All Chapters of LUST IS SWEETER THE SECOND TIME AROUND: Chapter 761 - Chapter 770

Lumipas ang halos dalawang oras ng lecture at discussion hanggang sa mag-break. Tumayo siya para magtimpla ng kape sa gilid ng hall. Biglang sumabay si Gray sa kanya.“Pwede ba kitang makausap, saglit lang?” mahina nitong sabi, halos pabulong.“Dito?” kunot-noo niyang tanong.“Hindi. Sa labas. Sa hallway lang...” pakiusap nito.Tumango siya. Pilit niyang pinapakalma ang sarili pero deep inside ay kinakabahan siya. Ano ang sasabihin nito sa kanya?Paglabas nila, walang tao sa hallway. Hinarap sya ni Gray na seryoso ang mga mukha.“Rosie, kung pwede lang... gusto kong ayusin 'to. Ayoko ng ganito tayo. Kahit isang linggo lang… pwede ba? Ako na ang mag-a-adjust. Please lang, wag mo na akong iwasan. Akala ko ba gusto mo chill lang... bakit mo na naman ako inaaway? Hindi ko kaya ang silent treatment mo sa akin...”Hindi siya agad nakasagot. Malakas ang tibok ng puso niya. Pilit na siyang lumalaban sa sariling nararamdaman, pero heto na naman si Gray.“Hindi ako galit.” mahina niyang sagot.

Nang lumabas ito ng banyo ay naka-shorts na lang ito at walang damit pang-itaas. Nagulat pa siya nang tumalon ito sa kama, nagkalat tuloy ang mga chips na kinakain niya."Ano ba!" sigaw niya."Hahaha... pahingi.""Look what have you done! Ang kalat na!" inis niyang sabi."Hayaan mo na. Magpa-room service na lang tayo mamaya. What are you watching?"Hindi niya ito sinagot at tumayo. Naiinis pa din siya dito. Pero bago pa man siya makalayo ay hinatak siya nito pabalik at napakandong siya kay Gray."Where are you going?""Ahm, magwawalis...""Hayaan mo na ang kalat diyan... ang kalat na nasa mukha mo, hindi mo inaalis..." wika nito saka dinilaan ang bibig niya.Bigla siyang nahiya. May cheese powder ng chips ba ang bibig niya?Habang nakaupo siya sa kandungan ni Gray ay naramdaman niyang unti-unting may nabubuhay sa pagitan ng mga hita nito... lumaki ang mga mata niya at muling sumubok na tumayo pero mahigpit ang pagkakahawak nito sa bewang niya."L-let me go, Gray...""Saan ka pupunta?"

Hanggang ngayon ay tulala pa din siya. Iniwan siya doon ni Gray na masakit ang puson. Umaasang siyang babalik pa ito pero inumaga na lang siya ng hintay ay walang Gray na bumalik.Nag-alarm ang cellphone niya. Ibig sabihin, gumising na siya at maligo. Shit, paano siya makakapag-concentrate sa conference nila kung wala siyang tulog? Nanlalalim din ang mga eyebags niya!Kasalanan lang ito ni Gray... pinaasa siya tapos iniwang basa ang panty... este, walang tulog! Ang inaasahan niyang pahinga sa first night sa sarili niyang kwarto ay hindi niya nagawa.Mas stress pa ata siya ngayon. Binilisan niya ang pagligo at nagbihis. Kailangan niya ng kape sa mga oras na ‘yon nang kahit paano ay magising naman ang diwa niya. Pagkatapos mag-ayos ay lumabas na siya ng kwarto. Mauuna siya sa convention. Doon na siya magkakape. Pero laking gulat niya nang paglabas niya ng kwarto ay sakto namang paglabas din ni Solen sa kwarto nito. Magkatabi ba ang kwarto nila? tanong niya sa sarili. Tinaasan siya ni

Last day na ng conference nila. Nagpe-prepare na siya para sa kanilang dinner party mamayang gabi. Simula nang hindi niya pinapansin si Gray, ay hindi na din ito namimilit sa kanya. Hindi na din ito bumibisita sa kwarto niya… na lalong ikinaiinis niya. Nakapag-isip-isip na ba ang loko? At kung kailan naman hindi na siya pinapansin ni Gray, ay siya naman itong nagpapansin. Tingnan ko lang kung hindi lumuwa ang mga mata mo sa akin mamaya, Mr. Enriquez! Hmp! wika nya habang nakatingin sa salamin. Isinuot niya ang isang body-hugging black dress. Binili niya pa iyon sa isang sikat na brand sa America. Simple, sophisticated, pero halatang-halata ang kurbada. Bukas sa likod, may slit sa kaliwang hita, at sapat ang lalim ng neckline para makakuha ng atensyon, pero hindi bastos tingnan. Naglagay siya ng light makeup at red lipstick. Isang pares ng diamond earrings at high heels ang tumapos sa kabuuan ng look niya. Pagtingin niya sa salamin, she wasn’t just Rosabel Dimakulangan, the CEO... S

“Let’s go.” sabi ni Gray saka hinatak ang kamay niya. Hindi na sila naghintay pa, lumabas sila ng hall na magkahawak-kamay, habang naiwan si Solen sa gitna ng ballroom na parang batang iniwan ng mga kalaro.Tahimik lang sila sa elevator paakyat sa suite nila. Hinatid siya nito sa kwarto niya.Pagkapasok ay hindi pa ito agad na umalis at pumasok din sa kwarto niya. Nakaupo siya sa kama habang ito ay nakatayo sa harap niya. Wala pa rin silang pansinan."Sorry about what happened.""You don’t have to say sorry. Bumalik ka na dun, baka hinihintay ka na ni Solen." wika niya, pilit tinatago ang pagkainis at selos. Hindi ito sumagot at patuloy lang na nakatingin sa kanya na parang my gustong sabihin. “Kung hihingi ako ng isa pang pagkakataon... hindi bilang boss mo, kundi bilang lalaking umiibig sa’yo, may pag-asa ba ulit ako, Rosie?”Nabigla siya sa tanong nito. Parang gusto niyang sumigaw sa tuwa, umiyak, mangisay sa kilig.“You kiss me anytime you want, you stay in room anytime you want