บททั้งหมดของ หย่าปั๊ป แม่หมอเทิร์นแซ่บ: บทที่ 71 - บทที่ 80
100
บทที่ 71
แผ่นหลังผอมบางของชายหนุ่มหายไปกับสายฝนเมิ่งซิงหลวนมองตามอย่างสนใจ แต่เธอก็รีบหันความสนใจไปยังวิญญาณผีเร่ร่อนทั้งเก้าตนเสียงฟ้าร้องคำรามได้ลดลงแล้วเหลือเพียงสายฝนที่ยังตกอยู่หญิงสาวถือร่มยืนต่อหน้าพวกวิญญาณพลังหยินของพวกเขาไม่แข็งแกร่งอีกต่อไปภายใต้การควบคุมของเมิ่งซิงหลวน พวกเขาไม่มีทางหนีไปได้ ทำได้เพียงรอเหมือนลูกแกะที่รอโดนเชือดเท่านั้นวิญญาณทั้งเก้าตัวมีเอกลักษณ์เฉพาะเป็นของตัวเองเมิ่งซิงหลวนรู้สึกว่าแนวคิดการสร้างบ้านผีสิงอาจได้รับความนิยมจริงๆ เมื่อดูจากภาพลักษณ์ที่น่ากลัวของพวกเขา“คุณต้องการอะไร คุณนักพรตเต๋าตัวร้าย? พวกเราไม่เคยทำร้ายใครสักหน่อย!”วิญญาณตนหนึ่งที่มีลูกตาถลนออกมา และมีรูโบ๋ที่คอ ตะคอกใส่ด้วยความโกรธเมิ่งซิงหลวนลืมตามองอย่างสบายๆ แล้วตอบว่า “ที่นี่คือที่ของพี่ชายฉัน”แปลว่า เธอกำลังไล่พวกเราไปจากที่นี่“ให้มันได้อย่างนี้สิ ที่ตรงนี้เป็นของพวกเราต่างหาก! พวกเราอยู่มาหลายร้อยปีแล้วนะ เธอจะมาบอกว่าเป็นที่ของพี่ชายเธอเหรอ? เอาเหตุผลอะไรมาอ้างล่ะ? ถึงพวกเราจะเป็นผีก็มีสิทธิเหมือนกันนะ!”ผีชายหัวล้านที่เหลือใบหน้าครึ่งเดียวขมวดคิ้วเถียงหลายร้อ
Read More
บทที่ 72
......****ข่าวของเมิ่งซิงหลวนที่เซ็นสัญญาเป็นนักสร้างคอนเทนต์ในสังกัดPineapple Platform อย่างเป็นทางการ ลอยเข้าหูโจวยวี่ไป๋ในที่สุดชายหนุ่มหน้าซีดเล็กน้อยหลังจากฟื้นไข้ไม่นานผู้ช่วยของเขายืนตัวสั่นอยู่ตรงหน้าเขา บรรยากาศรอบๆ อึดอัดจนไม่อยากหายใจสายตาของของชายหนุ่มเย็นชา วินาทีต่อมาเขาก็ต่อโทรศัพท์หาเมิ่งซิงหลวนช่างน่าเสียดาย หญิงสาวบล็อกเขาไปนานแล้วข้อเท็จจริงนี้ ทำให้โจวยวี่ไป๋หน้าหม่นหมองลงผู้ช่วยของเขายืนภาวนาในใจให้ใครสักคนเข้ามาช่วยชีวิตเขา เดชะบุญ พระเจ้าได้ยินคำอ้อนวอนของเขาเพื่อนสนิทของโจวยวี่ไป๋ เว่ยหยุนชี่มาถึงแล้วเขาขยิบตาส่งสัญญาณให้ผู้ช่วยของชายหนุ่ม เขาถอนหายใจด้วยความโล่งอก และวิ่งออกไปทันทีอย่างรวดเร็วเว่ยหยุนชี่ปิดประตูอย่างไม่ใส่ใจชายหนุ่มมีรูปร่างหน้าตาหล่อเหลา เขาแต่งตัวสบายๆ เดินไปหาโจวยวี่ไป๋แล้วนั่งลง“นายเป็นอะไร ทำไมหน้ามุ่ยแบบนั้น?”โจวยวี่ไป๋ปรายตามองเขา แต่ก็ไม่พูดอะไรเว่ยหยุนชี่หัวเราะขบขัน พูดว่า “ให้ฉันเดานะ เพราะเมียเก่าของนาย เมิ่งซิงหลวนใช่ไหมล่ะ?”แค่เอ่ยชื่อนี้ ชายหนุ่มก็มีปฏิกิริยาเปลี่ยนไปอย่างชัดเจนเว่ยหยุนชี่เอนตัวพ
Read More
บทที่ 73
เมิ่งซิงหลวนสอบสวนวิญญาณผีทั้งเก้าตนอีกรอบ ในคืนนั้น เมื่อกลับถึงบ้านคำตอบของพวกผีแต่ละตัวแตกต่างกัน แต่มีสิ่งหนึ่งที่เหมือนกันคือพวกเขาไม่ต้องการไปยมโลก พวกเขาต้องการหาเงินให้เพียงพอก่อนที่จะไปเกิดใหม่! พวกเขาเคยตกระกำลำบากในชาตินี้ และไม่มีชีวิตแบบเดิมชาติหน้าเมิ่งซิงหลวนยิ้มไม่ออก “หลังจากหาเงินมาหลายร้อยปี ยังไม่พออีกเหรอ?”ประโยคนี้ทำให้วิญญาณผีทั้งหมดมองหน้ากันไปมาผีสาวลิ้นยาวมองเธอด้วยดวงตาสีแดงสด สุดท้ายก็เถียงออกมา: “เธอคิดว่าพวกเราหาเงินง่ายขนาดนั้นเลยเหรอ?”หาเงินก็ยาก เอาเงินมาใช้ก็ยากมนุษย์นั้นกำลังพัฒนาเทคนิคใหม่ๆ ทุกวัน และพวกเขาก็ไม่สามารถตามทันทุกการเปลี่ยนแปลงของยุคสมัยได้ปัญหาใหญ่ที่สุดของพวกมันคือ จะทำให้มนุษย์มองเห็นพวกมันได้อย่างไรทั้งห้องตกอยู่ในความเงียบเมิ่งซิงหลวนไม่ใช่คนใจดีขนาดนั้น หากปล่อยผีเก้าตนนี้ไป พวกมันจะกลับไปที่สถานที่ก่อสร้างอย่างแน่นอนพลังหยินไม่ส่งผลดีต่อสิ่งมีชีวิต โดยเฉพาะมนุษย์ดังนั้น สถานที่เหมาะสมกับพลังหยินที่สุดคือยมโลกเมิ่งซิงหลวนสะกดพวกมันใส่ในภาชนะอีกครั้ง และหลังจากตื่นขึ้น เธอก็ได้รับโทรศัพท์จากเซิ่งชูหลี่“หล
Read More
บทที่ 74
พนักงานขายชะงักค้างทันทีที่เธอพูดจบเขามองอย่างไม่เชื่อสายตา “คุณผู้หญิง รถคันนั้นคุณสมบัติไม่ดีเท่าคันนี้ คุณแน่ใจหรือว่า......”“แค่ขับได้ก็พอ สรุปว่าเท่าไหร่?”เมื่อเห็นเงินค่านายหน้าก้อนใหญ่ลอยหายไป ความกระตือรือล้นก็เปลี่ยนเป็นเฉยชา“ราคาสุทธิอยู่ที่ 1.5 ล้าน”เมิ่งซิงหลวนรูดบัตรจ่ายเงินเพื่อรับรถฉากนี้ถูกบันทึกโดยคนอยากรู้อยากเห็นคนหนึ่งชาร์ลีนเปลี่ยนมือ และส่งวิดีโอลงกลุ่มโซเชียลด้วยสีหน้าดูถูกเหยียดหยามอย่างมาก[ชาร์ลีน: เหมือนว่า ไลฟ์สดของเมิ่งซิงหลวนจะทำได้ไม่ดีเท่าไหร่ ซื้อรถยังซื้อได้แค่รถถูกๆ...ถ้าไม่มีตระกูลเมิ่งและตระกูลโจว เธอก็ไม่มีอะไรเลย!]ภาพนี้แอบถ่ายจากด้านข้างของหญิงสาว แต่ก็ยังดูสวยงามเห็นได้ชัดว่าไม่ตั้งใจถ่าย แต่ความสวยงามของเธอก็เปล่งประกายออกมากอย่างไม่น่าเชื่อชาร์ลีนกัดริมฝีปาก ความอิจฉาส่องประกายในดวงตาของเธอ[โจวเพียนหราน: งานแต่งงานของเธอกับพี่ชายของฉันทำให้ตระกูลโจวต้องเสียเงินไปมาก พวกเธอยังไม่เห็นเวลาที่เธอออกไปเที่ยวกับพวกเพื่อนคนจน เกรงว่าครอบครัวของเธอจะอับโชคก็เพราะแบบนี้][ฉีมู่: ทีจริงคันนี้ก็สวยดีนะ ราคา1.5 ล้าน ก็ไม่ถูกใช่ไหม?
Read More
บทที่ 75
“ฉันมาพบคุณปู่โจว”บรรยากาศระหว่างทั้งสองคนค่อนข้างอึดอัดเล็กน้อยชายชราที่แต่งตัวเหมือนเทวทูตมองเมิ่งซิงหลวนขึ้นๆ ลงๆ หลายครั้ง เขารู้สึกคุ้นหน้าเธอ แต่จำไม่ได้ว่าเคยพบเธอที่ไหน“ช่วงนี้คุณปู่อาการไม่ค่อยดี ท่านป่วยมาก”ใบหน้าที่เย็นชาของโจวยวี่ไป๋ไม่แสดงความรู้สึกอะไร เสียงพูดก็ราบเรียบไม่สั่นไหวแตกต่างจากเมื่อก่อน เวลาที่เขาต้องรับมือกับปัญหาท้ายที่สุด นี่ก็กลายเป็นสิ่งปกติเมิ่งซิงหลวนครุ่นคิดอย่างเงียบ ๆสมเป็นโจวยวี่ไป๋เธอไม่ได้ชอบ หรือเกลียดเขา ไม่รู้สึกอะไรกับโจวยวี่ไป๋ทั้งนั้นเมิ่งซิงหลวนไม่หวั่นไหวแม้แต่น้อย“ฉันรู้สึกคุ้นหน้าเธอมากสาวน้อย ขอถามหน่อยได้ไหมว่าเราเคยเจอกันที่ไหนมาก่อนหรือเปล่า?”ผู้เฒ่าหลินถามทำลายบรรยากาศอันน่าอึดอัดเมิ่งซิงหลวนมองไปที่ชายชราเธอชั่งใจ เธอเม้มริมฝีปาก แล้วพูดว่า “เมิ่งซิงหลวน ปรมาจารย์แห่งวัดเต๋าโพธิ”เมิ่งซิงหลวน?ผู้เฒ่าหลินทวนชื่อหลายครั้ง ผ่านไปครู่หนึ่ง จู่ๆ เขาก็นึกออก “เธอเป็นศิษย์ของอาจารย์ชิงซู!”“ไม่นึกเลยว่าเด็กหญิงน้อยในตอนนั้นจะโตขนาดนี้ ดูสิ ฉันจำแทบไม่ได้ สาวน้อย แล้วตอนนี้อาจารย์ของเธออยู่ที่ไหน?”ชายชราย
Read More
บทที่ 76
“ช่วงนี้ผู้เฒ่าโจวได้เจออะไรแปลกๆ บ้างไหม?”โจวยวี่ไป๋ไม่ค่อยมีเวลาอยู่กับคุณปู่ที่บ้านมากนักเขาหยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วพูดว่า “อาจารย์หลิน ผมจะโทรถามคุณแม่ให้”หลังจากพูดจบ เขาก็ออกจากห้อง และเดินไปตามทางเดินเมิ่งซิงหลวน เดินสำรวจห้องทุกซอกทุกมุม โดยไม่พลาดทุกรายละเอียดเธอมองกลับไปจากมุมห้อง เห็นจุดสีแดงเหมือนเลือดบนหมอนของชายชรา ซึ่งดึงดูดความสนใจของเมิ่งซิงหลวนหญิวสาวเดินไปที่เตียง ก้มลงหยิบจี้หยกที่มีฝีมือประณีตและสีใสขึ้นมาจากหมอนสีแดงมีความสดและเปล่งประกาย“นี่มัน?”ผู้เฒ่าหลินขมวดคิ้ว มองจี้หยกในมือของหญิงสาวด้วยหน้าตาเคร่งเครียดในฐานะผู้ศึกษาอภิปรัชญา เขาหวาดกลัวจี้หยกนี้โดยไม่รู้ตัว“จี้หยกนี้เต็มไปด้วยเลือดและวิญญาณผู้บริสุทธิ์จำนวนนับไม่ถ้วน”ใช้เวลามาเนิ่นนานมีเรื่องเล่าขานไม่ต่ำกว่าร้อยปีหลังจากรับการปลุกเสก สะสมพลังงานมาหลายปี วิญญาณชั่วร้ายก็แข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆหากเป็นคนธรรมดาสวมมัน พวกเขาจะเริ่มป่วยเป็นโรคเล็กๆ น้อยๆ ไปจนถึงโรคร้ายแรงจนถึงแก่ชีวิตถ้าเธอมาช้าไปกว่านี้ สิ่งที่จะตอนรับพวกเขายามที่มาถึงคงเป็นร่างเย็นชืดไร้วิญญาณผู้เฒ่าโจวขยับนิ้วมือ
Read More
บทที่ 77
เมิ่งซิงหลวนสามารถช่วยคุณปู่ได้งั้นหรือ?โจวเพียนหรานเบิกกว้างราวกับได้ยินเรื่องราวที่แปลกประหลาดผ่านไปพักหนึ่ง เธอก็หัวเราะเยาะเย้ยออกมาด้วยสีหน้าดูถูกเหยียดหยาม“พี่ชาย พี่ถูกยายนี่ล้างสมองหรือเปล่า? ถ้าเธอสามารถช่วยคุณปู่ได้จริงๆ ฉันจะทำท่าหกสูงสระผมไลฟ์สดเลย!”โจวเพียนหรานพูดดูถูกออกมาอย่างรุนแรงเธอไม่มีทางเชื่อเด็ดขาดว่าเมิ่งซิงหลวนจะสามารถช่วยเหลือคนอื่นได้เมิ่งซิงหลวนไม่ใช่หมอ จบมหาวิทยาลัยมา ปริญญาก็ไม่เกี่ยวข้องกับการแพทย์ถ้าบอกว่าวันโลกแตกกำลังจะมาถึง ยังจะน่าเชื่อถือกว่าไม่เพียงแค่โจวเพียนหรานเท่านั้นที่ไม่เชื่อ คุณนายโจวก็ไม่เชื่อเช่นกันคุณนายขมวดคิ้วด้วยความไม่พอใจ พูดอย่างเย็นชา: “ยวี่ไป๋ ลูกไม่รู้หรือไงว่าตอนนี้คุณปู่อาการเป็นยังไง? หมอยังบอกว่าหมดหนทางแล้ว แล้วอย่างเธอจะทำอะไรได้”“ตอนนี้ผู้เฒ่าหลินอยู่ที่ไหน? พาฉันไปดูที่นั่นหน่อยสิ”ทัศนคติของแม่และน้องสาวของเขาที่มีต่อเมิ่งซิงหลวน ทำให้โจวยวี่ไป๋รู้สึกแปลกๆ ในใจพวกเขาทำแบบนี้กับเมิ่งซิงหลวน ตลอดเวลาที่เขาไม่อยู่บ้านรึเปล่า?ยังอย่างไรก็ตาม สิ่งที่เห็นตอนนี้ก็พอจะบอกได้ และทำให้ชายหนุ่มไม่พอใจเล็กน
Read More
บทที่ 78
ก่อนที่เขาจะได้โต้ตอบ โจวยวี่ไป๋ก็ดุโจวเพียนหรานก่อนแล้ว“โจวเพียนหราน หุบปากเดี๋ยวนี้!”ดวงตาของชายหนุ่มนั้นเย็นชาเหมือนน้ำแข็ง น่ากลัวมากโจวเพียนหรานยิ่งขัดใจมากขึ้นไปอีกคุณนายโจวขมวดคิ้ว แต่ไม่พูดอะไร เธอเอื้อมมือไปประคองลูกสาวไว้“หรานหราน ฟังก่อน”กี่คน กี่คนก็บอกว่าเธอผิด โจวเพียนหรานจ้องมองเมิ่งซิงหลวนอย่างโกรธเคือง เธอปิดปากแล้ววิ่งหนีไปร้องไห้จากไปทั้งห้องเงียบลงทันทีตอนนั้นเอง ชายชราที่นอนอยู่ก็ไออย่างรุนแรง โจวยวี่ไป๋รีบนั่งบนเตียงเพื่อช่วยชายชราให้หายใจสะดวกขึ้นดวงตาของชายชราขุ่นมัว ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความโศกเศร้าเขาพยายามอย่างมาเพื่อจะพูดว่า: “ยวี่ไป๋ ให้เพียน เพียนหรานขอโทษยายหนู”โจวยวี่ไป๋: “คุณปู่ ท่านหยุดพูดได้แล้ว ผมจะขอให้หรานหรานมาขอโทษ ตอนนี้คุณปู่ต้องพักผ่อนให้เต็มที่ นั่นสำคัญที่สุด”มือขาวเรียวยาวเหมือนกระเบื้องเคลือบของเมิ่งซิงหลวนกำจี้หยกไว้แน่นภายใต้การจ้องมองของคุณนายโจว เธอพูดว่า: “ฉันสามารถช่วยคุณปู่โจวได้ แต่ฉันต้องการค่าตอบแทน 50 ล้าน”นักอภิปรัชญาก็มีกฎของตัวเองหากการแลกเปลี่ยนไม่เท่าเทียมกัน ผลบุญของผู้เฒ่าโจวก็จะหายไปในขณะ
Read More
บทที่ 79
อากาศด้านนนอกมีเมฆทึบและฟ้าคะนองสภาพอากาศเปลี่ยนแปลงเร็วมาก มีเพียงเมิ่งซิงหลวนเท่านั้นที่รู้สาเหตุเพราะเธอดึงยันต์บำรุงและยืดชีวิตออกมาสองอันติดต่อกัน สวรรค์ย่อมสังเกตเห็นเห็นได้ชัดว่า ฝนฟ้าคะนองนี้มีเป้าหมายคือเธอดังนั้น โจวยวี่ไป๋ที่คิดว่าเมิ่งซิงหลวนจะปฏิเสธ เธอกลับพยักหน้าเห็นด้วย“คุณควรไปถามโจวเพียนหรานเกี่ยวกับที่มาของจี้หยกนี้ดีกว่า”จี้หยกสีแดงเลือดอยู่ในมือของเมิ่งซิงหลวนความแตกต่างที่ชัดเจนระหว่างสีแดงและสีขาว ทำให้มันดูน่าขนลุกเล็กน้อยโจวยวี่ไป๋พึมพำในคอ รับคำ“ห้องของคุณยังอยุ่เหมือนเดิม ขาดเหลืออะไรก็แจ้งคนใช้ได้เลย”เมิ่งซิงหลวนเคยอาศัยอยู่ที่นี่มาสองปีแล้วเธออาศัยอยู่ในห้องนอนที่สองในวิลล่า ห้องนอนใหญ่ก็อยู่ติดกับห้องนี้เมิ่งซิงหลวนตอบกลับอย่างไม่ต้องคิดด้วยใบหน้าเย็นชา “ฉันจะนอนที่ห้องนอนของแขก”แค่ประโยคเดียวก็ตอกย้ำความสัมพันธ์ของเธอกับเขาอย่างตรงไปตรงมาโจวยวี่ไป๋อธิบายความรู้สึกในตอนนี้ของตัวเองไม่ได้ เขาจ้องเมิ่งซิงหลวนอย่างลึกซึ้ง และพูดออกมาสองคำ“ตามใจ”พูดจบ ชายหนุ่มก็หยิบเสื้อสูทของเขาแล้วออกไปเมิ่งซิงหลวนพักอยู่ในห้องพักแขกที่ชั้น
Read More
บทที่ 80
เขาพูดอย่างตื่นเต้น: "ศิษย์พี่หญิง! ผมมีข่าวดีมาบอก!"เมิ่งซิงหลวน: “ข่าวดีอะไรล่ะ?”“ครั้งก่อนผมเตือนพ่อขี้โกงพี่ว่าเขากำลังเดือดร้อนใช่ไหม? วันนี้บริษัทของพวกเขาสูญเสียเงินไปเยอะแยะเลย!”หลังจากพูดจบ ซ่งหนานจู่ก็หันกลับไปเพื่อยืนยันกับใครสักคน และไม่กี่วินาทีต่อมาก็มาบอกจำนวนเงิน“ตั้งหลายร้อยล้าน!”แน่นอนว่านี่เป็นข่าวพ่อจอมเจ้าเล่ห์ของเธอ แต่ซ่งหนานจู่ดูตื่นเต้นมากกว่าเธอเสียอีกเมิ่งซิงหลวนตอบรับไปสองสามคำพูดตามตรง ตั้งแต่เธอมารู้จักตระกูลเมิ่ง จริงๆ แล้วเธอก็ไม่ได้สนใจพวกเขามากนักเกลียดชัง?ก็ไม่ใช่นอกเหนือจากความสัมพันธ์ทางสายเลือด เมิ่งซิงหลวนยังเจออะไรที่เกี่ยวข้องกับพวกเขาเลยหากพวกเขาอยากจะเอาอกเอาใจลูกสาวบุญธรรมก็ทำไปเธอไม่ได้คาดหวังความรักจากพ่อแม่มาตั้งแต่แรกเมิ่งซิงหลวนพูดคุยกับซ่งหนานจู่ อีกสองสามคำก่อนเริ่มการไลฟ์สดอุปกรณ์ไลฟ์สดวันนี้มีแต่มือถือเท่านั้นทันทีที่ห้องไลฟ์สดเปิด ก็มีแฟนๆ เข้ามาอย่างต่อเนื่องแฟนๆ ตาดีบางคนพบว่าพื้นหลังการไลฟ์สดวันนี้แตกต่างไปจากเมื่อวันก่อนอย่างสิ้นเชิง[วันนี้อาจารย์เมิ่งไม่อยู่บ้านเหรอ? พื้นหลังไม่เหมือนเดิมอ่ะ]
Read More
ก่อนหน้า
1
...
5678910
DMCA.com Protection Status