All Chapters of My Stranger Groom Is A Billionaire: Chapter 491 - Chapter 500

Bago pa siya makapagsalita ay tumayo na ito.“Let’s go to my room, misis ko,” ani nito kaya naman agad napailing si Kierra.“May dalaw ako,” mariing ani ni Kierra, nanliliit ang matang tumingin dito—lalo na nang mas lalong ngumiti si Aiden. "Bawal ngayon, may dalaw nga ako." Pag-uulit ni Kierra dito.“I know. Let’s just rest, okay? Nahihilo ako kaya kailangan akong alagaan ng misis ko,” ani nito, and this time, napasinghap na si Kierra, pero may ngiti na sa labi.Napasinghap si Kierra, but there was already a smile playing on her lips, no matter how much she tried to suppress it. Misis ko. That phrase was starting to sound too good, too natural—like a secret she didn’t even realize she wanted to keep.Subrang sarap sa pakiramdam sa tawag na iyon na talaga namang parang nagpapalutang na kay Kierral.“Tumigil ka nga,” ani ni Kierra habang tumayo na rin. Hinawakan pa niya si Aiden dahil mukhang nahihilo na nga ito, halos sumandal na lang sa kanya ang bigat ng katawan.Nasa hagdan na sila

“Kita mo yun. Ang sama ng tingin sa akin kasi inutusan kita. That was…wow. Ibang klase.” Ani pa ni Aira at saka binitawan ang hawak na lapit.Hindi alam ni Kierra kung anong sasabihin. She just bit her lips. Kabado, subrang kabado na baka may alam na ito tungkol sa kanila ni Aiden.“Halika, maupo ka dito. Mag-uusap tayo,” biglang ani ni Aira at tinuro ang upuan sa harap niya. Napahawak si Kierra sa batok niya at subra na ang pag-aalala at kabang nararamdaman.“Ma’am Aira—”“Don’t worry, hindi kita aawayin,” putol agad ni Aira. “Pero maupo ka muna. I mean it na hindi kita aawayin. Takot ko na lang sa Kuya ko kung aawayin kita, no.” Ani pa ni Aira habang napapailing.Marahang umupo si Kierra sa tapat nito. Ramdam niya ang lamig ng upuan sa kabila ng init na dumadaloy sa katawan niya—init ng kaba, ng takot, at ng guilt.“Kasambahay lang po ako, hindi po ba kayo galit na—-”“Seriously? Hindi kami pinalaking ganyan ng parents namin, kung siguro ang lola namin ang nagpalaki sa amin ay ngayon

Nakita niya kung paano lumambot ang ekspresyon ni Aiden.Sa totoo lang, ilang beses nang sinabihan ni Aiden si Kierra na hindi na niya kailangang magtrabaho, na puwede siyang manatili na lang sa kwarto ni Aiden at sabihing naglilinis siya roon para hindi na siya mapagod. Pero hindi naman iyon gusto ni Kierra.Binabayaran siya at dahil sa trabaho niya ay nakakapagbigay siya ng pera sa papa at kapatid niya. Sa ilang buwan niyang pagtatrabaho rito, napakalaking bagay na talaga iyon. Hindi lang basta halaga ng pera ang natatanggap niya kundi pakiramdam din niya ay may silbi siya—na kahit papaano, kaya niyang tumayo sa sarili niyang paa at makatulong sa pamilya niya.“Bakit nga pala kayo nandito?” tanong ni Aira na narinig pa ni Kierra nang humakbang siya paalis.“Pinatawag kami ni Lola. She said may announcement siya. Pauwi na nga rin sila Papa, he called me a while ago asking me if I know something,” ani Azrael.“Oh my gosh, mas lalo akong kinabahan. Pia called me. What if... oh my gosh.

Chapter 40Before Aiden could even respond, Pia stormed out of the room. Ang mga takong niya ay malakas na umalingawngaw sa marmol na sahig, parang mga kampanang nagbababadya ng gulo. Galit na galit siya, at kahit hindi na siya lumingon, ramdam ng lahat ang bigat ng galit at hiya na bitbit niya habang umaalis—tila ba bawat hakbang niya ay sumisigaw ng pagkadismaya at pagkasuklam sa nangyari.Ngunit ang ama ni Pia ay nanatili sa lugar. Tumayo siya nang mariin, nililingon ang buong paligid na para bang sinisiyasat ang bawat taong naroroon. Ang kanyang mga mata ay huminto ang tingin sa mga miyembro ng pamilya ni Aiden na nanatili pang nakaupo. "Maayos kaming kausap," he said coldly, but his voice dripped with quiet fury. Bawat salita ay parang latigong tumatama sa hangin. "But this is too much. Pinahiya niyo ang pamilya. Pinahiya niyo ang anak ko rito. Hindi namin iisipin ang nangyari ngayon, kakalimutan namin ito if you’ll fix and change the mind of this Buenavista at tuluyang pumayag n

Chapter 42Dahan-dahang inangat ni Kierra ang ulo nang bumukas ang pinto. She saw Aiden enter his room, but her body refused to move. Hindi niya alam kung lalapit ba siya o kung mananatili na lang siyang naka-upo roon—parang estatwang hindi na alam ang dapat gawin. Nasa swivel chair siya, nakayuko, kanina pa habang iniisa-isa sa isip ang mga posibleng nangyari sa labas.Sinundan siya ni Cheska at nakita mismo ni Cheska ang pag-iyak ni Kierra. It was Cheska tell Kierra to stay in Aiden's room for a while. After hearing about the engagement, it felt like Kierra's entire world shattered in slow motion. Nanghihina siya sa mga narinig mula sa lola ni Aiden. Every word she had overheard echoed painfully in her head—engaged, arranged.Sa totoo lang, after hearing that, Kierra felt an undeniable pull to just… walk away. Ang mga salitang narinig niya mula doon ay parang kung anong nanggising sa kanya, parang ginigising siya sa mga panaginip na nangyayare sa buhay niya ngayon. That maybe kahit