All Chapters of หย่าปั๊ป แม่หมอเทิร์นแซ่บ: Chapter 81 - Chapter 90
100 Chapters
บทที่ 81
คำแปดคำที่เมิ่งซิงหลวนพูดนั้นวนเวียนอยู่หัวของฉีมู่คู่ของคุณเป็นผู้ชายฉีมู่: ???กำลังล้อเขาเล่นรึเปล่า?“ไม่มีทาง! เป๋ยเป่ยของฉันไม่มีทางจะเป็นผู้ชาย! อย่าพูดเหลวไหล! ฉันไม่น่าเชื่อเลยว่าเธอจะมีพรสวรรค์”ฉีมู่กลับมามีสติสัมปชัญญะอีกครั้ง และโกรธมากเขารักแฟนสาวมาก จนทนไม่ได้ที่เธอถูกใส่ร้ายแบบนี้[อาจารย์เมิ่งบอกครั้งที่แล้ว ว่ามีคนนั้นไม่เหมาะที่จะแต่งงาน สุดท้ายกลับกลายเป็นว่าแฟนของอีกฝ่ายกำลังนอกใจเธอ][ฉันสงสัยนิดหน่อยว่า อาจารย์เมิ่งรู้ได้อย่างไรว่าแฟนของเขาเป็นผู้ชาย?][ถ้าคุณรู้ความจริง จะเป็นอย่างไร?][ถ้าเป็นผู้ชายจริงๆ มันจะไม่ผิดศีลธรรมเกินไปเหรอ? ถ้าเป็นฉัน ฉันยอมตาย]ความคิดเห็นในช่องสนทนานั้นดูแปลกๆ ไปหมดผู้ชมทุกคนในห้องไลฟ์สดต่างตั้งตารอติดตามผลกันอย่างตื่นเต้นเมิ่งซิงหลวนไม่โกรธที่ฉีมู่ไม่ยอมรับ เธออธบายช้าๆ: “แล้วคุณมีหลักฐานพิสูจน์ว่าเขาเป็นผู้หญิงไหม?”ฉีมู่สำลักอากาศแต่ไม่นานเขาก็พูดว่า: “คุณกับเป๋ยเป่ยไม่รู้จักกัน คุณแค่อยากสร้างความร้าวฉาน! คุณแค่อยากจะโกงเงินของฉัน!”เมิ่งซิงหลวน: “...........”เมิ่งซิงหลวน: “ถ้าอย่างนั้นคุณกล้าทำตามที่ฉันบ
Read more
บทที่ 82
ฉีมู่หยิบกุญแจรถแล้วเดินออกไปเขายึดโทรศัพท์กับที่วางบนรถ ก่อนสตาร์ทเครื่องยนต์ผู้เข้าชมในห้องไลฟ์สดเริ่มตื่นเต้นขึ้นเรื่อยๆ ในขณะที่รับชม พวกเขาต่างแชร์ลิงก์ไลฟ์สดกับเพื่อนและครอบครัวของพวกเขาไม่นานเกินรอ ยอดผู้เข้าชมไลฟ์สดก็เกินหนึ่งล้านคนเจี่ยงเมิ่งยืนอยู่หน้าจอดูข้อมูล เมื่อเห็นตัวเลขที่เพิ่มสูงขึ้น เธอชื่นชมเมิ่งซิงหลวนจากก้นบึ้งของหัวใจดูเหมือนว่าไม่ได้ใช้ เนื้อเรื่องและตัวละครที่เธอเตรียมไว้ให้เลยเมิ่งซิงหลวนอาศัยความสามรถที่แท้จริงของเธอในการทำงานเจี่ยงเมิ่งเองก็สนใจเรื่องราวการทำนายของวันนี้เป็นอย่างมากสิบห้านาทีผ่านไป“ฉันมาถึงแล้ว ต้องทำไงต่อ”ขณะนี้เมิ่งซิงหลวนพูดกับเว่ยเหิงเป็นการส่วนตัวเธอขอให้อีกฝ่ายค้นหาลิงค์เพื่อดาวน์โหลดซอฟต์แวร์บางตัว เว่ยเหิงส่งมันไปที่ WeChat ของเธอโดยตรงหลังจากที่หาเจอเมิ่งซิงหลวนคัดลอกมันอย่างชำนาญแล้วส่งไปให้ฉีมู่“ดาวน์โหลดโปรแกรมจากลิงค์ที่ฉันส่งให้คุณเป็นการส่วนตัว”ฉีมู่ทำตามอย่างไม่อิดออดเพียงกดที่ลิงก์ และดาวน์โหลดซอฟต์แวร์ที่เด้งขึ้นมา ชื่อของโปรแกรมทำให้หัวใจของเขาเต้นรัว[ทำไมโปรแกรมเหมือนของพวกเกย์เลยล่ะ?][อ
Read more
บทที่ 83
จำนวนผู้ชมในห้องไลฟ์สดถึงจุดสูงสุดถ้าไม่ใช่เพราะมีโปรแกรมเมอร์หัวโล้นอาวุโสแห่งPineapple Platform ดูแลเซิร์ฟเวอร์ ไลฟ์ต้องคงล่มไปแล้วตอนนี้เป๋ยเป่ยเปิดประตูด้วยรอยยิ้ม เพื่อมารับของเข้าบ้านแต่ปรากฏว่าคนที่เคาะประตูไม่ใช่เด็กส่งของ แต่เป็นแฟนหนุ่มของเขาสีหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นตื่นตระหนกทันที“มู่ มู่มู่ คุณมาทำอะไรที่นี่? ทำไมไม่บอกฉันก่อนล่ะ?”[คดีพลิก พลิกคว่ำเลย ไม่เคยคิดว่าจะได้เป็นส่วนหนึ่งของประวัติศาสตร์ ผมติดตามอาจารย์เมิ่งอยู่เสมอนะ!][อยากจะขำให้ตายไปเลย เธอยังกล้าเรียกมูมู่ ฉันน่ะไม่เลือกปฏิบัติต่อพวกรักร่วมเพศหรอกนะ แต่ฉันเลือกปฏิบัติต่อคนที่โกหกละซ่อนความจริงต่างหาก][อาจารย์เมิ่งสุดยอดมาก! แม่นทุกจุด!]แฟนๆ ของเมิ่งซิงหลวน ที่อยู่หลังหน้าจอเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องคืนนี้ จำนวนผู้ติดตามจะแตะเกณฑ์หลายสิบล้านได้แน่ ฉันมั่นใจผู้ชมที่เคยตั้งคำถามกับเมิ่งซิงหลวน เมื่อกี้นี้ได้เห็นแล้วว่าของจริงหมายถึงอะไรแต่ก็ยังมีพวกหัวแข็งบางคน ที่เชื่อว่าเป็นสคริปต์ที่เตรียมมาแต่ใครจะสนล่ะเพราะตอนนี้ ทุกคนต่างต้องการกลับไปดูย้อนหลังไลฟ์สดวันนี้ต่อให้เป็นบทที่เตรียมมา แต่
Read more
บทที่ 84
ดึกมากแล้วฝนตกหนักขึ้นเรื่อยๆ แสงฟ้าแลบสาดเข้ามาในค่ำคืนอันเงียบสงบ สร้างบรรยากาศให้ดูโดดเดี่ยวและมืดมนมากขึ้นเมิ่งซิงหลวนล้วงกระดาษยันต์สีเหลืองสะอาดออกมาจากมุมย่ามผ้าอย่างแผ่วเบาเธอหยิบกรรไกรขึ้นมาแล้วตัดกระดาษเป็นรูปอย่างรวดเร็วจากนั้น เธอก็กัดนิ้ว และเขียนชื่อของเธอเองด้วยเลือด แล้วเป่าลมใส่ลงไปหลังจากนั้นไม่กี่วินาที เรื่องมหัศจรรย์ก็เกิดขึ้นมนุษย์กระดาษมีชีวิตมีแขน มีขา ดูงุ่มง่าม และน่ารักเมิ่งซิงหลวนเปิดหน้าต่างเล็กน้อยแล้วปล่อยมนุษย์กระดาษออกไปนี่เป็นวิธีปกติของเธอในการไถ่โทษตั้งแต่ยังเล็ก เธอมันจะแอบทำสิ่งร้ายๆ มากมาย เมื่อสวรรค์สังเกตเห็น เธอมักจะส่งตัวแทนเป็นมนุษย์กระดาษน้อยออกไปมันได้ผลเสมอ ไม่เคยพลาดไม่นานหลังจากที่มนุษย์กระดาษวิ่งเข้าไปในป่า สายฟ้าฟาดลงมาจากท้องฟ้า ลงไปในป่าอย่างแม่นยำฟ้าร้องดังจนหูอื้อ และฝนตกก็หนักมากขึ้นอีกเมิ่งซิงหลวนไปอาบน้ำ เธอหาวอย่างเกียจคร้าน และมีคนเคาะประตูห้องรับแขกเมื่อเธอกำลังจะเข้านอน“ก็อกก็อก”หลังจากเคาะไปสองสามครั้ง แล้วไม่มีการตอบรับ คนข้างนอกจึงยังเคาะต่อไปเมิ่งซิงหลวนนอนราบอยู่บนเตียง จ้องมองนิ่งไปที่
Read more
บทที่ 85
ฝนตกกระหน่ำอยู่ด้านนอก ฟ้าแลบแปลบปลาบแหวกคืนอันเงียบสงบ เสียงฟ้าร้องดังสะเทือนอยู่ในหูเมิ่งซิงหลวนมองต่ำลงไปที่โจวยวี่ไป๋เธอกระตุกมุมปากแล้วพูดว่า “โจวยวี่ไป๋ ฉันให้โอกาศคุณมากไปหรือเปล่า?”ความเปวดแสบปวดร้อนที่หลัง ทำให้ชายหนุ่มกลับมามีสติอีกครั้งใบหน้าของเขาหม่นหมองเขาไม่ได้ตอบเมิ่งซิงหลวนในทันที แต่พยายามยืนขึ้นจากพื้น พยุงตัวเองโดยจับกรอบประตูไว้เสื้อผ้าของเขายุ่งเหยิง แต่เมื่อจับคู่กับใบหน้าคมเข้มของเขาแล้ว ก็ยังดูดีอยู่ดี“เมิ่งซิ่งหลวน”เขาเรียกชื่อหญิงสาวด้วยเสียงต่ำเขาเงยหน้าขึ้นมองเธอ “ถ้าเธอรังแกเหยาเหยาเพียงเพราะโกรธฉัน ฉันกลับไปแต่งงานกับเธอก็ได้”คืนนี้ เขาออกไปตามหาโจวเพียนหรานผลก็คือ เขาพบโจวเพียนหรานกำลังดื่มอย่างเมามายที่บ้านของเมิ่งทิงเหยาตัวเขาเองก็ดื่มมากอีกด้วยในตอนนั้น เขาได้ยินคนอื่นพูดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นกับตระกูลเมิ่งเมื่อเร็วๆ นี้ และเมื่อมองดูใบหน้าซีดเซียวและอ่อนแอของเมิ่งทิงเหยา เขาก็รู้ว่าเมิ่งซิงหลวนกำลังใช้ตระกูล เซิ่งเพื่อรังแกตระกูลเมิ่งสำหรับตระกูลเมิ่ง เงินไม่กี่ร้อยล้านก็เพียงพอ ที่จะตัดหนทางการค้า แขนขวาและซ้ายของพวกเขาออกไ
Read more
บทที่ 86
"เหยาเหยา?"เธอเลื่อนประตูบานเลื่อนเข้าไปในห้องด้านใน เมิ่งทิงเหยากำลังนั่งอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์สีหน้ามุ่งร้ายของเธอ ทำให้เธอดูน่ากลัวโจวเพียนหรานชะงักไปครู่หนึ่งเธอขยี้ตาแล้วมองอักครั้ง ก็ไม่เห็นสีหน้าร้ายๆ นั่นแล้ว?เมื่อกี้นี้ เธอคงจะมองพลาดไปโจวเพียนหรานสะบัดหัวเพื่อกำจัดความคิดแปลกๆ ในหัวเหยาเหยาไม่กล้าเหยียบมดด้วยซ้ำ แล้วเธอทำหน้าน่ากลัวแบบนั้นได้ยังไง?เมิ่งทิงเหยาปิดคอมพิวเตอร์ด้วยมือเดียว หันมาเห็นโจวเพียนหรานยืนเบลออยู่ตรงนั้น เธอยิ้มให้อย่างอ่อนโยนทันที“หรานหราน เธอตื่นแล้วเหรอ? ทำไมไม่นอนต่ออีกหน่อยล่ะ? เมื่อคืน เธอทำเอาฉันเกือบตายเลย”เมื่อพูดถึงเรื่องเมื่อคืน โจวเพียนหรานรู้สึกผิดเล็กน้อยเธอเป็นคนดื่มเหล้าไม่เก่ง ต่อให้เมิ่งทิงเหยาไม่ได้ต่อว่าอย่างชัดเจน แต่เธอก็เดาได้ว่าเธอทำตัวเหมือนพวกคนขี้เมาหญิงสาวดึงเก้าอี้เข้ามาใกล้ๆ แล้วนั่งลง “ขอโทษนะ เหยาเหยา เมื่อวานฉันอารมณ์ไม่ดี”“ไม่เป็นไร รีบเก็บข้าวของเถอะ เดี๋ยวฉันจะไปส่งเธอกลับบ้าน ยวี่ไป๋กำชับฉันไว้”เมื่อเธอพูดจบ โจวเพียนหรานก็รู้สึกแปลกใจเล็กน้อย“เมื่อคืน พี่ชายฉันกลับบ้านเหรอ?”เมิ่งทิงเหยากำ
Read more
บทที่ 87
เมิ่งทิงเหยาร้องไห้อย่างโศกเศร้าเพื่อนสนิทที่ดีอย่างโจวเพียนหรานรีบปลอบใจเธออย่างรวดเร็ว “ฉันรู้ว่าเธอคงถูกหลอกเหมือนกัน แต่ถ้าถามฉัน ฉีมู่ก็โง่เอง”“เขาคบหากับใครซักคนมาครึ่งปี แต่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเป็นผู้ชายหรือผู้หญิง? แล้วตอนนี้เขามาโยนความผิดให้เธอ น่ารังเกียจจริงๆ!”เมิ่งทิงเหยา สะอื้นเล็กน้อยขณะกำลังวางศีรษะบนไหล่ของเพื่อนสนิทเธอใช้เวลาไม่กี่นาทีเพื่อสงบสติอารมณ์เมื่อรถเบนท์ลีย์เข้าไปจอดในบ้านเก่าของตระกูลโจว เมิ่งทิงเหยาก็มีสีหน้ายิ้มแย้มอีกครั้งนอกจากตาแดงและบวม ก็ไม่มีความผิดปกติอื่นๆ อีกเมื่อเห็นสิ่งนี้ โจวเพียนหรานก็ถอนหายใจ ก่อนพูดออกมาอย่างไม่มีเจตนาร้าย“เหยาเหยา ฉันอยากจะเข้มแข็งให้ได้เหมือนเธอ ก่อนหน้านี้ เสี้ยววินาทีร้องไห้ และวินาทีต่อมาก็ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น”เมิ่งทิงเหยาผู้มีความผิดติดตัว ได้แต่ยิ้มอย่างฝืนๆ“ฉันแค่กลัวว่ายวี่ไป๋จะกังวล…”วันนี้บรรยากาศในบ้านเก่า ดูผ่อนคลายกว่าเมื่อวานมากคุณนายโจวนั่งคุยกับผู้เฒ่าหลิน และในบางครั้งเธอจะถามคำถามเกี่ยวกับการแต่งงานของลูกชายและลูกสาวของเธอเมื่อพูดถึงโจวยวี่ไป๋ ผู้เฒ่าหลินก็เอาวันเดือนปีเกิดของเข
Read more
บทที่ 88
แต่เมิ่งซิงหลวนแสร้งทำเป็นไม่ได้ยิน ไม่แม้แต่จะมองมาที่เธอบรรยากาศที่น่าอึดอัดใจกระจายตัวไปสู่ทุกคนสุดท้ายก็เป็นโจวยวี่ไป๋ ที่เข้ามาช่วยเหลือเธอ“จะมาแล้วทำไมไม่โทรหาฉันล่ะ? ฉันจะได้บอกให้คนขับไปรับ”หางตาของเมิ่งทิงเหยาเป็นสีแดงเรื่อ แต่เธอก็พยายามอย่างเต็มที่ที่จะยิ้มให้เขา"ไม่เป็นไร ฉันไม่อยากให้คุณเหนื่อยเกินไป"คุณนายโจวขมวดคิ้วเมื่อได้ยินบทสนทนานี้เธออยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ก็กลืนมันลงไปก่อนเมิ่งทิงเหยาคิดว่าโจวยวี่ไป๋จะนั่งข้างเธอ แต่ดูเหมือนว่าชายหนุ่มจะไม่เข้าใจ เขานั่งลงอยู่อีกด้านหนึ่งนิ้วของหญิงสาวกำแน่นขึ้น ชายกระโปรงของเธอเป็นรูแล้วจริงๆทำไมเมิ่งซิงหลวนถึงมาอยู่ที่บ้านตระกูลโจวในตอนเช้า?เมื่อคืนเธอนอนค้างที่นี่งั้นเหรอ?ทันทีที่คิดถึงเรื่องนี้ เมิ่งทิงเหยาแทบจะควบคุมอารมณ์ตัวเองไว้ไม่อยู่เธอสูดลมหายใจเข้าลึกๆ แล้วบอกกับตัวเองว่ามันเป็นไปไม่ได้หรอกโจวยวี่ไป๋เกลียดเมิ่งซิงหลวนมาก เขาไม่มีทางที่จะให้เธออยู่ที่บ้านนี้ข้ามคืนได้ฉันคงคิดมากเกินไปจริงๆระหว่างที่ปลอบใจตัวเอง เธอก็ถูกดึงสติกลับมาด้วยคำพูดถัดไปของผู้เฒ่าหลิน“ยายหนูมิ่ง เมื่อคืนนอนหลับ
Read more
บทที่ 89
เมิ่งทิงเหยาพูดเน้นคำอย่างชัดเจนผู้เฒ่าหลินจึงเบนความสนใจไปที่เธอดวงตาของชายชรานั้นมองเห็นชัดเจน เมื่อเขาเห็นว่าเมิ่งทิงเหยาถูกปกคลุมด้วยกลุ่มพลังงานสีดำ แววตาของเขาเปลี่ยนไปเป็นจริงจังทันทีผู้หญิงคนนี้ถูกวิญญาณร้ายตามอาฆาต เธออาจจะเจอปัญหาใหญ่ในอนาคต!ในสถานการณ์นี้ เขาไม่ได้บอกเมิ่งทิงเหยาเกี่ยวกับเรื่องของเธอ แต่โต้แย้งสิ่งที่เธอเพิ่งพูดแทน“ฉันจริงจังเกินไปเหรอ? ถ้าอย่างนั้น ฉันขอถามคุณหนูคนนี้หน่อยได้ไหม? ตอนไหนถึงจะจริงจังได้ล่ะ? ถ้ายายหนูเมิ่งไม่อยู่ที่นี่ ผู้เฒ่าโจวคงจะจากไปไม่มีวันกลับแล้ว!”เขาพูดด้วยมีเสียงหนักแน่นและทรงพลัง เขายกความดีความชอบให้เมิ่งซิงหลวนอีกครั้งคุณนายโจวไม่แสดงอาการอะไร แต่ดวงตาของเธอที่มองเมิ่งซิงหลวน เปลี่ยนเป็นมองอย่างพิจารณามากขึ้นเธออยู่กับเมิ่งซิงหลวนมาสองปี เธอไม่รู้ได้อย่างไร ว่าหญิงสาวมีความสามารถขนาดนี้?ผู้เฒ่าหลินมาจากแผนกพิเศษ เขาชื่นชมเมิ่งซิงหลวนครั้งแล้วครั้งเล่า เขาอยากให้คุณนายโจวหยุดระแวงเมิ่งซิงหลวนจริงๆคุณนายโจวเหมือนจะคิดอะไรบางอย่างได้ สีหน้าของเธอก็เรียบตึงขึ้นมาแว่บหนึ่งนับตั้งแต่เธอทิ้งลูกประคำที่เมิ่งซิงหลวนมอ
Read more
บทที่ 90
“ได้ ได้ ได้ หนูจะไปเดี๋ยวนี้”โจวเพียนหรานเดินไปที่ห้องครัวโดยถือนมเย็นๆ ไปด้วยทันทีที่เธอจากไป เมิ่งทิงเหยาก็รู้สึกอึดอัด เหมือนโดนทิ่มแทงด้วยเข็มไปทั้งตัวมือของเธอกำชายกระโปรงไว้แน่น และเธอก็ก้มศีรษะลง ไม่กล้าสบตาคุณนายโจวคุณนายโจวยิ้มเยาะในใจเธอเคยคิดว่าเมิ่งซิงหลวน ไม่สามารถเทียบได้กับลูกสาวบุญธรรมตระกูลเมิ่ง แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าไม่มีอะไรต่างกันมากนัก“คุณหนูเมิ่ง คุณมีความสัมพันธ์ที่ดีกับลูกสาวของฉันไหม?”การเริ่มพูดอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย เมิ่งทิงเหยาตื่นเต้นขึ้นมาเธอยิ้มอย่างคนหัวอ่อน “หรานหรานและหนูรู้จักกันมาหลายปีแล้วค่ะ เธอเป็นเพื่อนแท้ของหนู”“คุณป้าโจว ไม่ต้องพูดเป็นทางการขนาดนั้น เรียกฉันว่าเหยาเหยาก็ได้ค่ะ”เหมือนว่าคุณนายโจวจะไม่สนใจ“คุณหนูเมิ่ง ถ้าคุณหวังดีกับหรานหรานจริงๆ เรื่องบางเรื่องก็ไม่ควรดึงหรานหรานเข้าไปเกี่ยวข้องด้วย”รอยยิ้มของเมิ่งทิงเหยาแข็งค้าง“ฉันอยากคุยกับเธอ ตั้งแต่หลังจากงานวันเกิดของคุณนายเซิ่งแล้ว แต่ไม่มีโอกาสสักที”สายตาแหลมคมของคุณนายโจว มองตรงไปที่เมิ่งทิงเหยาสิ่งที่เธอพูดต่อมา ค่อนข้างตรงไปตรงมา“เธอรู้ไหมว่าชื่อเสียงของลู
Read more
PREV
1
...
5678910
DMCA.com Protection Status