are in a

Pagbaba namin ng chopper ay naglahong bigla ang pagod ng lahat ng tumambad sa kanilang paningin ang malaparaisong tanawin ng isla. Lalo na ang malacrystal nitong buhangin sa dalampasigan na matatanaw sa di kalayuan. Ang malaasul na tubig ng karagatan ay tila nang-aakit na lumusong kami sa dagat at sisirin ang ka-ilaliman nito. Napakalinis ng buong paligid at wala kang ibang makikita kundi ang luntiang kabundukan sa kabilang bahagi ng isla. Talagang para kang nasa isang paraiso sa sobrang ganda ng tanawin. Walang ibang tao sa islang ito kundi pawang mga katiwala ko na may sariling pamilya. “Wow! Hindi talaga ako makapaniwala sa mga nakikita ng aking mga mata. Pag-aari mo ba ang Isla na ito, Iha?” Nagagalak na tanong ng aking biyenan. “Yes po, pag-aari po ng pamilya natin.” Nakangiti kong sagot tulad ng inaasahan ko ay magugustuhan talaga ito ng pamilya ko. Nag-unahang tumakbo ang mga bata patungo sa dalampasigan kaya naman mabilis na sinundan ito ng kanilang mga yaya. “Ang ganda d

7 years later….. Humimpil ang isang mamahaling sasakyan sa harap ng gusali ng Zinc ltd. Corporation. Mula sa unahan at likuran nito ay may dalawa pang sasakyan. Ilang sandali pa mula sa magkabilang sasakyan ay bumaba ang may nasa sampung kalalakihan na pawang mga nakasuot ng itim na suit. Mabilis na pinalibutan nila ang magarang sasakyan na nasa gitna. Halatang hindi basta-bastang tao ang sakay ng mamahaling sasakyan dahil sa labis na pag-iingat ng mga ito. Maya-maya ay bumukas ang pintuan ng kotse at bumaba ng sasakyan ang isang binata na may mabagsik na mukha. Nang makatapak na sa lupa ang kanyang mga paa ay tumayo ito ng tuwid bago nito isinara ang isang butones ng mamahaling suot na suit. Ang awra ng binata ay parang kasing init ng sikat ng araw, kalmado mang tingnan ngunit ang mga mata nito ay tila nagliliyab sa galit. Tumigil sa paglalakad ang mga tao sa kanyang paligid at natuôn ang atensyon ng lahat sa kanyang direksiyon. Ang tanging makikita mula sa mukha ng mga tao ay mati

Mula sa malamlam na liwanag ng buwan na tumatagos sa salaming bintana ay matamang pinagmamasdan ng binata ang isang dalaga na mahimbing na natutulog sa ibabaw ng kama. Ang kulay ginto at kulot nitong buhok ay tila nag-aanyaya sa kanya na hawiín ito. Maging ang malagatas at makinis na balat ng dalaga ay naghahatid ng kilabot sa bawat himaymay ng kanyang laman. Nang dahil sa nakakaakit na tanawin ay nagsisimula ng maliyab ang matinding pagnanasa mula sa asul niyang mga mata. Umangat ang sulok ng kanyang bibig ng mapadako ang tingin sa maganda at inosenteng mukha ng babae. Sa loob ng pitong taon ay nasaksihan niya kung paanong magbago ang isang munting bata sa pagiging ganap na dalaga nito. She is the most precious gems he owns, na walang sinuman ang nakakaalam na dito niya itinatago sa Mansion. Makalipas ang ilang minuto ay nagdesisyon si Storm na lisanin na ang Mansion. Ito ang kanyang nakagawian, ang palihim na pagmasdan ang dalaga. Nagkataon lang na napaaga siya ng punta sa Mansion d