บททั้งหมดของ Craving Wealth: The Billionaire's Wife In A Desperate Gambit: บทที่ 31 - บทที่ 40

Naghahalungkat si Tati ng mga gamit sa walk-in closet nilang mag-asawa. Maagang umalis si Raphael at hindi ito nagpaalam sa kanya. Mabuti na rin kasi hindi niya alam kung ano ang ikikilos niya sa harap nito. Kung magpapanggap ba siya o hindi.“Ma’am!” tawag ni Lali sa kanya na nagpaangat ng ulo ni Tati.“Oh?” walang ganang ani niya saka nagpatuloy sa pagbukas ng mga box na nakatago sa damitan niya.“Ako na kasi ang maglilinis d’yan, Ma’am! Lagot na naman ako kay Sir nito,” ungot ni Lali na ikinatawa ni Tati.“Baliw. As if naman ‘no, isa pa magpahinga ka ro’n. Ikaw ang nagbantay kay Manang kagabi,” pagkukumbinsi niya kay Lali, salitan ang mga kasambahay sa pagbabantay kay Manang sa ospital.Kapag nakalabas na ito ay may plano siyang kunan ng caregiver ang matanda. Kasi kapag siya ang nag-asikaso rito, uungot na naman si Raphael na bawal sa kanya ang kumilos. Kasi baka hindi pa raw nakarecover ang katawan niya sa aksidente e, halos tatlong buwan na nga ang lumipas.“Okay naman ako, Ma’a

“Max?” pag-uulit at paglilinaw ni Tati. Ginalaw-galaw pa nito ang kilay nito, “Yeah. The one and only Maximillian Lorenzo.Tila naumid ang dila ni Tati. Hindi niya alam kung ano ba dapat ang ikilos niya o sabihin niya. Kung anu-ano na ang pumapasok sa isipan niya. Nangangatal ang mga kamay niya sa kaba. She blinked rapidly as hear her heart breathing like crazy.“Tati,” he called out.Huminga siya ng malalim nang makabawi na siya, “I had an accident.”Napasinghap ang lalaki sa gulat, “What do you mean? Wala kaming nabalitaan na naaksidente ka! We just thought na nangibang bansa ka.”“Yeah,” tumikhim si Tati para maagaw ang atensyon ni Max dahil hindi ito mapakali. “I ha dan accident months ago, I-I lost my memories…”“Oh, God! That’s terrible!” he exclaimed.“Yeah. Kaya didiretsuhin kita. Are you my boyfriend?” halos pabulong niyang tanong.Kumunot ang noo ng lalaki, “What boyfriend are you asking? As in boy, space, friend, or boyfriend without space?”“Tha last one!” agap na wika ni

Pabagsak na umupo si Raphael sa swivel chair niya. Umagang-umaga pa lang pero gusto na niyang magpakalunod sa alak. Gusto niyang maliwanagan ang pag-iisip niya dahil nagkanda buhol-buhol na.Napahawak siya sa sintedo niya, “This is crazy!”Napapikit si Raphael at hinilot-hilot ang sintedo niya gamit ang hinlalaki niya. Bumukas ang pinto ngunit hindi niya iyon pinagtuunan ng pansin.Hindi mawala sa isipan niya ang asawang si Athalia. Sa loob ng limang taon ay halos ‘di niya ito pinagtutuunan ng pansin pero ngayon ay hindi ito halos mawala sa isipan niya.“Fuck!” mahinang mura niya. “Right… I was wrong too. Kaya ko siya iniisip.”Tumango-tango pa siya, habang kinukumbinsi ang sarili. Alam naman niya na may mali rin siya, unang gumalaw ang kamay at bibig niya kaysa sa utak niya. Hindi niya napigilan dahil agad na nagdilim ang paningin niya ng makita halos magkadikit na ang mukha ni Tati at ng lalaking iyon!Oo, gago siya. Malandi siyang lalaki pero mali ba ba siya kung ayaw niyang makita

Bored na bored na si Tati sa buong durasyon ng party. Buong durasyon ng selebrasyon ay nakahawak sa kamay niya ang asawa na animo’y mawawala siya. Pero alam naman niya ang katotohanan na ayaw siya nitong bitawan ay baka dahil magkalat siya.Nangangawit na ang panga ni Tati kakangiti sa mga taong panay ang tingin sa kanya. Gusto na nga niyang sungalngalin ang mga ito para tigilan na siya. Kaso hindi, binati siya ng mga tao, daig niya pa ang may birthday sa araw a ‘to. Tuwang-tuwa naman ang biyenan niya, ipinagmamalaki siya nito na matalino, mabait at higit sa lahat maganda. Alam naman ni Tati na pawang walang katotohanan ang mga iyon, talino lang ang meron siya. Kabaitan? Siguro kapag tulog. Kagandahan? Beauty is subjective. Kaya sa pananaw ng biyenan niya ay maganda siya. Samantalang ang asawa naman niya ay diring-diri sa kanya.Panay sulyap si Tati kung nasaan ang Angkong ni Raphael. May mga kausap pa itong mga bigating tao. Ano nga ba ini-expect ni Tati? Isang malaking angkan ang Y

Hindi mawaglit sa isipan ni Tati ang napag-usapan nila ng Patriyarka ng mga Yapchengco. Kahit na hindi nila mahal ang isa’t-isa ni Raphael, kailangan ba talaga nilang magkaanak. Napaisip nga siya na baka, hindi talaga sila para sa isa’t-isa dahil namatayan na sila ng anak noon. Tapos ngayon ay hinihingan siya ng apo. Mabuti sana kung pupulutin niya lang ang bata at tapos na.Tumunog ang cellphone ni Tati kay kinuha niyabiyon sa ibabaw ng drawer. Pinindot niya ang screen nito. Ang babaeng biyenan niya ang tumatawag. Agad niya iyong sinagot.“Mom?” tawag niya sa biyenan.“Darling!” masiglang wika ng ginang sa kabilang linya. “I missed you, Darling! Hindi kita masyadong nakausap kagabi. Alam mo naman at maraming tao ang kailangan kausapin. Anyway how is the married life, Darling?”“Po?” naguguluhang tanong ni Tati.“I am asking if ano ang takbo ng relasyon niyong mag-asawa?” bakas sa boses nh biyenan ang tuwa. “If you two are having fun or fighting?”Napasandal si Tati sa head board, “Ma