Todos os capítulos de Craving Wealth: The Billionaire's Wife In A Desperate Gambit: Capítulo 11 - Capítulo 20

After that incident, Raphael’s parents called. Ang kabilinbilinan ng mga ito? ‘Wag daw iwan ni Raphael si Tati sa bahay. Kasi kahit sa bahay disgrasya raw ang abot niya. Hiyang-hiya si Tati, gustong niyang lumubog sa kahihiyan.Sa katunayan ay wala naman nakitang kung ano sa ulo. Kaso naka-cast iyong kaliwang kamay niya, dahil iyon ang naiutukod niya nang bumagsak. Hindi niya naramdaman ang sakit dahil okupado ni Raphael ang isipan niya. Doon niya lang namalayan na masakit ang kamay niya sa ospital. Kung ano anong test ang ginawa niya, mula x-ray hanggang ct scan. Tati Realized, na ang pamilya ni Raphael ay pamilyang OA. Pero natutuwa naman siya sa mga reaksyon ng mga ito. Pakiramdam niya ay may pamilya siyang tunay. “Anak. You should stick with Raphael, mas makakatulong iyon para makaalala ka. Dahil baka kapag nasa bahay ka lang ay agawan mo ng mga gawaing bahay sila manang at madisgrasya ka pa. We can’t let thay happen! Paano na lang ang career mo bilang doctor? Tho kaya ka namang

“Athalia!” Raphael’s voice thundered.Umirap si Tati at kumalas sa pagkakakapit sa asawa. Umupo siya sa couch. Mabuti na lang talaga at wala siyang kalmot at hindi rin siya nahila ng babaeng iyon. Ngumuso siya at sumulyap sa pintuan kung saan lumabas ang babae. Nang paalisin ito ni Raphael ay agad namang sumunod ang pobreng babae. Kasi kung hindi talaga ito aalis, magsusumbong siya sa magulang mi Raphael! Aba’t may amnesia na nga siya, ipangangalandakan pa ni Raphael ang kabit nito?!“Ano bang nakain mo at pumatol ka ro’n? Paano kung nasaktan ka? Kakalabas mulang sa ospital. Hindi ka pa fully recovered! May bali ka pa! Goddamn it!” galit na wika ni Raphael.Nagkibit-balikat si Tati, “Pumili ka kasi ng babae mo! Hindi iyong trabahante mo!”“That is not the point here! Paano kung nasaktan ka?! Kung hindi ako kumilos agad baka agrabyado ka pa! You are making my head hurt!”Umismid siya, “Ikaw rin pinapasakit mo ang ulo ko!”Bumuntong hininga si Raphael at naglakad papalapit sa kanya, “

“Are we going home?” wika ni Tati habang nakatanaw sa daanang binabaybay nila.Nakasakay na sila sa kotse ni Raphael, matapos nang naging usapan nila ay tahimik buong araw si Raphael. Hinayaan na rin lang ni Tati– para sa kanya mas mabuti iyon. Kaysa naman sa buong araw siyang sinungitan ni Raphael.Alas singko na ng hapon, kaka-out lang ila sa opisina. Umiling si Raphael, nanatili ang mga mata nito sa daan. “May pupuntahan tayo.”Nagkibit-balikat si Tati, sumulyap sa asawa. “Can I play some music?”Tumango si Raphael, “O-okay.”Kinalikot ni Tati ang cellphone niya saka ikinonekta sa bluetooth ng sasakyan. Scroll lang siya nang scroll, naghahanap ng kanta. Hanggang sa makapili siya at sinasabayan ang kanta. Papikit-pikit pa siya. Sumasabay sa rap ng kanta.“What the fuck?!” Raphael gasped.Ipinilig ni Tati ang ulo, “Oh? Ba’t ka ganyan makatingin?”“What the fuck! Sa’n mo naririnig ang mga kantang ‘yan?” bumaling saglit si Raphael kay Tati, halos hindi maire ang ekspresyon ng mukha ni

Raphael Linux Yapchengco, para sa kanya perpekto lahat. Matalino siya, mayaman at higit sa lahat gwapo. Pero nagsimulang magbago ang buhay niya nang maging asawa ang si Athalia. Galit na galit siya sa lahat ng kagaguhang nagawa ng asawa niya. Sa loob ng halos limang taon ay nagtiis siya. Iniiwasan si Athalia, dahil kapag nakikita niya ito ay naaalala niya lahat.Pero noong may tumawag sa kanya at sinabing naaksidente ito ay hindi siya naniwala. Akala niya minor injury lang, do’n niya lang narealizd no'ng nakaratay ito at puno ng kung anong bagay na nakakabit sa maliit nitong katawan. Nawala iyong galit niya, napalitan ng awa. Pero no’ng gumising ito at walang maalala, hindi rin siya agad naniwala hanggang sa nakita niya itong nahihirapan.At ngayon, nasa harap niya ang asawa. Nawalan ito ng malay. Napuno ng takot ang puso ni Raphael, kahit pa ay galit siya ay ‘di maiwasan matakot. “Athalia!” natatarantang wika ni Raphael, ilang minuto bago siya kumalma at nag-drive patungo sa ospit

Bumungad sa kanila ang nagkikinangan na mga chandeliers at palamuti. Napaawang ang labi ni Tati sa pagkamangha. Laki siya sa hirap, nakikita niya lang ang mga ganito sa mga palabas o di kaya sa mga litrato. Naka-abrisiete siya sa braso ng asawa. Wala na siilang nagawa kundi dumalo sa party. Minu-minuto ba naman tumawag ang magulang ni Raphael para i-remind sila na dumalo.Halos mabali na ang leeg ni Tati kakalingon kung saan-saan. It was a formal party, kaya bihis ma bihis si Tati at Raphael. Suot ni Tati ang kulay lavender na dress na hapit na hapit sa katawan niya. May suo rin siyang kwintas— it was a three layer necklace with diamonds. Takot na takot nga siya ng suotin iyon, baka mahold-up kako siya sa kanto.“You, okay?” si Raphael na nakangiti— halatang pekeng ngiti iyon. Hindi kumikinang ang mga mata nito sa tuwa.“Yeah. Ang ganda ha. ‘Di ko aakalain makakadalo ako sa ganitong pagtitipon—”“Really? Pagtitipon?” amusement was all over his place. “Masyadong malalim ang salita mo.