Semua Bab MY EX-HUSBAND'S FIERY BROTHER : Bab 321 - Bab 330

Tumingin si Devon kay Roxanne nang may matinding pagduduwal sa mga mata, "Kung kaya mo akong siraan sa likod ko, bakit hindi ko kayang ipagkait sa iyo si Lance?""Kung hindi mo lang kinuha si Lance at tinakot akong hindi mo siya ibabalik sa akin, hindi ko sana nagawa 'yon!"Ngumisi si Devon ng malamig, "Ibig mong sabihin, kasalanan ko lahat ng ito?"Matigas ang paninindigan ni Roxanne at sinabi nang dahan-dahan, "Hindi 'yan ang ibig kong sabihin, pero may pagkukulang ka rin, Devon. Ako ang nagpalaki kay Lance mula pagkabata. Pinapunta mo lang ang mga tao mo at kinuha siya nang hindi man lang nagsabi. Hindi mo ba naiisip na sumusobra ka na?"Habang naaalala ang takot na naramdaman niya noong gabi na kinuha si Lance, unti-unting lumamig ang ekspresyon ni Roxanne. Ano man ang mangyari, hindi niya hahayaang maagaw muli ni Devon si Lance sa kanya."Sa tingin mo wala ka talagang pagkakamali, kaya huwag mo nang asahang makikita mo si Lance."Matapos sabihin iyon, dumaan si Devon kay Roxanne a

Nagbago ang ekspresyon ni Jameson at mabilis na tumawag ng tulong.Agad namang dumating ang nars upang tingnan ang kalagayan ni Madame Julie, saka pinaalis ang lahat sa loob ng kuwarto at ikinabit si Madame Julie sa ventilator.Sa labas ng silid, galit na galit na tiningnan ni Jameson si Henry na kakarating lang. “Henry, dumalaw ka lang ba para lang panoorin ang kahihiyan ng pamilya namin. Sa palagay ko, sapat na 'yon. Ngayon, nawalan na rin ng malay si Mom dahil sa galit sa inyo. Pwede ka na bang umalis?!”Ngumiti si Henry habang nakatitig kay Jameson. “Hindi ako pumunta para tumawa sa inyo. Nandito ako para paalalahanan si Lola mo na huwag niyang sayangin ang lahat ng pinaghirapan niya ngayong malapit na siyang ilibing.” “Hindi mo karapatang pakialaman ang mga problema ng pamilya namin!”Hindi rin nagalit si Henry. Umiling ito at nagsabing, “Kung ikukumpara ka kay Devon, walang-wala ka, kahit talampakan niya, ‘di mo abot.”Pagkasabi niya nito’y tumalikod na siya at umalis.Habang na

Pagkatapos sabihin iyon, tumakbo si Grace palayo nang hindi hinintay si Roxanne na magsalita, na para bang may humahabol sa kanya.Pagkaalis ni Grace, nabalot ng katahimikan ang buong sala.Ibinaling ni Roxanne ang tingin sa sahig, nag-alinlangan ng ilang saglit, saka tumingin kay Devon. Sa kanyang pagkabigla, nakatitig din ito sa kanya. Nagtagpo ang kanilang mga mata sa ere, at sa ilang sandali, walang sinuman sa kanila ang nagsalita.Sa huli, si Roxanne ang unang nagsalita: "Devon, patawad po sa nangyari noon. Babayaran ko ang pinsalang natamo ng Pharmanova. Isa lang ang pakiusap ko, sana huwag mong ilayo si Lance sa akin."“Sige, hindi na kita muling tatakutin gamit si Lance. Kung ayaw mong tumira rito, maaari kang lumipat kasama si Lance, pero hindi ka pa pwedeng bumalik sa city ngayon."Kung iuuwi ni Roxanne si Lance sa Maynila, hindi niya masisiguradong hindi na naman ipag-uutos ni Madame Julie na dukutin ang bata. Pero kung mananatili sila sa San Lorenzo, mas mapoprotektahan niy

Pagkagising muli ni Roxanne, napansin niyang nakatali ang kanyang mga kamay at paa habang nakahiga sa kama, at wala si Lance sa tabi niya.Base sa ayos at kasangkapan ng silid, malinaw na siya ay nasa isang kuwarto. Ngunit ang kuwartong ito ay tila pamilyar sa kanya.Napakunot ang kanyang noo, at bago pa siya makapag-isip nang maayos, bumukas ang pinto ng kuwarto at pumasok ang isang lalaking naka-amerikana at leather shoes.Pagkakita niya sa lalaking pumasok, ang pagkabigla sa mukha ni Roxanne ay napalitan ng galit.“Jameson, hayop ka! Nasaan si Lance?! Nasaan na siya ngayon?! Kapag may nangyari sa kanya, hindi kita palalagpasin, pati na rin si Devon!”Sumingkit ang mga mata ni Jameson, lumapit siya sa kama at naupo, sabay tingin kay Roxanne na tila puno ng lambing.“Roxanne, ang tagal na nating hindi nagkausap nang maayos, lalo na’t lagi tayong pinanghihimasukan ng ibang tao.”“Nasaan na si Lance?!”Tinitigan ni Roxanne si Jameson, puno ng galit at pagkasuklam ang kanyang mga mata. “

Walang anumang ekspresyon ang makikita sa mukha ni Devon. "Bibigyan kita ng tatlong segundo. Kapag hindi mo sinabi, personal kitang ipapadala sa ibang bansa para pulutin ang bangkay ng anak mo."Nagpanik ang mukha ng lalaki at nanginginig ang boses. "Sasabihin ko na... nasa bundok silang lahat!""Mas mabuti pang huwag kang magsinungaling sa akin, kung hindi pagsisisihan mong isinilang ka sa mundong 'to."Pagkasabi niyon, iniwan ni Devon ang ilang tao para bantayan ang lalaki, habang siya naman ay pinangunahan ang karamihan sa mga tauhan papunta sa bundok.Mabigat ang mukha ni Devon, tila nababalot ng maiitim na ulap. Ang buong katawan niya ay naglalabas ng nakakakilabot na lamig.Samantala, matagal nang hinahanap ni Roxanne si Lance sa loob ng abandondanong building, ngunit hindi pa rin niya ito natatagpuan. Sa halip, may nakasalubong siyang mga tauhan ni Devon."Ma’am.. bakit po kayo nandito?""Nasaan si Devon?""Kakalapag lang po namin ng isa. Si Sir Devon ay kasalukuyang..."Hindi p