Semua Bab Craving Wealth: The Billionaire's Wife In A Desperate Gambit: Bab 201 - Bab 210

Nagtitipon ang lahat sa baybayin, maliban kay Raphael at Athalia. May mahabang mesa at mga upuan. May maliit na entablado na nasa harapan. Na napapalibutan ng mga balloons at bulaklak. Masayang nagtitipon ang lahat para sa kaarawan ng nag-iisang Gabriella Yapchengco.Saglit pa ay dumating na si Tati at Raphael, hawak-hawak ang mga anak nila. Naluluha naman si Gabriella nang makita ang tagpong iyon. Sa tinagal-tagal ng panahon, isa siya sa naniniwala na balang araw ay magiging maayos ang pagsasama ni Raphael at Tati. At noon pa man ay alam na niyang mahal ni Raphael si Tati. Nang ipinakilala ng anak si Tati sa kanya ay ramdam niya agad na may kakaiba sa pagitan ng mga ito. Saksi siya sa paghihirap ni Athalia, saksi rin siya sa paghihirap ni Raphael nang iwan ito ni Tati. Kaya isa siya sa pinaka nasasaktan sa tuwing may pagsubok na naman sa pag-iibigan ng mga ito. Ilang insenso na ang sinindihan niya kakadasal na balang araw ay magkakatuluyan ang mga ito. Kaya hindi niya mapigilang mapa

Sa isang madilim na parte ng pool area ay doon muna tumambay ang kambal. Inaantok na silang pareho pero ayaw pa nilang matulog–o mas tamang sabihin hindi sila makatulog sa dami ng problema nila na hanggang ngayon ay hindi pa rin nila nareresolba. “Unti-unti nang naaayos ang buhay ni Tati,” wika ni Austin. Bumuntong hininga si Archer, “Yeah. That’s what we had been praying. Wala naman tayong ibang gusto kundi ang maging masaya ang nag-iisang kapatid natin na babae. Tati deserves everything, sa lahat ng pinagdaanan niya. Nararapat lang sa kanya na maging masaya.” “Yeah, she deserves everything, Arch. She deserves the world, pati na rin ang mga bata. Sana lang talaga hindi sila saktang ng Raphael na ‘yon. Wala pa rin akong tiwala sa lalaking iyon.” “Kapag sinaktan niya si Tati. Sisisguraduhin kong pagbabali-baliin ko rin ang buto ng lalaking ‘yon.” Pareho silang natahimik. “Eh, tayo kaya?” Wika ni Austin. “Ano?” “Kailan natin maaamin ang lahat kay Tati? We’ve been hiding it for m

“Good morning mga anak!” bati ni Gabriella nang magtungo sa mesa kung nasaan ang buong pamilya at kaibigan nila. “Good morning, Tita!” bati ng mga kaibigan ng mga anak niya. Walang pagsidlan ang tuwa ni Gabriella sa mgga nangyari nitong nakalipas na araw. Ang isang linggong bakasyon nila ay magtatapos na. Ito ang huling araw nila sa isla at kaialngan na nilang bumalik sa reyalidad. “Good morning, Ma!” bati ni Raphael at humalik sa ina. “Good morning, anak. Where’s Tati?” agad na tanong ni Gabriella kay Raphael.“Pababa na rin yun, Ma. Kausap lang nito ang mga kapatid nito. And the kids are with her.”Maingay ang mesa nila. Kaniya-kaniyang usapan ang mga naroon. Habang ang mag-asawang Yapchengco naman ay abala rin sa pag-uusap. Hinihintay pa nila ang mha in-order na pagkain. “Do you think pagnakabalik tayo sa ‘tin. We need to book a wedding planner, Sweetie?” excited na tanong ni Gabriella. Natawa naman si Ulysses, “Sweetie. ‘Wag natin pangunahan ang mga bata. Kakaayos lang nung

Lulan ng dalawang stretcher sina Raphael at Tati, parehong naliligo sa sarili nilang dugo. Inilabas sila mula sa ambulansyang dumating habang ang ulan ay patuloy sa pagbuhos—tila nakikiramay sa bigat ng sitwasyon.Si Raphael, walang malay. Ang kanyang damit ay halos hindi na makilala sa dami ng dugo. Parehong balikat niya'y may tama ng bala—tumagos ang mga ito, at sa bawat galaw ng stretcher ay parang lalong bumubukas ang sugat. Nangingitim na ang gilid ng kanyang mga labi.Si Tati, bahagyang may malay, ngunit nanghihina. Tumatagas ang dugo mula sa tama sa kanyang tiyan. Pilit niyang dinidilat ang mga mata, hinahanap ang mukha ni Raphael sa kabila ng lumalabong paningin. Tinangka niyang abutin ang kamay ng asawa, ngunit wala na siyang lakas.“Rapha...el...” mahina niyang ungol, bago siya tuluyang mawalan ng malay.Binaba ang dalawa sa ambulansya. Siya ring pagbaba ng kapamilya nila mula sa sasakyan. “Mga anak ko!” Palahaw ni Gabriella Yapchengco na inalalayan ng asawa niyang si Ulyss

Nagpalitan ng tensyonadong tingin sina Archer at Austin nang tumigil si Athalia sa pag-iyak, bahagyang nag-angat ng ulo, habang si Raphael ay patuloy siyang hawak, parang natatakot na bumigay siya anumang oras.Biglang humakbang si Kristal palapit, nanginginig ang mga daliri habang hawak ang strap ng bag niya. Kita sa mukha niya ang kaba, at may halong hiya.“May aaminin ako…” mahina niyang sabi.Sabay-sabay silang napatingin sa kanya.Humigpit ang hawak ni Raphael sa balikat ni Athalia. “Ano ’yon?”Huminga nang malalim si Kristal, parang pinipilit lakasan ang loob bago magsalita.“Si… si Kristine. Kapatid ko.” Kinuyom niya ang mga kamao niya. “May posibilidad… na nakipagsabwatan siya sa grupo ni Clarisse.”Napataas ang boses ni Raphael, hindi makapaniwala. “Anong sinasabi mo? Nakakulong si Clarisse!”Saglit na napatingin si Austin sa sahig, bago sumagot, diretso at mabigat.“Hindi na,” sabi niya. “Nakatakas siya kagabi. At kasama niyang tumakas ang kinakasama niyang lider ng sindikat