Lahat ng Kabanata ng Ang Rebelde at Ang Sundalo: Kabanata 31 - Kabanata 40

CHAPTER 30Dahil doon, nagsimula muli ang matinding tunggalian sa pagitan namin. Naboto ako na President sa classroom namin at siya ang President sa buong Campus. Ako ang Editor in Chief ng aming school paper. Siya ang team captain ng basketball team ngunit sa akin ang volleyball team. Ako ang Corpse Commander ng CAT, adjutant lang siya. Kalalaki niyang tao, tinalo ng babae sa posisyong dapat lalaki ang naghahari. Sa klase, tagisan pa rin kami ng talino. Lumalim ng lumalim ang kompetensiya sa pagitan namin. Ngunit madalas nakikita ko siyang nakatitig sa akin. Inaamin ko, mahal ko pa rin siya kahit sabihing nangingibabaw na ang sakit ng loob ko sa kaniya. Hindi ko alam kung ang panakaw niyang mga titig sa akin ay may ibig sabihin ngunit iniwasan kong umasa. Naniniwala akong hindi ka masasaktan kung hindi ka nag-eexpect.May mga gabing iniiyakan ko pa rin siya lalo na sa tuwing nakikita ko si Teddy Dindo ngunit nakapangako ako kay Daddy. Kailangan kong maging matapang at malakas. Kailan

CHAPTER 32."Kung anuman ang pinagdadaanan mo, lagi mong tandaan na bahagi ng buhay kabataan ang masaktan ngunit simula lang 'yan ng buhay adult. Mas marami pang masasakit na pagsubok na darating sa buhay mo. Nagsisimula ka palang na tuklasin ang totoong buhay. Hindi ka na katulad nang bata ka pa lamang na walang gaanong bumabagabag sa'yo. Tibayan mong loob mo. Kaya mo 'yan okey?” hinaplos ni Sir Nestor ang likod ko. Alam kong alam niya na tungkol kay Dindo ang iniiyak ko. Kalat kaya sa school na mag-ex kami.Sinuklian ko siya ng mapait na ngiti. Inilabas ko ang sarili kong panyo.First place ako sa National sa Editorial Writing category. Masayang-masaya si Sir Nestor sa tagumpay ko lalo pa’t ngayon lang nagkaroon ng National qualifier ang school namin at champion pa. Bakit ganu'n? Hindi ko magawang maging masaya sa achievement kong iyon. Parang may kulang. Parang nanatili ang sakit na ginawa ni Dindo sa isip at puso ko.Umaga ng Lunes, pagkatapos ng flag ceremony ay pinalapit kami ng

Chapter 34Nanlamig ang buo kong katawan. Para akong unti-unting nalulubog sa buhanginan. Nakaramdam ako ng hirap sa paghinga. Wala akong maapuhap na isasagot sa kanya. Hindi ko alam kung paano ko ipagtatanggol si Daddy."Aya, anak ako ng rebeldeng kalaban ng Daddy mo. Ibig sabihin nu'n, rebelde din ako. Pinatay ng Daddy mo ang tatay ko sa mismong harap naming magkakaSheineid. Memoryadong-memoryado ko ang mukha ng Daddy mo kahit pitong taong gulang lang ako noon. Akala ko kaya kong tanggapin iyon dahil nga sobrang mahal kita. Pinilit kong kinalimutan ang galit ko sa Daddy mo dahil sa pagmamahal ko sa'yo ngunit nitong bakasyon lang, pagkagaling ko sa inyo, kaSheineid kong babae ang binawian ng buhay. Mga tauhan ng Daddy mo ang pumatay sa kanila. Ngayon Aya, sabihin mo sa akin kung ano ang mararamdaman mo kung sana ikaw ang nasa katayuan ko. Sabihin mo sa akin kung gaano ko haharapin ang lahat ng mga pinagdadaanan ko ngayon ng hindi ka maapektuhan?""Pinatay ng Daddy ko ang tatay mo?" h

CHAPTER 36Maaga kaming ginising ng coach namin kinabukasan, may nagluluto ng agahan, may nag-aayos sa aming hinigaan at naglilinis sa paligid ang aming tent. Nakita ko siya agad dahil sa magkatapat lang naman ang aming mga tent. Nilapitan ko siyang abalang nagpapaapoy para sa sinaing.“Psst!”Nilingon niya ako at tinignan niya ako ng masakit."Sorry na kagabi uy!" bulong ko."Hindi talaga tayo magkasundo. Alam kong ipaglalaban mo ang paniniwala mo pero may sarili akong paniniwalang kailangan ipaglaban.!"Iyon lang at muli ipinagpatuloy ang kanyang ginagawa.“Hindi ba may ginagawa rin kayong mga girl scount kapag ganitong umaga? Anong ginagawa mo rito sa amin? Doon ka na lang sa loob ng tent ninyo, mag-ayos sa hinigaan ninyo.""Okey." Sagot ko.Nagsisisi tuloy ako sa mga nasabi ko kagabi. Tuloy, parang ayaw na muna niya akong kausapin. Okey na sana kami eh. Me and my big mouth kasi!Pagkatapos ng parade at registration ay kinausap kami ng aminng mga coach. Dahil iisang school lang na

Chapter 38Pagkatapos naming kinanta iyon ay tumitig siya sa akin. Tumingin sa paligid. Saka siya kumindat sa akin at ngumiti."Walang tao.""Alam kong iniisip mo." Sinabayan ko iyon ng pilyang ngiti. Nagsimulang lumakbay ang kamay ko doon sa kanina pa galit niyang pagkalalaki."Mas nauna kang nakaisip sa iniisip ko ano? Kababae mong tao pero anlibog mo ha!""I love you." Nakapikit na ako. Nakahanda sa kanyang matatamit at maiinit na halik."I love you more" sagot niya.Dahil pa pagkasabik namin sa isa't isa ay hindi ko mapigilan ang manginig habang tinatanggal ko ang belt ng kaniyang short. Ramdam ko ang kagustuhan niyang mahubaran ako ng mabilisan dahil sa bilis ng kaniyang mga kamay. Halos hindi ako makahinga sa alab ng kaniyang halik. Kapwa kaming sabik na pagsaluhan ang halik na iyon. Ang lamig ng hangin ay tuluyang ginapi ng init ng kaniyang katawan. Ang kaniyang labi sa aking labi ay bumaba hanggang sa aking dibdib. Tinititigan niya ako na parang bang sinusukat niya sa aking re