CHAPTER 41 January 29.Tumawag si Mommy. Nangangamusta.“Kasama mob a si Dindo?”“Oho, bakit Mom?”“Gusto ko sanang makausap.”“Para saan?”“Sa nalalaman ko tungkol sa inyong dalawa. Aya hindi na nakatutuwa.”“Ho? Sinong nagsabi sa inyo?”“So meron nga? May nangyayari na hindi namin alam ng Daddy mo?”“Mom, magsasabi naman ako e.”“Hindi ikaw ang gusto kong makausap kundi si Dindo. Ibigay mo sa kanya ang cellphone.”Huminga ako ng malalim. Mukhang hindi na nga maganda ang nangyayari.“Si Mommy, gusto ka raw makausap.” Iniabot ko sa kanya ang cellphone.“Bakit daw?”“Tungkol daw sa nangyayari sa atin?”“Ano?” nakita konng pumusyaw siya. Kinakabahan.“Sige na, kausapin mo na lang.”“Anong sasabihin ko?”“Hindi ko alam kung anong pag-uusapan.”“Okey bahala na.”Nang una, seryoso ang kanilang pag-uusap. Puro opo lang ang naririnig kong sagot niya sa tabi ko nang biglang kinausap ako ni Dindo."Mahina ang signal. Paputol-putol. Ihanap ko ng malakas na signal sa labas ha?" paalam niya sa a

Chapter 44February 14, Anniversary namin.Naisip kong ibahin naman namin ang regular naming araw. Hapon ng Sabado noon kaya wala kaming pasok pareho. Hinintay ko siyang dumating dahil ang tagpuan namin ay doon sa malaking puno malapit sa bahay nina lola. Sumakit na ang puwit ko sa kauupo pero hindi pa rin siya dumadating. Dahil sa sobrang inip ko ay minabuti kong bumalik na lang muna sa bahay nina lola. Papasok na ako ng bahay nang may narinig ako."Pssttt! Pssst!"Alam ko na kaagad kung sino 'yun. Iyon naman talaga ang tawagan namin mula’t sapol. Nilingon ko, siya na nga."Bakit ngayon ka lang?" halata sa boses at mukha ko ang pagkairita."Dumaan kasi ako neto at saka eto. Pasensiya na. Happy first anniversary." Humihingal siya. Pawisan. Mukhang nagmamadali talaga siya para umabot.Nakita ko sa kamay niya ang isang rose at valentine card. Nawala yung inis kong naramdaman kanina.“Oh ang sweet ni Dindo ah.” Si Lolo. Nakita niya ang hawak ni boy friend ko.“Oo nga parang ikaw lang no

CHAPTER 46 Naluha siya sa nabasa niya. Huminga siya ng malalim. Nahihiya ako kay tita. Hindi ko alam kung paano mabayaran ang mga kabutihang pinakikita niya sa akin. Ngunit scholar na ako dahil ako ang Valedictorian na alam kong ginawan mo ng paraan kasi batid ko, mas matalino ka naman talaga sa akin pero pati iyon ipinaubaya mo sa akin. Hindi ko nga lang alam kung saan ako mag-aaral. " umupo siya. "Paano kaya ako makakabayad kay tita sa mga kabutihan niya sa akin?" tanong niya.Lumapit ako sa pintuan. Isinara ko at ni-lock."Simulan ko na ang paniningil sa utang mo kay Mommy." Kinindatan ko siya habang ngumingiti ako ng may pagkapilya."Patay! May iniisip na naman siya na iniisip ko din" nakangiti niyang sambit habang lumalapit sa akin."Kanina mo pa kaya ako gustong kainin, dahil mapagbigay naman ako kaya ibibigay ko ang hilig mo. Graduation gift ko na din sa'yo.""Ang kapal. Ako pa ngayon ang pinalalabas mong may plano nito?""So, ayaw mo?" nagkunyarian akong tumayo at tinungo ang

Chapter 48Masakit na nakikitang unt-unting nalalagutan ng hininga ang dalawang mahal mo sa buhay at wala akong ibang magawa kundi ang humagulgol at magdasal. Kung sana may magawa lang ako. Kung sana kayo kong patigilin ang pagdurugo ng kanilang mga sugat ngunit sa pagkakataong iyon ay mas nagdurugo ang damdamin namin ng kapatid ko. Nawawasak kami sa biglaang mga pangyayari. Alam kong sa akin humuhugot si Claire ng lakas para makayanan niya ang nakikita niyang nangyayari kina Daddy at Mommy ngunit ako rin mismo ay pinanghihinaan ng loob. Wala akong ibang magawa kundi ang yakapin siya. Wala akong maapuhap na sasabihin. Hindi ko kayang magsinungaling sa kaniya at ipangakong magiging maayos din ang lahat dahil nakikita niyang wala ng malay ang dalawang mahal namin sa buhay.Pagdating namin sa hospital ay mabilis nilang ipinasok sa emergency room ang aming mga magulang. Naiwan kami ni Claire sa labas. Walang tigil ang pag-iyak ni bunso. Takot na takot sa lahat ng kaniyang mga nasaksihan.

Chapter 50Pagbukas ko ng gate ay ibang Rave na ang nakita ko. Kasama niya si Tita na mama niya. Lumaki ang katawan, pumogi at higit sa lahat ay tumangkad. Naroon pa rin ang boyish niyang ngiti."Ate Aya! Nandito na ho ako!" Niyakap niya ako."Uyy!" nagulat ako sa ginawa niya. "Ampogi mo na ah!" tinapik ko siya sa likod."Kumusta po tita?" Nagmano ako sa pinsan ng Daddy ko."Mabuti naman iha. Hetong pinsan mo, excited nang lumuwas at makita ka.""Dito ako mag-aaral ate. Di ba sabi ninyo ni tita dati na puwede ako dito tumira kapag mag-college na ako?""Hayun! Taman-tama ang dating mo, aalis na rin ako papuntang Baguio. Mag-pi-PMA ako. Ikaw na muna ang makakasama nina Mommy dito. At least di ba? May lalaki silang kasama.""Bawal ba pumasok ate?" nakangiti niyang puna."Oo nga pala.” Napakamot ako. Nasa pintuan pa lang pala sila at di ko man lang muna sila pinapasok. “Pasensiya na ho tita. Kulit kasi nitong si pinsan. Daming sinasabi kaya nawala ang manners ko. Pasok ho kayo." Binuksan