Napahinto si Roxanne saglit, at sa gulat niya ay kusa siyang kumawala, kaya binitiwan na siya ni Devon."Umupo ka sa sofa."Habang nakatingin sa pamahid na nasa kamay na ni Devon, bubuka pa sana ang bibig ni Roxanne para magsalita, ngunit naunahan siya ni Devon at nagsalita ito, “Kapag tumanggi ka pa, ako na mismo ang magbubuka ng bibig mo.”Sa ilalim ng titig ni Devon na walang puwang sa pagtutol, napayuko si Roxanne at napilitan na lang sumunod.Pagkaupo niya sa sofa, dumungaw mula sa itaas ang mahinang boses ni Devon, “Tingala ka, ibuka mo ang bibig mo.”Sumunod si Roxanne sa utos, ngunit sa mismong sandaling itinaas niya ang ulo, nagtagpo ang kanilang mga mata.Sa sandaling iyon, tila bumilis ang tibok ng kanyang puso.Agad niyang iniiwas ang tingin, at hindi niya namalayang napakuyom ang kanyang mga kamay sa gilid, pilit pinapakalma ang sarili.Hinawakan ni Devon ang kanyang baba, at narinig niya ang mahinang tinig nito sa kanyang tainga, “Ibuka mo ang bibig mo.”Dahan-dahang ibin
Terakhir Diperbarui : 2025-06-05 Baca selengkapnya