Semua Bab My Stranger Groom Is A Billionaire: Bab 611 - Bab 620

Chapter 153She's back. Nanlalambot siya habang naglalakad, bawat hakbang ay parang may bigat ng mga taong taon niyang pinasan sa puso. She didn’t know how to feel—halo-halong kaba, takot, lungkot, at pangungulila. Apat na taon siyang hindi umuwi. Ni sa libing ng sarili niyang ina ay hindi siya nagpakita, dahil hindi pa niya kayang harapin ang lahat—ang alaala, ang sakit, ang anak niyang hindi naprotektahan at si Aiden.Ngunit ngayon? Narito siya. Hindi para balikan ang buhay na iniwan, kundi para tuldukan ang relasyong alam niyang matagal nang hindi gumagana. Para palayain si Aiden. Para tapusin ang isang kasal na meron siya. Araw-araw niyang pinangarap na bumalik bilang mas matatag, na isang araw ay muling haharapin si Aiden na may tapang at determinasyong ayusin ang lahat. Ngunit sa pagbalik niya ngayon, ang bitbit niya ay hindi pag-asa kundi kabiguan—ang layunin ay hindi na muling buuin ang relasyon kundi pasakitan ang sarili sa pamamagitan ng pagpapalaya sa lalaking pinakamamahal

Chapter 155Gabi na nang matapos ang kainan na may kwentuhan. Masaya ang lahat, may tawanan, may halakhak, pero si Kierra was just really too silent after that, nakatitig sa singsing na hindi na niya nagawang isipin na masusuot pa niya.Parang isang panaginip—isang mapait na panaginip na bigla na lang naging totoo. Like what she is thinking, she just went home here to divorce Aiden, tapusin na ang lahat at kalimutan na ang lahat ng masasakit na alaala. Pero sa halip, bigla na lang niyang makikita ang singsing at ngayon nga ay suot na niya. Ang simbolo ng isang relasyong matagal na niyangtinakbuhan.Ilang sandali ay nagpaalam na ang bawat isa, isa-isang nagtayuan na sila para umuwi. Si Kierra, na kanina pa nagpipigil, hindi na napigilan ang sarili at tuluyan ng nagsalita.She don't know what she will do if she will staying tonight in one condo with Aiden, 4 year na ang nakalipas, hindi 4 days o 4 weeks, kundi 4 years kaya naman halo halo ang nararamdaman ni Kierra.“S-Sa kila Zake ako u

Para bang napunit din ang hangin sa pagitan nila. Para bang binalewala nito ang lahat ng pinaghirapan niyang buuin—ang distansya, ang kalmadong desisyon, ang sariling paninindigan. Lahat iyon, winasak lang ng isang iglap.Sinubukan niyang agawin iyon, pero hindi pa nakuntento si Aiden at pinunit niya iyon ng mas pino habang mariin at madilim ang tingin kay Kierra. Isa-isang piraso, pinunit niya ang papel na parang gusto niyang iparamdam kay Kierra kung gaanong kawalang kwenta ang papel na iyon.“Ano bang ginagawa mo?!” Iritang ani ni Kierra at saka napatitig sa mga papel sa baba ng kama. Nanginginig ang balikat niya sa galit at kaba. Parang gusto niyang umiyak, pero ayaw niyang ipakitang natatalo siya.“Ginagalit mo talaga ako?” Natatawang ani na lang ni Aiden, pero iyong tawang iyon ay may halong galit. May lalim. May pananakit. Parang hindi lang iyon tawa—parang tadyang ibinaon sa sikmura niya.“Bakit ba—” Pero hindi niya natuloy ang sasabihin nang bigla itong nagsalita.“Hubad,” uto

Madiin at mabagal ang bawat galaw ng kamay ni Aiden, sinasadyang bagalan ang ritmo upang mas maramdaman niya ang sensasyon. Hindi ito basta-basta; bawat himas ay may intensyon, puno ng pag-aangkin.Ramdam ni Kierra ang lalim ng bawat ungol ni Aiden, parang sinasadyang palabasin ito nang mas malakas kaysa sa nararapat—tila bang gustong gusto nitong marinig ni Kierra ang epekto niya. Ang bawat daing na lumalabas sa bibig nito ay parang sinasadyang panuksong bulong sa tenga ni Kierra, nag-iiwan ng init at kilabot sa kanyang balat. At kahit nakapikit si Aiden, alam niyang aware ito na pinagmamasdan siya ng asawa—at gustong-gusto niyang mapanood siya habang binabaliw niya ito sa pananabik.“Come here. Sleep beside me while I’m doing this. This is all your punishment. Your body wants me, your body knows who owns it—and that’s me. But you have the guts na ipamigay ako? To make me sign a divorce paper? Really? After I let you leave even I don't fvcking want it?” he said habang nakapikit, pero

Binasa niya ito muli kahit kabisado na niya dahil paulit ulitna niyang binasa iyon, trying to convince herself.Again, the painful reality hit her. God knows how much she missed her husband. She missed the way he made her laugh with the simplest things, the way he would hold her in silence when words weren’t enough. She missed his scent, his warmth, and how his presence alone could calm even the loudest storms in her chest. Sa lahat ng bagay na pinili niyang kalimutan, si Aiden lang ang hindi niya kayang iwan sa puso niya.God knows how much she loved what they did. God knows how deeply she cherished every moment they shared in that bed, every touch that made her feel loved and wanted. God knows… but this reality? This cruel, aching possibility? Na hindi niya mabibigyan ng anak ang asawa niya? That her womb may never carry the child they once dreamed of? That pain is too much—parang unti-unting binubura ang pangarap na matagal na niyang hinawakan.Dahil bilang asawa, hindi lang pag-aar