All Chapters of Take Me Down, Professor: Chapter 31 - Chapter 40

 Just like he promised, he presented himself to cook for our breakfast. Hindi ko lang sigurado kung ano ang niluluto niya, pero may kung ano-ano siyang kinalikot mula roon sa refrigerator ko na hindi ko alam kung may laman pa ba. I gave him a loose shirt and pants, but he rejected them so many times, dahil ano raw ang silbi kung huhubarin din. Natawa na lang ako sa kaniya. May balak pa talaga siyang gawin ulit kahit nakarami na kami kagabi. Isinuot ko na lang sa ulo niya iyong damit para tuluyan niya nang isuot. I never noticed that days would pass swiftly when you're happy. Pero hindi ako nalulungkot ngayong magkakahiwalay kami dahil uuwi na siya. Binuo namin ang tatlong araw ng masasayang alaala. Paminsa'y nanonood kami at nagkukwentuhan, sabay na kumakain at naliligo, magkayakap na natutulog a

 "In exchange for what? Sex?" inis kong sigaw sa kaniya. Hindi ko na maipreno ang bibig ko dahil sa inis ko. His presence annoys the hell out of me now. Gaano ba siya karangal na tao para bansagang disgusting place ang lugar na ito na siyang nagbibigay sa akin ng pera? "You're being so kind because you want to fuck me again, right? You're willing to give me your money, kasi napapakinabangan mo ako. Daig ko pa ang pokpok." "What?" Napatayo siya at kita ko sa mga mata niyang hindi siya makapaniwala sa narinig mula sa akin. Naglakad siya papalapit habang ako'y naninigas sa kinatatayuan ko. "What are you talking about? Naririnig mo ba ang mga sinasabi mo, Jothea?" "Stop calling me by my name! It is disgusting!" Nanginginig ang mga labi kong sigaw sa kaniya. "And I don't need your money! You're not my

 "What are you talking about?" Ismael walks towards me na para bang inilalapit niya lang sa akin ang work of art niyang katawan para mas makita ko. "I told you, I brought you here to sleep so sleep dahil mag-uusap tayo mamaya." Tumaas ang kilay ko. "Eh, bakit ka naghuhubad?" "Dahil magpapalit ako ng damit?" sarkastiko niyang sagot bago kinuha ang isang glass at binuhusan ng red wine. Nilagok niya iyon sa harap ko. At hindi ko alam na ako 'yong malalasing habang pinagmamasdan siyang inuubos ito. Gumagalaw ang kaniyang lalagukan na para bang nang-aakit. Nang makabalik ang tingin niya sa

"W-what did you say?" I asked, in the middle of difficulty in my breathing. He never warned me about that. I was never prepared. I guess I will never be. Napaatras ako mula sa kaniya. We are now sitting across from each other, holding hands. "My heart keeps calling your name. It's about to burst." Napakagat ako sa labi. I was never ready for his confession. Katulad na lang noong umamin niyang gusto niya ako. Ganito ba talaga ang pakiramdam ng nakatatanggap ng sincere na confession? I am going nuts. "Do you want to date me?" Lalo akong napatitig sa mga mata niya. Akala ko nakagugulat na ang pagsabi niya na nagsisimula na siyang mahalin ako, mas hindi ko inaasahan itong tanong niya. Anong klaseng tanong iyon? No one can turn down his offer. "A-are you serious?" tanong ko habang tinititigan ang kaniyang mga mata, pero kahit ang mga iyon ay nagsasabi ng totoo. Gusto niya ako. Sery

Tinulungan niya akong magdala ng maleta ko papunta sa kotse niya at doon ko lang muling naalala na hindi nga lang pala kaming dalawa ang sakay ng kotseng ito mamaya. Akala ko naman masosolo ko siya! Hindi pala!Huminto muna kami sa isang convenience store para bumili ng mga instant na pagkain. Medyo nahirapan pa nga akong mamili dahil sinisita ako ng lolo Ismael. Pati ba naman daw sa pagkain ay mali-mali pa rin ang desisyon ko? Mabuti na lang at pinagbigyan niya ako dahil minsan lang naman. Kakaiba talaga ang words of affirmation niya, puro refutation.Sumakay na kaming muli sa kotse niya. Siya ang nag-ayos sa trunk ng mga gamit. I can't help but smile. Kahit sa mga gamit ay napaka-organize niya. Kabaliktaran ko na basta lagay lang kung saan, kaya nalilimutan ko kung saan ko naipapatong.