CELESTINA POV~PAIN~Para akong naglalakad Sa hangin at Hindi inanda ang lamig na nararamdaman ko. Ang sakit lang kasing isipin na pinagtataksilan nila ako.Bawat pag hakbang ko ay walang kabuhay-buhay . tinignan ko ang likuran ko baka sakaling habulin ako ni Zander pero nadismaya ako at ngumiti ng mapait.Sinu ba naman ako para habulin nya? Sinu ba naman ako para Hindi na ibigay ang kanyang kahilingan? Gusto kung lumaban? Gusto kung ipaglaban ang pagmamahal ko Sa kanya. Pero naisip ko ako lang din ang masasaktan. Ako lang din ang mahihirapan.Mas gugustuhin kupang makita syang masaya kesa maramdaman na Hindi nya ako mahal. Minsan tuloy naisip ko. Masama ba akong tao? Bakit ganito? Bakit kailangan kung masaktan ng ganito? Bakit sila pa?"B-bakit? B-bakit h-hindi m-mo a-ako k-kayang m-mahalin Z-zander?". Mahinang bulong ko Sa loob ng kotse ko at tuluyang humagulgul..Isang taon? Isang taon nyo akong ginawang tanga at niloko na Hindi ko man lang nalalaman . at ito nalaman at nasaksihan

CELESTINA POVNakangiti ako habang tumitingin sa harap ng salamin. Malaki na rin ang tyan ko, halos inubos ko lahat ng oras ko sa pagbabasa at kumain ng sariwang pagkain para sa magiging kalusugan ng anak ko.Anim na buwan na rin ang nakalipas, Simula ng mangyari sakin ang lahat ng yon, tila kahapon lang nangyari at hanggang ngayon ay Hindi ko makakalimutan..Napangiti ako ng mapait at Biglang uminit ang sulok ng mga Mata ko. Wala akong ibang ginawa kondi ang maalala ang lahat ng yon.Iniisip ko tuloy na Kung sakaling Hindi Nya ako niloko ay buo parin kami ngayon at makasama ang aming magiging anak.Pinunasan ko ang luhang dumadaloy saking pisnge at kinuyom ang aking mga kamay."Anim na taon na Tina, kailangan mong maging matapang at ipakita mo sa kanila na Hindi ikaw Yong Tina na niloko at ginawang tanga". Bulong ko sa harap ng salamin at hinawakan ko ang aking tyan.'Baby! Malapit na kitang makita at makasama'Ani ko sa aking isip at saka na ako humiga sa aking Kama. Sa anim na buw

CELESTINA POV Talaga ngang napakaganda dito sa probinsya. Tahimik at ang ganda ng mga tanawin.Napangiti ako habang pinag mamasdan ang dalawang taong nagtatakbuhan sa gilid ng dagat.Pitong taon na ang nakalipas , marami ang nagbago sa amin , nakatira kami sa sarili kung resort at namuhay ng tahimik dito kasama ang anak ko at si Ethan. Hindi nya ako iniwan at lagi syang nandyan para sa amin ni cherish .Kaya malaki ang pag sasalamat ko sa kanya lalong lalo na sa pag alaga nya sa aking anak noong pinapatakbo ang negosyo ni mom sa Japan."Mommy ! Come on , let's play together". Nabalik ako sa realidad ng tawagin ako ng anak ko." I'm sorry sweetie! But mom is not feeling will". I said! "Sorry mommy! I thought your already fine". She said while pouting! Napangiti ako dahil sa pag pout nito. She's really cute and beautiful when she always to that." Haha your so cute sweetie! Don't worry mommy will be fine". Malambing kong sabi at saka naman itong tumango bilang sagot."CHERISH COME ON

CELESTINA POVBumuntong hininga ako at tinignan ang lugar na kinagisnan ko noon , ang lugar na saksi sa aking pinag daanan noon."Ah ma'am Ito na po oh". Nabalik ako sa ulirat ng mag salita Sakin ang sales lady." Pasensya na , na amaze lang ako". ,at ngumiti ako ng pilit."Nako ma'am , okey lang po. At saka para po kayong model , ang ganda Nyo talaga". Bigla naman akong namula dahil sa sinabi nya." Nako po , Hindi naman ! Sige po aalis na ako , baka kasi hinihintay na ako ng anak ko". Tugon ko at nakita ko pa na medyo nagulat sya sa sinabi ko."Nako ma'am , Hindi po halata na may anak kana, ang ganda mo parin". Ngumiti ako at saka na ako umalis.Bumili lang naman ako ng tubig kasi nauuhaw si cherish kaya ako nalang nag presentang bumaba at bumili sa malapit na tindahan dito." CELESTINA ".Bigla akong napahinto at kumabog ng malakas ang dibdib ko sa Hindi ko malamang dahilan, her voice is so familiar with me.Humarap ako at bigla akong nagulat pero Hindi ko pinahalata , Biglang buma

CELESTINA POV Pagdating ko sa condo ay agad na akong bumaba at si Ethan Naman ay sya na Ang nag insist na karga-hin si Zane dahil nakatulog ito sa byahe at Ako na Rin Ang kumuha ng mga bagahe.Hindi nawawala Ang ngiti sa labi ko at Hindi na Ako makakapaghintay na bukas na Makita Sila na tulala. ipapakita ko sa kanila Ang bagong Celestina na lagi nilang inaapi , niloko at pinagtaksilan noon. Hinding Hindi ko makakalimutan Ang Lahat ng yon dahil doon ay naging mas matapang Ako at nagsikap na magtagumpay bilang CEO ng Z Company na pinalago ko at Hindi Naman Ako nabigo dahil narin sa Tulong ng dios at ni Ethan saakin ay nalampasan ko Ang Lahat ng masasakit na aalala ng nakaraan at naging dahilan para Ako ay bumangon muli at lumaban."TINA! ARE YOU OKAY?". nagulat nalang Ako ng Makita si Ethan na naka wave Ang kamay sa harapan ko. napalalim ata Ang iniisip ko at Hindi ko sya kaagad napansin."pasensya na ethan! my sasabihin Kaba?". tanung ko rito. napabuntong hininga ito at Saka sya tuman