Craving Wealth: The Billionaire's Wife In A Desperate Gambit의 모든 챕터: 챕터 171 - 챕터 180

“Mama!” magkapanabay na tawag sa kanya ng mga anak niya ngunit hindi siya makasagot. Wala siyang maisagot sa mga katanungan ng mga ito. Natanggap niya ang balitang naaksidente ang sinasakyang eroplano ni Raphael. At hanggang ngayon ay wala pa ring balita tungkol rito at hinahanap pa rin ang asawa niya. Hindi niya alam kung paano ipapaliwanag sa mga bata, ayaw naman niyang magsinungaling. She doesn’t want to break their hearts. Kakabalik pa lang ni Raphael sa mga buhay nila at natatakot siya sa posibilidad na wala na ito. “Mama is that Mama Lola?” tanong ng bunso niya. Ngumiti siya ng tipid. Nanginginig ang laman niya sa kaba. Kahit naman marami silang issues ni Raphael ay ayaw niyang mapahamak ito at lalong-lalo na ngayon na kilala na ito ng mga bata. And the kids loves Raphael. Sanay na ang mga ito sa presensya nito kahit pa ilang linggo pa lamang na nagkakasama ang mga ito. “Mama, are you okay?” nag-aalala na tanong ng panganay niya. “Mama… your hands are shaking.” Napalunok siy

Dumating sila sa mansyon ng mga Yapchengco, excited na excited ang mga bata. Agad na kumaripas papasok ng mansyon. Napahawak siya sa dibdib niya, hindi niya alam pero mabigat ang pakiramdam niya ngayong araw. Inakbayan siya ng ni Archer. “Bukas, ah? Hintayin mo ang ipapadala kong bodyguard mo. And I already talked with Mrs. Yapchengco, she’ll be assigning two guards for you. And the kids, dito lang sila sa bahay. Mahigpit naman ang seguridad rito kaya panatag ako. And please stop stressing yourself, Princess.”Umirap siya, “Paanong hindi. May nililihim kayo sa ‘kin.”“Wala naman. I am just being careful,” giit ni Archer. Tumabi rin si Austin sa kanila. Hinaplos ang buhok niya. “Don’t mind Archer. He’s just being paranoid. Anyway, be good. Okay? And if there’s any problem, call us.”“Ano ako bata?” Austin wrinkled his nose. “Yeah, my baby. Let’s date on your day off. Kami naman ang i-date mo!” "Don't worry about us, Princess. Ang alalahanin mo lang ngayon ay ang trabaho mo. Don't th

Napaungol siya dahil sa sakit ng ulo niya. Nang imulat niya ang mata ay puting kisame ang bumungad sa kanya. Sinubukan niyang maupo pero nakaramdam siya ng kirot sa paa niya. Luminga-linga siya at nakita ang dalawang kapatid niay na natutulog sa sofa. May IV fluid rin na nakakabit sa kanya. Wala namang cast ang binti niya–sa isip niya ay baka na-sprain iyon nang itulak siya ng bodyguard niya.Ilang oras na ba siyang tulog? Hindi niya maaninag kung umaga pa ba o gabi dahil may makapal na kurtina ang nakatakip sa bintana. “Austin… Archer…” Hindi pa rin gumising ang dalawa kaya ang ginawa niya ay kinuha niya ang unan saka ibinato sa mga kapatid niya. Ngunit sapol iyon sa mukha ni Austin. Napabalikwas ito at pupungas-pungas na luminga-linga. Huminto ang mata nito sa kanya napatayo ito agad. Mabilis siya nitong dinaluhan habang si Archer naman ay humuhilik pa rin. “Baby,” nag-aalalang wika nito. Lumunok siya, “The kids, Kuya? Help me sit.” Inalalayan siya ni Austin na umupo, kinuha nit

“Athalia,” tawag sa kaniya ng biyenan niya. Napatingin siya rito, pansin niya ang pagiging kabado ng biyenan nito. Namamawis ang noo nito. “May problema ba kay Raphael, Mommy?”Humingang malalim ang biyenan niya. “The thing is… they found Raphael. However, he has amnesia. I am afraid that he doesn’t remember you or the kids.”Napatayo siya ng tuwid, “Pero alam niya po ba ang tungkol sa ‘min?”Umiling ang biyenan niya. “Hindi pa nasabi ng Daddy mo. The doctor told them not to him yet it might trigger Raphael. I-I don’t know what to do anak,” hinawakan nito ang kamay niya. “Mahal ka ng anak ko. Napatunayan ko ‘yun nang mawala ka. He was lost when he lost you. Halos ikabaliw niya noong nawala ka. Araw-araw siyang nagdurusa at masakit para sa ‘kin iyon bilang ina. Kaya ngayon… sana anak, habaan mo ang pasensya mo sa kanya. Kung may masabi man siya o kilos na hindi–”“Mom,” aniya saka pinisil ang kamay nito. “Doctor ako, Mom. Kaya alam ko na maari ang kilos niya ay iba.”“He doesn’t remem

“Are you ready?” tanong ni Ulysses sa anak habang tulak-tulak ang wheelchair. “Yes,” sagot niya pa.Kabadong-kabado siya sa araw na ‘to. He’s been anticipating meeting his children. Sinabi ni Rem na kausap raw nito ang mga anak niya. Excited ang mga ito na makita siya–takot siya dahil hindi niya alam kung paano pakikitunguhan ang mga bata. Hindi pinakita sa kanya ni Rem ang mga litrato ng mga bata. He’s excited to know kung sino ang kamukha ng mga bata. Nang magising siya noong sinabi sa kaniyang may anak siya–hindi na mawala sa isipan niya kung kanino nagmana ang mga bata. He wanted to know if nakuha ng mga ito ang kagandahan ng ina nila o ang angking katalinuhan ni Athalia. The decent memory he had with her when they were classmates is that Athalia’s a genius. Matalino ito at alam ng buong escuelahan. Dahil sa pagiging full time scholar nito–sa unibersidad kung saan sila nag-aaral ay bihira lang ang scholar. Kadalasan ng mga estudyante roon ay matalino.“Kuya excited ka na ba sa e