Semua Bab องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น: Bab 1651 - Bab 1653

ข้างแท่นบูชามีขุนนางฝ่ายพิธีการสองสามคนนั่งอยู่พวกเขาฝนหมึกเตรียมพู่กันไว้พร้อมแล้ว และเริ่มลงมือบันทึกเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นต่อไปหลี่หลงหลินกล่าวช้า ๆ “วันนี้โอรสแห่งสวรรค์แห่งต้าเซี่ยไม่ได้เสด็จมา ดังนั้นเราจึงเป็นตัวแทนของพระองค์ในการยอมรับการสวามิภักดิ์และการคุกเข่าคารวะจากชาวชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือและทุกชนเผ่า”ข่านรีบพยักหน้า “ไม่มีปัญหา!”“พิธีสาบานตน เริ่มต้น ณ บัดนี้!”ข่านออกคำสั่งบรรยากาศที่เคยจอแจก็เงียบสงบลงในทันทีหัวหน้าเผ่าและชาวชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือต่างคุกเข่าลงกับพื้น เงียบสงัด บรรยากาศดูขรึมขลังอย่างยิ่งเหลือเพียงเสียงลมที่พัดผ่านข่านคุกเข่าบนแท่นบูชา โค้งคำนับฟ้าดินสามครั้งด้วยใบหน้าที่เปี่ยมศรัทธา “สวรรค์เบื้องบน!”“วันนี้ พวกข้าชาวชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือขอสวามิภักดิ์ต่อราชวงศ์ต้าเซี่ยด้วยความเต็มใจ”“ขอยกย่องโอรสแห่งสวรรค์แห่งต้าเซี่ยองค์ปัจจุบันเป็นข่าน และจะเชื่อฟังคำบัญชาของพระองค์!”ชาวชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือที่อยู่ใต้แท่นบูชาต่างยกมือประสาน แล้วกล่าวทวนคำพูดของข่านเมื่อครู่นี้เสียงดังกึกก้องกัมปนาท จนแทบหูดับเซียวฮ่าวยืนอยู่

ในชั่วพริบตาก็เห็นทหารต้าเซี่ยขว้างขวดกระเบื้องในมือออกไปจากนั้นขวดกระเบื้องเหล่านั้นก็ระเบิดขึ้นท่ามกลางกลุ่มทหารเผ่าหมานระเบิดจนทหารเผ่าหมานที่กำลังบุกขึ้นมาแตกกระเจิงหนีไปทหารเผ่าหมานคนใดที่ถูกขวดกระเบื้องระเบิดใส่ ทั่วร่างก็ลุกไหม้ด้วยเปลวไฟที่โหมกระหน่ำ เสียงกรีดร้องโหยหวนจากการถูกไฟเผาดังไปทั่วฟ้ารอบแท่นบูชาทั้งหมด กลายเป็นทะเลเพลิงในทันทีเซียวฮ่าวตกตะลึง “นี่...นี่มันอะไรกันแน่?”“ถึงกับมีอานุภาพถึงเพียงนี้!”ทหารเผ่าหมานที่เคยฮึกเหิมก็ทิ้งเกราะทิ้งอาวุธ แตกพ่ายหนีไปเซียวฮ่าวตวาดลั่น “ผู้ใดหนี ฆ่าไม่ละเว้น ประหารเก้าชั่วโคตร!”ทหารเผ่าหมานพลันได้สติ ไม่ได้แตกตื่นหนีไปอีกตนเองตายในสนามรบไม่เป็นไรแต่จะให้เดือดร้อนไปถึงพ่อแม่และลูกเมียไม่ได้ทหารเผ่าหมานทั้งหมดฝืนยืนนิ่ง มองไปยังแท่นบูชาที่อยู่กลางทะเลเพลิงด้วยสีหน้าตื่นตระหนกหลี่หลงหลินใช้ระเบิดขวดเพลิงขับไล่ทหารเผ่าหมานที่พยายามจะบุกขึ้นมาบนแท่นบูชาจนหมดสิ้นตอนนี้บนแท่นบูชาอันกว้างใหญ่ เหลือเพียงหลี่หลงหลินและทหารต้าเซี่ยของเขาเปลวไฟจากระเบิดขวดเพลิงก่อตัวเป็นแนวกั้นสกัดกั้นทหารเผ่าหมานไว้นอกแนวกั้นอ