บททั้งหมดของ Craving Wealth: The Billionaire's Wife In A Desperate Gambit: บทที่ 41 - บทที่ 50

Hindi naman inosenti si Tati, nakapanuod na siya ng mga pornograpiya. At kung tutuusin hindi na siya virgin, nabuntis siya noon ni Raphael. Hindi nga lang niya maalala. At isa pa ay mag-asawa na sila. Pero iba pa rin talaga kapag live action. Nanigas siya sa nakita, nakatayo ang asawa niya ilang dipa ang layo sa kanya. Wala itong saplot sa katawan. At ang pagkalalaki nito ay tayong-tayo.Kumakalabog ang puso ni Tati sa kaba. Halos mabingi na siya dahil sa tunog. Nanuyo naman ang lalamunan niya sa hindi malamang kadahilanan. Nakatulala lang siya, hindi malaman ang gagawin kung tatakpan niya ang mga mata o sisigaw.“Fuck!” rinig niyang sigaw ng asawa, dali-daling pinulot ni Raphael ang tuwalya at itinakip sa kaselanan niya.Yumuko siya upang itago ang namumula niyang mukha. “Magbihis ka nga!”Nakarinig si Tati ng kalabog pero nanatili siya nakayuko. Mayamaya pa ay tumahimik na kaya nag-angat na siya ng tingin. Nagsalubong ang mga mata nilang mag-asawa. Raphael was looking at her intentl

Nagising si Raphael dahil nakaramdam siya ng uhaw. Nang imulat niya ang mata, sumalubong sa kanya ang pagmumukha ng kapatid niyang di Rem. Napaupo tuloy siya agad, na pinagsisihan naman niya nang makaramdam siya ng kirot sa ulo.“Shit!” mahinang usal nito saka napapikit ng mariin, mayamaya pa ay nawala na ang sakit ng ulo niya at hinarap ang kapatid niya.Nang magtama ang mata nila ay humagalpak sa tawa si Rem. Halos mawalan na ito ng hangin sa kakatawa. Sandali pa bago ito huminto sa pagtawa. Huminga ito ng malalim at umayos ng upo.“Shit! Kuya, battered husband ka pala,” sambit nito habang pinipigilan ang sarili na matawa.He grunted in annoyance, “Go on. Tumawa ka. Sana mamatay ka sa kakatawa!”As if on cue, tumawa si Rem. Halos mawalan na ito ng hininga sa kakatawa. Kinuha ni Raphael ang unan sa likod niya at ibinato sa kapatid. Nasalo naman ni Rem ang unan“Well, Ate is a tough cookie. Imagine, pinukpok ka niya dahil sa inis?” Umarko agad ang kilay niya sa narinig. Malapit si R

Kinabukasan ay pumasok na sa trabaho si Raphael. Si Tati naman ay sinamahan ang asawa sa opisina. It was Raphael’s idea, kinukonsensya siya ng hudyo. Kaya wala siyang nagawa kundi umu-oo na lang rito. At hindi pa rin nila napag-uusapan ang dahilan kung bakit pinokpok niya ang asawa sa ulo. Pareho ni lang iniiwasan ang paksang iyon.Kasalukuyang prenteng nakaupo si Tati sa swivel chair, pinaikot-ikot niya pa iyon. Nakaupo si Raphael sa mahabang leather na sofa. Nagbabasa ito ng mga papeles. She niya lahat para ma-recall ang mga kaalaman niya bilang isang doktor.“Raf…” tawag niya sa asawa. “Yeah?” ni hindi man lang ito nag-angat ng tingin, nanatili ang mga mata nito sa hawak na papel.Pinigilan niya ang sariling mainis sa asawa, huminga siya ng malalim. “Ano nga ang specialization ko? Saka I want to know kung saan ako nagtatrabaho dati. I forgot to ask Max dahil nagmamadali ito.”Doon lang naagaw ang pansin ni Raphael. Binitawan iya ang hawak na papeles sak tinignan si Tati, “Your spe

Pinakaayaw ni Tati sa lahat ay sinisira ang umaga niya. Lalo pa’t hindi pa siya nakakainom ng kape. Pero si Raphael Yapchengco, walang habas na sinira ang araw niya.“What do you think you are doing?” mariing tanong ni Raphael. Pabalik-balik itong naglakad sa harapan niya. Tila babaeng hindi mapakali dahil malapit ng manganak.“God, Athalia! Siguro sila Mom and Dad, naiintindihan ko pa kung bakit mo binibilog. Pero pati ba naman si Angkong?!”Kumunot ang noo ni Tati, “What the hell are you talking about?!”“Oh, shut up!” he hissed. “D’yan ka magaling ang mang manipula ng tao!”“Wow! You had the audacity to talk shit in front of me without even asking?!”“Hindi naman maiisip ni Angkong iyon—”Sarkastikong tumawa si Tati, “News flash, Raphael! May sariling utak ang Lolo mo. And isa pa, what is wrong with having kids? Ilang taon na rin naman tayong kasal!” Wala siyang balak sabihin ang napag-usapan nila ni Angkong. Pero gagawin niya ang lahat makumbinsi lang ang matanda na magpagamot.

Matapos niyang bitawan ang mga katagang iyon, hindi na kinaya ni Raphael. Iniwanan niya si Tati na umiiyak. What he did was harsh pero iyon ang totoo. Wala siyang balak ayusin ang pagsasama nila dahil sa umpisa pa lang ay mali na ang lahat. Dumiretso siya sa opisina niya. Sinubsob niya sa sarili ang trabaho. Kahit na ang mga dapat niyang gawin sa susunod na buwan ay ginawa na niya. Ayaw niya munang mag-isip ng kung ano.“Sir,” tawag ng sekretarya niya.“What?” nanatili ang mga mata niya sa mga papeles.“A-alas singko na ‘ho. P-pwede na ‘ho ba akong mag-out?” kinakabahang tanong nito.Sumulyap si Raphael sa suot na relo. Bumuntong hininga siya nang makitang alas singko na nga ng hapon. Iwinasiwas niya ang kamay, “You can go.”“Sure kayong dito lang kayo, Sir?”Tumango siya at nanatili ang mata sa hawak na papel, “Oo. You can go. Uuwi na rin ako mayamaya.”“Sige, ho. Mauna na ‘ho ako,” paalam ni Ed.Tinanguan niya lang ang sekretarya, mabilis rin na nilisan ni Ed ang opisina. Naiwan s