One Night Stand With The Billionaire의 모든 챕터: 챕터 101 - 챕터 105

“You’re mine now…”Tila nabuhusan ng malamig na tubig si Marga nang marinig ang mga katagang iyon mula sa binata. Parang bigla siyang nagising mula sa isang panaginip—isang panaginip na masyadong masarap para hindi kalasan, pero masyadong delikado para tuluyang pasukin.Inaamin niya… gustong-gusto ng kanyang katawan ang epekto ni Xander tuwing nagkakadikit ang kanilang mga balat. Para itong apoy na gumagapang sa bawat hibla ng laman niya. At oo, gustong-gusto rin niya ang mga halik nito—she was starting to get addicted to how Xander claimed her lips, how he made her feel like she was the only woman in the world.Pero hindi. At ayaw niyang ibigay ang gusto nito—ang sarili niya, ang katawan niya, at higit sa lahat… ang virginity niyang matagal niyang iningatan.Nanlaki ang mga mata niya at pilit niyang inilayo ang katawan ni Xander. Pero hindi sapat ang lakas niya para tuluyang kumawala.“Ano na namang kalokohan ang naglalaro diyan sa loko-loko mong isip, Xander?” inis niyang singhal ha

She opened her mouth, but no words came out. Instead, she closed her eyes and let out a slow, shaky breath—like surrendering to a feeling she still didn’t know how to name. When she opened them again, Xander was already close. Too close. His handsome face hovered inches from hers, his gaze dark and unreadable, before his warm lips brushed against hers—soft, careful, almost reverent. The way he kissed her felt like claiming, yet holding back at the same time. Slow. Measured. As if he was memorizing her rather than taking her. After a few heartbeats, he pulled back just enough for their lips to remain barely touching. “I don’t want to ruin your lipstick, babe,” he murmured between their breaths, his voice low and controlled. “Wait for me here… I’ll take a quick shower first.” Before she could respond, he kissed her again—this time deeper, heavier with craving and longing—Marga instinctively grabbed his side for support as her knees weakened beneath her—then slowly pulled aw

Halos sabay silang napalingon ni Michael sa pagbukas ng pinto. Sa gilid ng kanyang paningin, nakita ni Marga ang paninigas ng katawan ni Michael—ang gulat na hindi nito naitago nang makita kung sino ang pumasok.“Go–good morning, Boss,” garalgal ang boses nitong bumati. Mula sa kinatatayuan niya ay agad na tumuwid ang tindig ni Marga nang magtagpo ang kanilang mga mata.“Good morning, Boss,” kalmado niyang sagot. Sinubukan niyang ngumiti, ngunit nabigo siyang itago ang pagiging blanko ng kanyang ekspresyon.Hindi niya maintindihan kung bakit bigla na lamang sumulpot si Miguel sa Nabunturan Branch. Wala siyang natanggap na kahit anong abiso mula kay Jhadie—ni wala ring indikasyon na may isyu sa kanyang distrito na nangangailangan ng biglaang pagbisita.Matalim ang tingin ni Miguel sa kanya, pero hindi iyon galit. Isa iyong titig na mas nakakatakot—kontrolado, sinusukat, at puno ng mga tanong na hindi binibigkas.“Let Marga and me have a moment, Michael,” diretsong utos nito, puno ng a