หลังจากที่ครุ่นคิดเข้าใจ ซ่งหนานจูดวงตาเป็นประกาย "รุ่นพี่ งั้นพี่เตรียมจะทำอย่างไร? จะใช้ยันต์โจมตี โจมตีกลับเหรอ?"ยันต์โจมตีกลับแค่ได้เห็นก็รู้ความหมาย ทุกสิ่งที่คุณโจมตีฉันจะส่งคืนไปที่ตัวคุณไม่จำกัดการโจมตีทางกายภาพและการโจมตีทางจิตใจเห็นได้ชัดว่าการโจมตีทางอินเทอร์เน็ตอยู่ในประเภทที่สอง"เธอรอดูเถอะ"ก่อนที่เมิ่งซิงหลวนจะเปิดโทรศัพท์ เธอหยิบจี้หยกที่เอากลับมาจากตระกูลโจวโยนให้ซ่งหนานจู"เธอเอากลับไปเล่นสักวันสองวัน ดูว่าสามารถหาทำแหน่งที่แม่นยำของเจ้าของเดิมของจี้หยกได้ไหม"จี้หยกเป็นสิ่งดุร้ายคนทั่วไปสวมใส่บนตัวมีแต่จะลดอายุขัยลงหลังจากได้รับการอนุญาตจากท่านผู้เฒ่า เมิ่งซิงหลวนถึงได้นำกลับมาหลังจากสั่งเสร็จ หญิงสาวถึงได้ขดตัวอยู่บนโซฟาเลื่อนดูโพสต์ที่โจมตีเธอขณะนี้มีผู้กดไลค์เกินหนึ่งล้านคนแล้ว และความคิดเห็นยังคงเพิ่มมากขึ้นไม่หยุดพลังโจมตีของแอนตี้แฟนมีความได้เปรียบ ส่วนแฟน ๆ ที่ชอบเมิ่งซิงหลวนก็แยกย้าย ไม่มีคนคอยชี้นำอยู่เบื้องหลังไม่สามารถตอบโต้ชนะความคิดเห็นชั่วร้ายได้ความคิดเห็นของแอนตี้แฟนคนหนึ่งดุร้ายกว่าอีกคนผู้คนนับไม่ถ้วนสาปแช่งเธอให้ตายเมิ่งซ

การคาดเดาต่างๆ แวบผ่านหน้าจอในดวงตาของเมิ่งซิงหลวนเกิดความสนุกสนานเล็กน้อย เธอควบคุมคนกระดาษที่อยู่ตรงหน้าต่างของแอนตี้แฟนอย่างไม่รีบร้อนในจุดที่ไม่มีคนสังเกตเห็น คนกระดาษมุดเข้าไปในร่องของหน้าต่างจู่ ๆ เกิดลมพัดขึ้น พัดคนกระดาษไปที่บนหน้าจอโทรศัพท์ของแอนตี้แฟนแอนตี้แฟนใช้มือปัดด้วยสัญชาตญาณ แต่กลับไปกดเปิดกล้องใบหน้าหมองคล้ำปรากฏต่อหน้าคนนับล้าน"ว้ายยยย!"แอนตี้แฟนเมื่อเห็นว่าใบหน้าของตัวเองถูกเปิดเผยก็กรีดร้องขึ้นมา เธอกดปิดด้วยความร้อนใจและความหวาดกลัว แต่ก็ยังไม่ได้ผลในหัวสมองขาวโพลนไปหมด โทรศัพท์ถูกเธอซัดลงบนพื้นเสียงดัง "เพล้ง" หน้าจอแหลกละเอียดแต่กลับยังทำงานอย่างแข็งขันทุกอย่างยังไม่จบจู่ๆ หน้าจอกล้องก็ดับลง ไม่กี่วินาทีต่อมาภาพก็กลายเป็นหน้าโฮมไม่มีใครควบคุมมัน แต่มันกลับเปิดบันทึกไลน์อัตโนมัติคนจำนวนนับล้านกลับถูกภาพที่น่าอัศจรรย์นี้ทำให้ตกใจจนเหงื่อไหลซึมออกมาบันทึกสนทนาแรกกดเปิดไปหน้าของสามีของแอนตี้แฟน การสนทนาน่าอึดอัดอย่ามาก เมื่อเลื่อนไปข้างบน ทั้งหมดเป็นบันทึกการโอนเงินสามีบอกว่าไม่มีเงินกินข้าว แอนตี้แฟนบอกให้เขาไปตายจากนั้นก็เป็นแอนตี้แ

แต่ความเป็นจริงกลับไม่ได้เป็นแบบนั้นขมับของเขากระตุกอย่างแรงโจวยวี่ไป๋รู้สึกสับสนอย่างมากด้านหนึ่งคือคนที่เขาเคยชอบ และอีกด้านหนึ่งคืออดีตภรรยาของเขาที่เขาเกลียดอันที่จริงทั้งสองคนเลือกได้ง่ายมาก แต่โจวยวี่ไป๋กลับรู้สึกลำบากใจหลังจากเงียบไปนาน โจวยวี่ไป๋ก็ยื่นมือออกมาดึงเนกไทใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาเต็มไปด้วยความเย็นชา ดวงตาเต็มไปด้วยความหงุดหงิดเลขาสังเกตคำพูดและสีหน้า ก้มหน้าลงและไม่ได้พูดอีกต่อไปโจวยวี่ไป๋บอกให้เขาออกไป รอให้คนออกไป ก็เข้าแอ็กเคานต์ทวิตเตอร์ของตัวเองเขาไม่ค่อยเล่นอินเทอร์เน็ตเท่าไหร่แอ็กเคานต์นี้ส่วนใหญ่ถูกสร้างขึ้นเพื่อให้ความร่วมมือกับการประชาสัมพันธ์บางส่วนวันนี้เขาต้องการชี้แจงบางสิ่งบางอย่าง[โจวยวี่ไป๋V: @อาจารย์โพธิเมิ่งเป็นภรรยาเก่าของผม เราหย่าร้างกันด้วยดี บนอินเทอร์เน็ตมีการโพสต์ว่าเธอค้างคืนที่บ้านของผม เหตุเพราะง่ายมาก เธอช่วยปู่ของผมไว้ วั้นนั้นผมบอกให้เธออยู่ค้างคืน]เพียงไม่กี่คำ เมิ่งซิงหลวนก็สามารถละลายดินปืนได้บางส่วนโจวยวี่ไป๋เป็นบุคคลที่มีชื่อเสียงในไห่เฉิง ปกติจะปรากฏในนิตยสารต่าง ๆจำนวนแฟนคลับของเขาน่าสนใจอย่างมากจ

เพื่อที่จะให้เรื่องราวสมเหตุสมผลมากยิ่งขึ้น จึงใช้เมิ่งซิงหลวนเป็นฉากกั้นด้วยเหตุนี้ ทุกคนต่างคิดว่าเมิ่งซิงหลวนเป็นมือที่สามที่เข้ามาแทรกแซง ส่วนเธอแอบหนีไปต่างประเทศเพราะความโศกเศร้าแต่ตอนนั้นเป็นเพราะลุ่มหลงในความรักจึงไม่ได้คิดเล็กคิดน้อยกับเมิ่งทิงเหยาเพราะหัวใจของเธอทุ่มไปที่ตัวโจวยวี่ไป๋ทั้งหมดตอนนี้คิดดูแล้วก็โง่มากจริง ๆเมิ่งซิงหลวนไม่สนใจชื่อเสียงของตัวเอง แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะปล่อยให้คนอื่นเหยียดหยามเธอได้"นี่เป็นเพียงส่วนหนึ่งเท่านั้น"เมิ่งซิงหลวนโยนข้อมูลไปที่ด้านข้างอย่างขี้เกียจ "ตอนนั้นหนึ่งวันก่อนที่เธอจะไปต่างประเทศ เธอเคยโทรหาฉัน"เว่ยเหิงคาดเดาเรื่องราวเบื้องหลังทันที“ดังนั้นพี่เมิ่งยังมีบันทึกเสียงอยู่หรือเปล่า?”น้ำเสียงฟังออกถึงความตกตะลึงอย่างมากเมิ่งซิงหลวนหรี่ตาแล้วตอบรับเสียงหนึ่งเว่ยเหิงยิ้มอย่างดีอกดีใจที่เห็นคนอื่นโชคร้าย "แม่ม่ายใจดำกำลังจะโชคร้ายแล้ว! ฉันไม่ชอบเธอมานานแล้ว!"พูดจบ เขาเปลี่ยนเรื่องทันที "แต่ว่าพี่เมิ่งพี่ยังมีแผนนี้เก็ยไว้ด้วย เดาว่าแม่หม้ายใจดำคงจะคิดไม่ถึงแน่นอน""นี่แค่เรื่องบังเอิญ"ตอนนั้นเธอกำลังอัดข้อควา

แขกเหรื่อก็ล้วนยืนมองเรื่องสนุกอยู่ด้านข้างคนตระกูลเมิ่งไม่นานก็ตอบสนองกลับมาเมิ่งจีหนานเดินถลันเข้าไปอย่างรวดเร็ว ขวางอยู่ด้านหน้าของเมิ่งทิงเหยาเด็กหนุ่มจ้องมองเมิ่งซิงหลวนด้วยความโกรธ อัดอั้นความโกรธที่รุนแรงไว้ และเขาก็ซักถามเมิ่งซิงหลวน “วันนี้เป็นวันเกิดของพี่สาว พี่ต้องการจะทำอะไร?”เมิ่งซิงหลวนตอบกลับอย่างเฉยเมย "มอบของขวัญไง"แม่เมิ่งรีบพุ่งเข้ามาทันที ใบหน้าสวยของเธอเต็มไปด้วยความโกรธเธอก็พูดตำหนิเมิ่งซิงหลวน“หลวนหลวน เธอรู้ไหมว่าเรื่องแบบนี้จะทำให้เหยาเหยาเสียหาย? ถ้าเธอไม่พอใจอะไรก็มาลงกับฉัน! ตอนนี้เธอรีบล้างมลทินว่าเรื่องเหล่านี้เธอเป็นคนสร้างเรื่องขึ้น!”พ่อเมิ่งก็ยืนฟังอยู่ด้านข้างเมิ่งทิงเหยา“เมิ่งซิงหลวน ถือโอกาสตอนที่ฉันยังไม่โมโหรีบทำตามที่แม่เธอพูด!”ฉากนี้ก็ถูกคนอื่นมองเห็นแล้วหากเป็นเวลาปกติ พวกเขาอาจจะรู้สึกว่าอบอุ่นและงดงามมากถูกรังแกแล้วมีคนคอยปกป้อง หนุนหลังแต่สถานการณ์ที่อยู่ตรงหน้านี้ พวกเขาคิดว่าเมิ่งซิงหลวนน่าสงสารจริง ๆพ่อแม่และน้องชายแท้ ๆ ล้วนปกป้องลูกบุญธรรมคนหนึ่งกลับตำหนิเธอที่เป็นลูกสาวสายเลือดเดียวกันและพี่สาวแท้ ๆเมิ่ง