บททั้งหมดของ The Billionaire's Unfulfilled Love: บทที่ 161 - บทที่ 170

Napaisip si Yohann at napangiti sa kaniyang mga nalaman. Ganoon rin si Claudine."Seryoso ka ba riyan? Baka naman dahil lang may lagnat ka at nag dedeliryo ka na?" seryoso kong tanong. Ayokong madismaya ha. Baka sabihin neto, joke lang ay nako! Makakatay ko siya!"Yeah. Hindi naman ako mag sasabi kung mang ti-trip lang ako o gagawa ako nang kuwento." seryosong tugon ni Yohann. Hinawakan niya ang aking kamay at pinaupo na ako ng ayos."Siguraduhin mo lang." nakataas kilay kong sabi."Kung ganoon, sisimulan ko na palang mang ligaw.. Habang nag aaral ka, mamahalin na kita at kikilalanin nang lubos." maririnig mo sa boses ni Yohann na masaya siya at nakaka taba ng puso na ayos na ang lahat. Akala ko unrequited love itong nararamdaman ko para sa kaniya. O di kaya ay gaya ng kanila ni Euphemia na Unfulfilled. Ayoko talagang umasa sa wala. "Yep, siguraduhin mo lang na wala kang ibang nililigawan o babae. Dahil ayoko ng may kahati." seryoso kong sambit. "Sa lagay kong ito makaka-pang babae

Kinabukasan..Maaga kaming umalis para pumunta sa Sitio Dikay. Naroon kasi ang kubo nila Eliezer. Ang pinsan ni Yohann. Sakay ng kaniyang kotse ay nakarating kami agad roon dahil malapit lang naman iyon sa Bayan.Bumaba kami sa may harap ng gate na pula at pumasok sa loob. Napaka lawak ng sagingan nila Eliezer at niyogan. May mga iba't ibang puno rin ng prutas na hitik sa bunga. Sinabihan ko agad si Yohann."Yohann, gusto ko noong manggang iyon.. Kuha mo 'ko." nag mamakaawa akong tumingin sa kaniya. Napailing naman siya sa aking pinag ga-gagawa. Sabay tawa."No need to look at me like that. Ikukuha naman kita." aniya saka inakbayan ako. Pag dating namin sa pinaka kubo may mga manukan roon si Eliezer na inaalagaan. Pinakain nila Yohann at Elizer ang mga baboy at pinatuka ang mga manok. Natuwa naman ako dahil may mga alaga rin siyang kuneho na pagala gala..Sinakay ako ni Yohann sa kabayong alaga ni Eliezer, may apat kasi itong kabayo at ang napili ni Yohann ay si Whitey. Noong una ay

Yohann Point Of ViewLumipas ang isang taon na mag isa lang ako hanggang sa makilala ko ang batang si Claudine.. Para sa'kin bata pa siya noong mga oras na iyon. Wala sa isip kong darating ang panahon na mag da-dalaga si Claudine at iha-habilin sa'kin nang kaniyang ama.Buong akala ko nang mabroken ako kay Euphemia. Hindi na ako magkakaroon ng pagkakataong sumubok ulit mag mahal. Hanggang sa marealize ko na hindi pa huli ang lahat para sumaya.. na balang araw sa mismong tamang panahon may darating para mag patunay kung bakit para sa'kin siya at para sa kaniya naman ako.Pero mas ayos na rin na. Hindi ako nag hintay at hinayaan nalang ang tadhana at si Lord kung ibibigay pa nila ang tamang tao para sa'kin.Para sa mga taong nahihirapang mag hintay. Kung nahihirapan kang maghintay ng tamang tao para sa’yo…Mas mahirap namang magsisi ng dahil sa kamamadali mo. Huwag tayong mag madali para hindi magka-mali.Yumakap sa'kin si Claudine. Mag kasama kami ngayon sa Bakasyunan ko sa Batangas.

Nagulat ako nang makita ko si Axendryce at basang basa sa ulan.Sobrang lakas ng kulog at kidlat ngayong gabi. Anong oras na rin talaga. Mag aalas dose na. Tulog na si Claudine nang dumating ang aking kakambal. Mukhang may problema na naman ito?"Hey, bal. Bakit nagpaka-basa ka sa ulan? Minsan ka nalang nga ulit dumalaw sa ganiyang estado pa kita makaka-harap." salubong ang kilay kong sabi.Tumingin siya sakin at bloodshot ang kaniyang mga mata."Pumasok ka nga, maligo ka muna. May damit ka naman yata sa guest room." sabi ko.. Sumunod siya sa'kin at umakyat sa may hagdan patungo sa may guest room. Naligo siya habang nag hihintay ako sa sala. Pinakuha ko si Manang Luscia ng maiinom nitong kape at nagpa-luto ng soup. Hinanda ko na rin ang gamot para hindi siya lagnatin. Pag baba ni Axendryce ay tinanong ko siya agad."Anong nangyari sa'yo?" taka kong tanong. Malungkot siyang ngumiti."Bakit ganoon? Nag mamahal lang naman ako bakit lagi nalang akong nasasaktan at naiiwan?" aniya sa malu

Sobra ang lungkot ni Euphemia nang makita si Claudine at Yohann. Iniisip niya pa rin na sana siya ang babaeng kasama ni Yohann ngayon at masaya hindi si Claudine. Hindi rin naman niya magawang sisihin si Luis na ngayon ay asawa na niya dahil hindi rin naman nito alam ang nangyari sa kanila dahil sa sobrang kalasingan.Naging lesson na lang kay Euphemia na huwag magpaka-lasing ng sobra. Pero napaka hirap sa kaniya ang makalimot lalo na at si Yohann ang nakauna sa kaniya. Si Yohann ang tumulong sa pamilya niya para maka-ahon sa kahirapan at higit sa lahat. Kay Yohann niya ginawa ang lahat. Sabay nilang na-experience ang mga bagay na kahit kailan ay hindi niya magawang kalimutan.Kahit pa alam na niyang may panibago na itong mundong ginagalawan at hindi na siya kasama sa mundong iyon. Paminsan-minsan inaalam niya pa rin ang mga kaganapan sa buhay ni Yohann ng palihim. Dahil kahit naman si Luis ang naka tuluyan ni Euphemia hindi naman siya nito pinag malupitan. Dahil sa nangyari sa kanila