Craving Wealth: The Billionaire's Wife In A Desperate Gambit의 모든 챕터: 챕터 71 - 챕터 80

“Where the hell were you?! Halos mabaliw na kami kakahanap kung nasaan ka. Mom almost had a heart attack! Kamuntikan na naming tawagan ang kakilala naming general! Have you gone mad, Athalia?!” mayabang litanya ni Raphael.Nakayuko si Tati, natatakpan ng mahaba niyang buhok ang pisngi niya. Huminga siya ng malalim, pagod na pagod siya sa lahat ng bagay. Wala siyang lakas na makipagtalo pa.“May tinignan lang ako sa mall, ‘di ko napansin ang oras. Wala rin akong dalang cellphone,” pagpapaliwanag niya pa.Sa katunayan matapos ng komprontasyon nilang dalawa ni Kristal ay nagtungo siya sa park para doon magpalipas ng oras. Nagmumuni-muni siya at para na rin pahupain ang galit niya.“For God sake, Athalia! Matalino kang tao. Sana man lang nag-isip ka!” “Raphael,” saway ni Manang Susan, ang pinaka pinagkakatiwalaan na kasambahay ng pamilya ni Raphael.“Nakakainis, Manang eh!” reklamo ni Raphael.“Anak, hayaan mo muna ang asawa mo. Mukhang pagod na pagod ito. Saka masama sa buntis ang pina

Raphael was in Paris, running after the love of his life. Habang siya nandito sa bahay nag-iisa. Pinaimbestigahan ni Gabriella Yapchengco ang anak at nalaman na nasa ibang bansa pala si Raphael, hinahabol si Kristal. Malamang sa malamang naglalampungan ang mga ito ngayon.Masakit iyon para kay Tati, kahit gaano niya pa isaksak sa utak niya na isang malaking pagkakamali ang kasal nila at hindi siya mahal nito. Parang sinasaksak ang puso niya ng libo-libong karayom.“Lumayas na lang kaya tayo rito, baby boo?” kinakausap niya ang baby niya habang hinahaplos ito. “Kasi kung dito ako anak, stress na stress si Mama mo. Hindi naman kita ilalayo kay Daddy mo. Kapag lumabas na ikaw, ipapakilala kita sa kanya. Kahit bobo ang tatay mo, sure naman akong mahal ka no’n.”Mukha siyang siraulo na kinakausap ang sariling anak. Kaunti na lang ay mababaliw na siya. Taimtim siyang pumikit at nagdasal.‘Lord, hindi ako pala dasalin na tao. Hindi ako naniniwala sa Diyos. Pero ikaw lang ang makakapitan ko,

“Athalia!” reklamo ng asawa niyang si Raphael na pinaglihi yata sa sama ng loob.Hindi pa rin sila maayos, dalawang araw na ang lumipas simula noong kinausap sila ng Lolo ni Raphael. Hindi sila nag-uusap dalawa, parang hangin lang sila sa isa’t-isa. Pero ang mabuti ay hindi na sila nagbabangayan. At least, hindi na siya ini-stress ng asawa niyang baliwan.“Oo, na! Pababa na!” inis na wika ni Tati, tinignan niya muna sa salamin ang hitsura niya.Suot ang lavender sundress niya at nakalugay ang medyo kulot niyang buhok. Medyo namumutla siya, kay naglagay siya ng kaunting liptint. Nang matapos saka siya lumabas sa silid nilang mag-asawa, nasa labas si Raphael, nakabusangot ito.“What took you so long?” Inirapan niya ang asawa, “Nag-ayos?”“You don’t like dressing up,” kapag kuwan ay sagot nito.“I like dressing up now. So?” pagmamaldita niya pa.Humingang malalim si Raphael. Para itong taimtim na nagdarasal na malagpasan ang pagsubok sa buhay. Natawa si Tati sa naging reaksyon nito.“Wh

“Athalia…”“What?” she murmured, her eyes still closed.Nitong mga nagdaang araw ay mas naging takaw tulog si Tati. Wala siyang productive na nagawa kundi ang matulog lang. Minsan kahit habang kumakain ay dinadalaw siya ng antok. “You should wake up, it’s seven in the morning. Kailangan mong magpaaraw, remember what the doctor had said.”Umingit siya, “Oo na!”Nang imulat niya ang mata ay sumalubong sa kanya ang mukha ng asawa niya. Awtomatikong inirapan niya ito. Tinulungan siya nitong tumayo, nagpatianod siya sa hila nito.“Ang aga-aga pa, e!” parang batang bulong ni Tati.“Stop murmuring. I can hear you,” inalalayan si ni Raphael na maglakad papuntang banyo.“Nagbabait-baitan ka lang ba dahil may plano kang masama o bumait ka lang talaga?” hindi mapigilang tanong ni Tati habang papasok sa banyo.Bumontong hininga si Raphael. “I am doing this for the baby. Don’t expect things.”“Alam ko,” umirap siya saka padabog na ibinagsak ang pinto sa pagmumukha ni Raphael.“Athalia!” rinig niy

“Pinakyaw niyo naman yata ang palengke!” gulat na bulalas ni Nanay Doring nang makita kung gaano karami ang pinamili nilang mag-asawa. “Hindi yata kasya iyong budget ko para rito.”“Hindi po nay. Itabi niyo po ang pera nabinabudget nila Mom at Dad. Sa inyo ‘ho ‘yun. I can provide naman for us while we are staying here,” paglilinaw ni Raphael.Napasapo ang ginang sa noo nito, “Masyado naman yatang marami ang pinamili niyo anak para sa isang linggo. ‘Di kaya’t mabulok ang mga ito?”“Ipamigay niyo na lang po kay Maricel ang iba. At least makakain ito ng pamilya niya,” sabat ni Tati.“Tamang-tama! May sakit pa naman ang ni Maricel, sakto at makakain ang anak nito ng preskong gulay!” natutuwang sambit ng ginang.Inalalayan ni Raphael si Tati na makaupo sa stool. “Ano po palang sakit ng anak ni Maricel nay?” kuryusong tanong ni Tati.“Yun nga, e. ‘Di pa niya alam kasi malayo ang ospital rito kailangan pang byumahe ng ilang oras. Saka masyadong mahal ang singil,” nalulungkot na sambit ng m