Semua Bab LUST IS SWEETER THE SECOND TIME AROUND: Bab 751 - Bab 760

GRAY'S POV:Hindi siya makapaniwala na nasa Cebu din si Rosabel at andoon mismo sa loob ng kwarto niya. Isa ba itong laro? Pinaglalaruan ba siya ng tadhana?At ano itong sinasabi na ito na daw ang bagong CEO ng K.E Builders? Kaya ba umuwi ito ng Pilipinas para agawin sa kanya ang posisyon niya? Tinanggalan ba siya ng posisyon ng sarili niyang mga magulang?Tinalikuran niya si Rosabel na nakaupo lang sa kama. Hinanap niya ang cellphone at tatawagan ang kanyang ina. Kailangan marinig niya mismo sa mommy niya ang sinabi ni Rosabel. Dinayal niya ang number ng ina.Hindi siya makakapayag sa gusto nitong mangyari. Mas magaling ba si Rosabel kaysa sa kanya? Sampal naman ata iyon sa pagmumukha niya! Siya itong anak tapos ibang tao ang mamamahala sa kompanya nila?"Hello, anak... andyan na ba si Rosabel?" bungad nito nang sagutin ang tawag niya."Mom! Is it true na si Rosabel na ang bagong CEO ng kompanya?""Yes, anak.""You can't do this to me, Mom!""Wag mo na kaming kontrahin, Gray. It’s y

Bumukas na ang elevator at kanya-kanya na silang pasok sa loob. Sa pinakalikod siya pumwesto para mapagmasdan ang babaeng nagtanong tungkol kay Gray. Maganda din ito at matangkad. Mestiza at mukhang mayaman base sa pananamit nito at galaw. Mamahalin din ang bag nito at business suit. Alam niya iyon dahil meron din siyang gano'n, ibang kulay nga lang. Morena naman kasi siya at dapat light color ang mga suot niya samantalang ang babae ay mestiza. Kahit anong kulay ay bagay dito. Bigla tuloy siyang na-insecure sa kanyang sarili.Paglabas nila ng elevator ay kanya-kanya na silang hanap ng kanilang mga designated seats. Andoon ang pangalan ni Gray sa tabi ng seat nya bilang silang dalawa ang delegate ng kanilang kompanya pero wala pa doon ang binata. Inaasahan niya na andoon na ang lalaki dahil nauna itong bumaba kesa sa kanya. Palinga-linga siya sa paligid pero sa dami ng tao ay hindi niya makita si Gray.Maya-maya ay nag-umpisa na ang program at nagsi-upuan na ang mga delegates. Hinayaan

"Ahm.. I have to go… mauuna na ako sa inyo..." paalam niya nang maubos ang kape niya."Huh? Why?" nagtatakang tanong ni Peter."Kulang kasi ako sa tulog. Kaninang umaga lang ako dumating dito at inaantok pa ako.""Ganun ba… sige. See you again tomorrow, Rosabel." wika ni Peter sa kanya na halatang nagpapa-cute. Na-conscious tuloy siya.Simula nang sinabing crush sya nito dati noong college sila ay nag iba na ang tingin nya kay Peter. Tropa lang ang turing niya sa lalaki pero ang hindi nya alam ay may tinatago pala itong paghanga sa kanya. Kaya pala ganun na lang ito kung makalapit sa kanya.Tumayo na siya at kinuha ang kanyang bag."Use my card." wika ni Gray saka inabot sa kanya ang card key ng suite nila."Iisang room lang kayo?" nagulat na sabi ni Solen."Huh? Ah, eh… nag-request pa ako sa hotel, lilipat ako kapag may vacant room na." paliwanag niya. Ayaw niyang mag-isip si Peter at Solen ng kung anu-ano."No need… we can share in my room. Palagi naman natin ‘yang ginagawa, di ba?

Agad siyang natauhan nang gumalaw ng bahagya si Rosabel. Mabilis niyang kinuha ang kamay sa dibdib nito at lumayo ng kaunti sa puwitan ng dalaga. Nakahinga siya ng maluwag nang hindi naman pala ito nagising. Fuck, Nakakahiya! Why am I doing this? Ganun na ba ako ka-desperado na pati ang walang malay na si Rosie ay pinagsasamantalahan ko? Muli siyang tumayo sa kama at bumalik sa banyo. Kailangan niyang maligo ulit para mawala ang init ng kanyang katawan. Hindi puwedeng buong gabi siyang ganito!Kinapa niya ang kanyang ari. Nakatayo pa rin iyon kahit pa iilang minuto na siya doon sa ilalim ng shower. Walang silbi ang pagligo niya. Kailangan niyang ilabas ang init ng kanyang katawan. Wala sa sariling kinulong niya ang kanyang alaga sa kanyang palad at dahan-dahang tinaas at ibinaba...“Ahh... oooh... fuck, Rosie... why are you doing this to me...” ungol niyang sabi habang pinaglalaruan ang kanyang alaga. Hanggang kailan siya magkakaganito? Isang linggo pa sila doon sa Cebu... Ibig ba

Lumabas si Gray nang nakatapis lang ng tuwalya sa banyo at doon nagpunas ng basang katawan sa labas.“Pwede bang doon ka naman sa loob? Kita mong andito ako. Ka-lalaki mong tao, kaladkarin ka!”“Ikaw nga lumabas din kaninang walang damit, walang tuwalya. Mas malala ka sa akin!” balik asik nito sa kanya“Gray! Grrr! I swear, makahanap lang talaga ako ng room para sa akin ay lalayas na ako dito!”Nakita niyang medyo nalungkot ang mukha nito at tumahimik. “P-pwede bang dito ka na lang? Konting araw na lang din naman...”“Konti??? Unang gabi pa nga lang disaster na! Tapos you expect me na tatapusin ang buong week dito? Hell no!”Tumahimik si Gray. “Sige na, promise magpapakabait na ako. Di na kita aawayin o lolokohin. Dito ka na lang… malungkot pag walang kasama eh. I missed you, you know. 2 years kang tumagal sa America. Itong 1 week lang hinihingi ko, di mo pa maibigay sa 'kin?” parang nakonsensya pas sya sa sinabi nito. “T-tingnan ko...” sabi niya. Ayaw niyang mangako dahil hindi nya