All Chapters of THE HOT-TEMPERED HUSBAND: Chapter 1 - Chapter 10

LUKE POVNASA isang high-end restaurant si Luke San Agustin, isang kilalang negosyante na may matalas na isip pagdating sa negosyo. Bata pa lang siya ay hinasa na siya ng kanyang ama sa corporate world. Lumaki siyang may disiplina at mataas ang expectations sa sarili—walang puwang ang pagiging pabaya sa kanyang mundo.Sa business industry, isa siya sa mga hinahangaang CEO dahil sa kanyang husay sa pamamahala. Ngunit sa kabila ng kanyang tagumpay, marami ang nagsasabing siya ay cold-hearted at mahirap lapitan. Sa trabaho, isa siyang perfectionist—isang taong hindi natitinag at hindi madaling mapahanga.Habang hinihintay ang kanyang kliyente, tahimik siyang nakaupo sa VIP section ng restaurant, ini-scan ang mga papeles na kailangan nilang pag-usapan. Sanay na siya sa ganitong eksena—formal meetings, high-stakes negotiations, at walang personal na emosyon ang dapat makialam.Pagkatapos ng isang oras na pag-uusap, natapos na ang business meeting. Nag-message ang kanyang ina, pinapaalalang

Kinabukasan sa opisina ni Luke, abala siya sa pagpirma ng mga papeles na itinambak sa kanyang mesa. Mula sa financial reports hanggang sa mga kontratang kailangang aprubahan, hindi na niya namalayan ang paglipas ng oras. Ito ang buhay niya—trabaho, negosyo, at walang espasyo para sa mga walang kwentang bagay.O iyon ang akala niya.Dahil kahit anong pilit niyang ituon ang atensyon sa mga papeles, isang imahe ang bumabalik sa kanyang isipan—ang babaeng nakabunggo niya kahapon.Napahinto siya sa pagsusulat. "Tsk!" Napalakas ang diin ng hawak niyang ballpen, halos mabutas ang papel."Damn it. Bakit ko pa iniisip 'yon?" bulong niya sa sarili.Pero bago pa siya makapagpatuloy sa trabaho, bumukas ang pintuan ng kanyang opisina. Pumasok ang kanyang ama—si Don Eduardo San Agustin.Mataas ang pangangatawan ng kanyang ama, matikas at may presensiyang kayang punuin ang kahit anong silid. Hindi ito basta pumapasok sa kanyang opisina nang walang dahilan. Ibig sabihin, seryoso ang usapan."Luke." M

Pagkatapos magbihis ni Luke, bumaba siya patungo sa dining hall kung saan naghihintay ang kanyang ina, si Donya Olivia San Agustin. Simple ngunit eleganteng nakaupo ito sa dulo ng mahahabang hapag, nakatingin sa kanya na para bang may gustong sabihin.Pagkaupo niya, nagsimula na siyang kumain nang walang imik, pero ramdam niya ang pagtitig ng kanyang ina. Ilang minuto pa, napabuntong-hininga ito bago nagsalita.“Luke, may gusto akong pag-usapan natin.”Hindi siya tumigil sa pagkain, pero bahagyang nag-angat ng tingin. “Hmm? Ano ‘yon, Mom?”Nag-aalangan si Donya Olivia, pero sa huli, diretsong sinabi, “It’s about your marriage.”Agad siyang napahinto, hinigpitan ang hawak sa kutsara’t tinidor. Dahan-dahan niyang itinabi ang kanyang kubyertos at tiningnan ang ina. "Marriage? Anong pinagsasabi mo?""Ikaw at si Mitch Alcantara," sagot nito nang diretso. "Napagkasunduan na ng pamilya natin na kayo ang magpapakasal."Saglit na katahimikan ang namayani sa pagitan nila bago napatawa si Luke—i

Pagdating ng pamilya San Agustin sa mansion ng mga Alcantara, sinalubong sila ng magarang chandeliers at mamahaling dekorasyon. Isang formal dinner ang inihanda para sa pag-uusap ng dalawang pamilya.Habang papasok si Luke sa loob ng mansyon, hindi niya maiwasang mapailing. Alam niyang wala siyang choice kundi harapin ang sitwasyong ito."Welcome, Don Eduardo, Donya Olivia, Luke," bungad ni Don Victor habang nakangiti. "Maupo kayo."Umupo si Luke sa tapat ng isang bakanteng upuan, hindi ini-expect kung sino ang mauupo doon. Ilang sandali lang ay lumabas mula sa hallway si Mitch, kaswal pero eleganteng nakasuot ng itim na fitted dress.Pagkakita niya sa babae, muntik na siyang mapangisi—dahil hindi ito iba sa kanya.Ito ‘yung babaeng nabunggo ko sa mall!Napansin ni Mitch ang mga bisita at ngumiti nang pormal. Ngunit nang magtama ang kanilang mga mata ni Luke, halos mapatigil siya. Siya?!Mabilis niyang inayos ang reaksyon at hindi nagpahalata, pero sa loob-loob niya, gusto niyang mataw

KINABUKASAN, hindi na kinaya ni Mitch ang bigat ng stress na dulot ng kasal at engagement party na hindi niya ginusto. Kaya naman, kinuha niya ang kanyang cellphone at tinawagan ang matalik niyang kaibigan—si Freya."Uy, Mitch! Bakit ngayon ka lang tumawag? Anong ganap?" sagot ni Freya sa kabilang linya."Freya, mag-shopping tayo.""Ha? Biglaan naman ‘to. May problema ka na naman ba?"Napabuntong-hininga si Mitch bago sumagot. "Sobra. Kung alam mo lang.""What?! Spill! Anong nangyari?"Nagdadalawang-isip si Mitch kung paano ipapaliwanag. Pero alam niyang hindi niya ito kayang itago kay Freya. "Freya… malapit na ang engagement ko."Sandaling natahimik si Freya bago napasigaw. "WHAT?! Ang bilis naman?! Bakit hindi mo agad sinabi sa akin?! Napaka-importante nito, Mitch!""Ako nga rin nagulat! Ni hindi ko rin akalain sobrang bilis. Wala man lang pasabi!" sagot ni Mitch, na may halong inis at frustration.Kunwari namang nagdamdam si Freya. "Aba! Ang best friend mo, hindi mo sinabihan? Akala