All Chapters of My Stranger Groom Is A Billionaire: Chapter 511 - Chapter 520

Nang matapos ay bumalik na siya sa sala at dahan-dahang nilapag ang juice sa lamesa sa harap nito. Pinilit niyang huwag gumawa ng kahit anong ingay, parang kahit tunog ng baso sa lamesa ay magpapagalit kay Pia. Pero kahit gaano pa siya kaingat, hindi pa rin siya nakaligtas.“Are you expecting me to get the damn juice? Ibigay mo na mismo sa akin. Are you stupid!” mariing ani ni Pia, sabay irap at tingin kay Kierra na para bang isang aliping hindi marunong sumunod sa simpleng utos.Natatarantang kinuha ni Kierra ang baso at saka inabot kay Pia, pero dahil sa pagkataranta niya ay namali siya ng hawak at natapon ang juice sa damit ni Pia. Napasinghap siya sa gulat, at agad-agad ay napaatras siya habang hawak pa ang baso.“What the fvck!” gulat na ani ni Pia at saka napatayo mula sa pagkakaupo. Napatili pa ito sa iritang tono habang tinignan ang basang parte ng kanyang mamahaling blouse.“S-Sorry po—” halos utal na bulong ni Kierra habang napapikit siya sa takot. Isang iglap lang ay naramda

Seryosong tinignan ni Aiden si Pia. Wala na ang biro sa mga mata niya. Ang galit ay lumalim. He really wanted to leave right now, to go home, to be with Kierra and get a rest for a while, pero talagang nakuha ni Pia ang attention ni Aiden sa sinabi nito. Iyon pa lang ang narinig ni Aiden ay alam na niyang alam na ni Pia ang tungkol kay Kierra, but how? Paano nito nalaman ang tungkol doon? Umigting ang panga ni Aiden at binulsa ang cellphone na ahwak.“Paano mo nalaman ang tungkol sa kanya?” Mariing tanong ni Aiden dahil alam naman niyang wala itong alam, but end up… she knows about that. “You heard the rumors that my lolo will be getting married, right?”Napapikit si Aiden sa tanong nito dahil pakiramdam niya ay wala namang rason para pag-usapan ang tungkol sa lola nito ngayon, sa dami ng mga mas kailangang isipin. Hindi din naman iyon ang gusto niyang marinig.He is asking her a question, pero iba naman ang sinasabi nito. “I’m fvcking asking you, paano mo nalaman ang tungkol sa—-”

Nang tuluyang umalis ang kanyang ina ay malalim na buntong hininga ang pinakawalan ni Zake. He looked at Kierra with concern softening his expression, the harshness of the moment still lingering in the air.“Kumain ka na?” Mahinahong tanong ni Zake, halos isang bulong, para bang ayaw niyang madagdagan pa ang bigat na dinadala ni Kierra sa mga oras na iyon.Dahan-dahang tumango si Kierra habang patuloy pa rin ang pagtulo ng luha sa kanyang mga mata. She bit her lower lip hard, trying to silence the sobs bubbling in her chest. Pinipigilan niya ang sariling huwag maiyak, but she couldn't help it. The pain was too loud. Ang bigat-bigat ng dibdib niya, para bang may mabigat na batong nakapatong sa puso niya, at sa bawat tibok nito ay mas lalo lang siyang nasasaktan.Muli ay bumuntong hininga si Zake. Ramdam niya ang bigat ng bawat paghinga ni Kierra, kaya’t marahang hinawakan ang braso nito at hinila papunta sa hagdan. Wala nang lakas si Kierra para tumanggi. Tulala na lamang siyang sumunod

Mabagal na nag-ayos si Kierra. Hindi niya alam kung sino ang bisita nila, but she didn't care who they were. Mauupo lang naman siya at ipapakilala ng mommy niya. Bawal din siya magsalita ng kung ano dahil baka hindi magustuhan ng ina niya ang sasabihin niya, sa huli, papagalitan at sasaktan siya ng ina niya.Bumaba siya sa hagdan, pero sa pagbaba pa lang ay halos manghina na siya nang makita ang mga taong nandoon. It was the Cervantes family. Nagtatawanan ang mga nandoon. Ang iba ay nakita niya sa dinner noon sa bahay ng mga Buenavista, ang isa sa kanila ay si Pia at sa isang dako ay ang matandang pakakasalanan niya.Nanginig ang mga kamay at tuhod ni Kierra, lalo na nang makita na siya ni Pia at nginitian na animo’y masayang masaya—isang ngiti na tila kutsilyong nakatarak sa puso niya. Para bang sinasadyang ipamukha sa kanya ang kabaligtaran ng tunay niyang nararamdaman.“Oh, here’s my soon-to-be lola. Hello po, Lola,” ani nito, nakangiti, pero ramdam niya ang pang–insulto nito. Bawat

Para siyang sinakal. Hindi na ito kasal—ito ay bentahan. Para na siyang binebenta ng kanyang ina. Para siyang isang produkto. Wala siyang halaga bilang tao—babae lang siyang isusubo sa matanda para sa kapalit na yaman.Hindi niya gusto ang bumaba. Hindi niya gustong harapin ulit ang Cervantes, pero nasa bahay siya ng kanyang ina… at ang kagustuhan niya ay walang halaga rito.“I’m really sorry, Don Senio. Here’s my daughter, she’s gonna say how sorry she is. Nagulat lang siya at nabigla kanina,” nakangiting ani na ng mommy ni Kierra.They wait Kierra say something. Pero hindi siya nagsalita. Nanatili siyang nakatayo sa harap nila, tila estatwa, at walang planong magsalita o humingi ng tawad. Sa katahimikan niya, ramdam ang paninindigan—kahit pa durog na durog na siya.Nang hindi siya nagsalita ay agad siyang kinurot ng kanyang ina. Napakagat siya sa labi sa sakit, ngunit kahit na ganoon, hindi pa rin siya nagsalita.“Well, tutal ay para kang tanga diyan at nagmamatigas. I have an offer