All Chapters of ชายาแพทย์พลิกชะตา: Chapter 1291 - Chapter 1300

ชิงเหลียนกระแอมไอ นางไม่กล้าให้เกาเจี้ยนรู้ว่านางกำลังนินทาลับหลัง“ใช่ ๆ ๆ พรุ่งนี้เราจะไปทะเลทรายกัน ข้าต้องเตรียมตัวให้ดี”เกาเจี้ยนคิดว่า ต่อให้เขาจะไม่รู้ว่าผลพุทราทรายคืออะไร ไม่เข้าใจเรื่องสมุนไพร แต่เขาก็ยังต้องช่วยลั่วยางบ้าง“พระชายา ท่านยังต้องการออกไปเดินเล่นข้างนอกอีกไหม?”เกาเจี้ยนรีบมองไปทางกู้หว่านเยว่ แต่ที่จริงแล้วในใจเขากำลังร้อนรนอยากจะกลับไปเตรียมตัวกู้หว่านเยว่เดินเล่นข้างนอกมาทั้งวัน อยู่ในโรงหมอนานเช่นนี้ ก็รู้สึกเพลียเล็กน้อย จึงส่ายหน้า“ไม่ต้องหรอก ที่ควรเดินก็เดินมาเกือบหมดแล้ว เรากลับจวนกันก่อนเถอะ”นางจะได้กลับไปทักทายซูจิ่งสิงพอดีทั้งสองคนกลับมาถึงจวนเป็นไปตามที่กู้หว่านเยว่คิดไว้ ซูจิ่งสิงเพิ่งกลับมาหลังจากจัดการธุระเสร็จพอดีกู้หว่านเยว่รีบเข้าไปบอกซูจิ่งสิงเรื่องที่นางจะไปเก็บผลพุทราทรายในทะเลทราย แน่นอนว่าประเด็นสำคัญคือนางได้ยินมาว่าอาจมีสมบัติอยู่ในทะเลทราย“ทะเลทรายนั้นมีแมงป่องพิษมากมายมิใช่หรือ?”ซูจิ่งสิงขมวดคิ้วโดยจิตใต้สำนึก เป็นห่วงว่ากู้หว่านเยว่อาจจะได้รับบาดเจ็บ“มีแมงป่องพิษมากมาย แต่มีในมิติของข้ามีผงยาชนิดหนึ่งที่แมงป่อง

ด้วยความสำเร็จทางการทหาร จึงค่อย ๆ ก้าวมาถึงตำแหน่งเจิ้นเป่ยอ๋อง“นี่ ท่านพี่ ท่านดูทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือเหมือนจะมีดาวดวงหนึ่งที่สว่างเป็นพิเศษ”กู้หว่านเยว่ชี้ไปทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือ ที่นั่นดูเหมือนจะเป็นสถานที่ที่ผลพุทราทรายเจริญเติบโตตามที่ลั่วยางพูดไว้เมื่อตอนกลางวัน“มันสว่างไสวจริง ๆ นี่เป็นครั้งแรกที่ได้เห็นภาพเช่นนี้”ซูจิ่งสิงเหมือนกำลังครุ่นคิด แต่เขาไม่ค่อยมีความรู้เกี่ยวกับปรากฏการณ์บนท้องฟ้ามากนัก รู้สึกอยู่เสมอว่ามีบางอะไรอย่างอยู่ที่นั่น“ลมเริ่มแรงแล้ว ไปกันเถอะ เรากลับกันก่อน”เมื่อเห็นลมพัดแรงมาจากที่ราบ ซ้ำยังนำพาพายุทรายมาเป็นจำนวนมาก ซูจิ่งสิงก็ถอดเสื้อคลุมออก แล้วคลุมร่างกายให้กู้หว่านเยว่ จากนั้นทั้งสองก็กลับเข้าไปในห้องด้วยกันก่อนเข้านอนกู้หว่านเยว่ก็เข้าไปในมิตินางนำเพลงควบคุมสัตว์ร้ายออกมาฝึกฝนอยู่ครึ่งชั่วยาม “สองวันมานี้เมื่อเป่าเพลงควบคุมสัตว์ร้ายในครึ่งหลัง มักจะมีความรู้สึกแปลก ๆ อยู่เสมอ”กู้หว่านเยว่มองไปยังจูเชวี่ยที่อยู่ข้างกายนาง นางถึงกับเกิดความคิดขึ้นมา รู้สึกว่านางดูเหมือนจะเข้าใจสิ่งที่จูเชวี่ยพูด“เลอะเลือนจริง ๆ”กู้หว่านเยว่ส

ซูจิ่งสิงตบบ่าเขา แต่ความจริงแล้วเขาก็ไม่อยากซักถามเกาเจี้ยน แต่เป็นกู้หว่านเยว่ที่เป็นห่วงลั่วยาง ดังนั้นนางจึงขอให้เขามาถามทั้งสองชะลอฝีเท้าลงในระหว่างที่พูดคุยกัน กู้หว่านเยว่และลั่วยางที่อยู่ด้านหลังได้ตามมาทันแล้ว“ท่านพี่ ดื่มน้ำหน่อยสิ”กู้หว่านเยว่ยื่นถุงน้ำให้ซูจิ่งสิง สองสามีภรรยาแลกเปลี่ยนสายตากันซูจิ่งสิงพยักหน้าเล็กน้อย กู้หว่านเยว่ถอนหายใจ เกาเจี้ยนจัดการเรื่องซวนลู่ได้แล้วก็ดี“ข้างหน้าก็คือพื้นที่รกร้างที่มีผลพุทราทรายเจริญเติบโตอยู่”ลั่วยางเอ่ยเตือนขึ้นอย่างฉับพลัน น้ำเสียงของนางค่อนข้างจริงจัง“เราต้องระวังหน่อย แมงป่องอาจออกมาจากพื้นทรายได้ทุกเมื่อ”ทรายในบริเวณนี้มีมากขึ้นเรื่อย ๆ เห็นได้ชัดว่าไม่เหมาะกับการขี่ม้าเข้าไปแล้วกู้หว่านเยว่และคนอื่น ๆ กระโดดลงจากหลังม้า แล้วส่งม้าให้ผู้ติดตามไว้ชั่วคราว“ชิงเหลียน พวกเจ้ารอเราอยู่ข้างนอก”กู้หว่านเยว่ออกคำสั่ง ชิงเหลียนรีบพยักหน้าเกาเจี้ยนก็พาผู้ติดตามมาด้วย รับผิดชอบเรื่องดูแลม้าของเขาและลั่วยาง“ที่ตัวข้ามีถุงหอมอยู่หลายซอง พวกเจ้าสวมติดตัวไว้”กู้หว่านเยว่หยิบถุงหอมสามซองออกมาจากอก ส่งให้พวกเขาสามคน

“ที่พี่หญิงหว่านเยว่ให้พวกเราอยู่ที่นี่ นางมีเหตุผลของนาง”นางโน้มน้าวอย่างมีเหตุผล“ทักษะการต่อสู้ของพวกเราสู้พวกเขาไม่ได้ หากเกิดอะไรขึ้น มีแต่จะเป็นตัวถ่วงของพวกเขา”ซูจิ่งสิงมองลั่วยางอย่างชื่นชม นางก็มีความเฉลียวฉลาดที่เกาเจี้ยนเสนอตัวที่จะติดตามไป ก็เพราะคิดว่าเมื่อมีคนเพิ่มอีกคนก็จะมีความแข็งแกร่งมากขึ้น แต่หลังจากฟังการวิเคราะห์ของลั่วยางแล้ว ก็รู้สึกว่ามีเหตุมีผล“ตกลง เช่นนั้นข้าจะเชื่อฟังพวกท่าน”เกาเจี้ยนเอ่ยอย่างตรึกตรอง“ข้ารู้ว่าพวกท่านสองคนสนใจพระราชวังใต้ดินที่เป็นที่กล่าวขาน แต่ทะเลทรายแห่งนี้เมื่อตกกลางคืนจะมีความอันตราย”เขาตัดสินใจเชื่อฟังคำพูดของซูจิ่งสิง“หลังจากที่พวกข้าสองคนเก็บผลพุทราทรายเสร็จแล้ว ก็จะไปรวมกับผู้ใต้บังคับบัญชาของท่าน รอพวกท่านอยู่ข้างนอก”เขาตบบ่าซูจิ่งสิง“พวกท่านรีบกลับมา”“ตกลง”ซูจิ่งสิงไม่ได้พูดอะไรมาก หลังจากปรึกษากับเกาเจี้ยนเสร็จแล้ว ก็กลับไปหากู้หว่านเยว่อีกครั้งทางด้านนี้ เมื่อหญิงผู้นั้นเห็นกู้หว่านเยว่ยินดีที่จะตามพวกเขาไปตรวจดูก็แนะนำตัวอย่างตื่นเต้นในทันที“ข้าชื่อกัวเสี่ยวม่าน ท่านนี้คือเพื่อนสนิทของสามีของข้า

“รบกวนพวกท่านช่วยลงไปสำรวจเส้นทางก่อน”กัวเสี่ยวม่านตะโกนเสียงดัง ที่แท้การขอให้พวกเขาช่วยนั้นเป็นการหลอกลวง ต้องการให้พวกเขาลงไปสำรวจเส้นทางก่อนต่างหากที่เป็นเรื่องจริงเถียนหมั่งที่นิ่งเงียบอยู่ทางด้านหนึ่งมาโดยตลอด ก็ยื่นมือทั้งสองออกมาผลักซูจิ่งสิงลงไปชั่วพริบตาที่ทั้งสองเคลื่อนไหว กู้หว่านเยว่และซูจิ่งสิงก็ออกจากตำแหน่งเดิมอย่างฉับพลันทั้งสองมีความระมัดระวังอยู่ก่อนหน้า ย่อมไม่ยืนนิ่งอยู่ตรงนั้น ปล่อยให้พวกเขาถีบทั้งสองลงไปในถ้ำอยู่แล้ว“ติดตามพวกเจ้ามาช่วยคนด้วยความหวังดี สุดท้ายพวกเจ้ากลับคิดร้าย”กู้หว่านเยว่เดินเข้ามาทางด้านหลังกัวเสี่ยวม่านด้วยรอยยิ้มอันคลุมเครือ“เคยมีใครเตือนเจ้าบ้างไหม การหลอกใช้ความเห็นอกเห็นใจของคนอื่น จะต้องได้รับผลกรรม?”“ท่าน?”กัวเสี่ยวม่านเบิกตากว้างด้วยความหวาดกลัวยังไม่ทันตอบสนอง ก็เห็นกู้หว่านเยว่ยกเท้าขวาขึ้นมาอย่างสง่างาม ก่อนจะถีบเข้าที่ท้องของนางอย่างแรง“โอ๊ย!”กัวเสี่ยวม่านกรีดร้องด้วยความหวาดกลัว “ท่านพี่รีบเข้ามาช่วยข้าที รีบเข้ามาช่วยข้าที”วิธีการเช่นนี้ได้รับการทดลองหลายครั้งแล้วว่าไม่พลาด ทำร้ายผู้คนจิตใจดีมามากมายไม่ร