Semua Bab ชายาแพทย์พลิกชะตา: Bab 1921 - Bab 1930

จากนั้นนั่งเฮลิคอปเตอร์ไปด้วยกัน บินไปยังทิศทางที่ปรากฏบนแผนที่“แผนที่ปรากฏว่าตลาดค้าทาสใต้ดินอยู่ทางทิศใต้ของทางใต้ สถานที่แห่งนี้ชื่อว่าเมืองเจียง”ซูจิ่งสิงขับเฮลิคอปเตอร์ กู้หว่านเยว่กลับนึกคิดพลางเปิดอ่านข้อมูลของเมืองเจียงภายในมิติ“ท่านพี่ ท่านเคยไปเมืองเจียงมาก่อนหรือไม่?”ซูจิ่งสิงส่ายหน้า สถานที่จอดเฮลิคอปเตอร์อยู่ห่างจากเมืองเจียงมาก ตอนนั้นเขาเข้าค่ายซินเยว่แล้วก็ไม่ได้ออกไปภายนอก ยิ่งไม่ต้องพูดว่าไปทางฝั่งเมืองเจียง“เมืองเจียงแห่งนี้เจริญรุ่งเรืองอย่างมาก อีกทั้งยังวุ่นวายมาก เป็นสถานที่ไร้ผู้ปกครองโดยแท้”กู้หว่านเยว่ลูบคาง อิงตามข้อมูลที่แสดง แผ่นดินเมืองเจียงมีค่าดุจทองแทบทุกตารางนิ้ว ละแวกนี้มีพ่อค้ามั่งคั่งร่ำรวยมากมาย ยิ่งไปกว่านั้นยังเป็นสถานที่ไร้ผู้ปกครอง หรืออาจเรียกได้ว่าที่แห่งนี้ไม่ตกอยู่ภายใต้การปกครองของแคว้นใด“ดูท่าแล้วเมืองเจียงแห่งนี้วุ่นวายมาก พวกเราไปครั้งนี้คงได้ดูละครสนุกแล้วล่ะ”กู้หว่านเยว่ลูบปลายคาง สายตาสะท้อนความหวังเต็มเปี่ยมทั้งสองคนออกเดินทางช่วงเช้า ขับเฮลิคอปเตอร์ไป คาดว่าก่อนมื้อเที่ยงคงถึงด้านนอกเมืองเจียงเมื่อมองดูแนวกำแพงเ

“ยิ่งไปกว่านั้นพวกเขายังเด็กมากถึงเพียงนี้”ชุยอวิ๋นมองอย่างละเอียด อายุของสองคนนี้ น่ากลัวว่าต่างจากตนเองไม่มากไม่น่าเชื่อถือ!ไม่น่าเชื่อถือเลยสักนิดชุยหยวนถูกถามไล่เรียงกลับไม่โกรธ แต่ไหนแต่ไรมาหลานชายก็เป็นเช่นนี้ทำเรื่องใดไม่สำเร็จ ถนัดเพียงก่อเรื่องหากเขามองออกว่ากู้หว่านเยว่และซูจิ่งสิงไม่ธรรมดา เช่นนั้นชุยหยวนก็คงไม่กล้าไว้ใจทั้งคู่“ท่านหวงชี้แนะ จะต้องร่วมมือกับสองคนนี้”ตระกูลยิ่งใหญ่ทำการค้ามานับร้อยปีอย่างสกุลชุยของเขานี้ ล้วนเลี้ยงดูผู้มากความสามารถออกมาหนึ่งถึงสองคน หากตระกูลประสบเคราะห์ ย่อมออกมาชี้แนะแนวทางท่านหวงที่ชุยหยวนพูดถึงก็คือผู้มีความสามารถของพวกเขาสกุลชุยครั้งนี้พวกเขาถูกศัตรูล้อมไว้ทั้งหน้าและหลัง มาเจรจาที่เมืองเจียงก็เพราะตกอยู่ในอันตรายถึงขั้นใกล้ล่มจม โอกาสพลิกสถานการณ์อยู่ที่สองคนนี้แล้วชุยอวิ๋น “ข้ายังมองไม่ออกว่าพวกเขามีอันใดพิเศษ”ชุยอวิ๋นมองเขาสายตาเย็นชาแวบหนึ่ง “มองไม่ออกก็หุบปาก”ชุยอวิ๋น “......”นอกประตู กู้หว่านเยว่จูงซูจิ่งสิง พาเขาเทเลพอร์ตกลับเข้าห้อง“ดูท่าแล้วท่านเดาได้ไม่ผิด สกุลชุยกำลังเผชิญหน้ากับความลำบากจริงๆ”

ด้านบนของเชิงเทียนทั้งสองฝั่งในหอแห่งนี้ถูกประดับด้วยไข่มุกราตรี กู้หว่านเยว่ได้ทำการนับจำนวน พบว่าไข่มุกราตรีเหล่านี้มีจำนวนทั้งหมดหนึ่งร้อยแปดลูก ถูกวางประดับอยู่เต็มทั้งสองฝั่งของโถงทางเดิน ส่องแสงสว่างไปทั่วพื้นที่ แต่ไม่ได้แสบตาเท่าไหร่นักส่วนใต้เท้าของนางถูกปูด้วยพรมสีแดง พรมสีแดงผืนนี้เดิมทีไม่ได้มีอะไรพิเศษนัก แต่เมื่อมองอย่างละเอียด จะเห็นว่าด้านบนของพรมผืนนี้ถูกปักเป็นลวดลายอันมงคลต่าง ๆ ด้วยดิ้นทอง ดูหรูหรายิ่งนักซูจิ่งสิงหันไปมอง พบว่าใบหน้าของภรรยาเต็มไปด้วยรอยยิ้ม ก็รู้ทันทีว่านางชอบสิ่งของเหล่านี้เขาได้แต่ส่ายหน้าอย่างจนปัญญา แต่ในใจกลับไว้อาลัยให้กับตลาดใต้ดินแห่งนี้คนเหล่านี้คงจะยังไม่รู้ว่า “โจร” ตัวจริงได้มาถึงแล้วหลังจากเดินไปประมาณหนึ่งร้อยก้าว ก็พ้นอุโมงค์ภาพตรงหน้าสว่างวาบอย่างฉับพลัน แสงจากเชิงเทียนที่สว่างไสวนั้นสาดส่องเข้ามาพร้อมกับเสียงหัวเราะอย่างสนุกสนานและดูมีชีวิตชีวา กู้หว่านเยว่ค่อย ๆ เบิกตากว้าง มองดูภาพตรงหน้าด้วยสายตาไม่อยากเชื่อ“นี่ นี่คือตลาดใต้ดินอย่างนั้นหรือ?”ภาพเบื้องหน้าคืออาณาจักรใต้ดินขนาดใหญ่แห่งหนึ่ง ที่แห่งนี้ดูคึกคักและหร

“ไปกันเถอะ”พอมีแผนที่ กู้หว่านเยว่ก็คว้ามือของซูจิ่งสิงแล้วหายวาบเข้าไปในห้องใต้ดินห้องแรกห้องใต้ดินแห่งนี้เป็นห้องเก็บเสบียงอาหารและสุราชั้นดี นางโบกมือหนึ่งครั้ง ย้ายของทั้งหมดเข้าไปในห้วงมิติ แม้แต่ข้าวเม็ดหนึ่งในมุมห้องก็ไม่มีเหลือหากคนเหล่านั้นมีมโนธรรมสำนึกสักนิด คงไม่ทำงานในตลาดใต้ดินเช่นนี้หรอก“ไปห้องใต้ดินห้องที่สอง”กู้หว่านเยว่เหมือนโจรเข้าไปทุกที่ หลังจากเข้าไปในจุดที่ไม่มีใครเห็น นางก็กวาดเอาสิ่งของภายในห้องใต้ดินทั้งหกห้องไปจนหมด ระหว่างทางเจอกับคนลาดตระเวน ก็จัดการจนสิ้นซาก“เก็บกวาดในห้องใต้ดินเหล่านั้นไปพอสมควรแล้ว ลำดับต่อไป เราต้องไปจัดการคนของพ่อบ้านตลาดใต้ดินแห่งนี้ ทำให้ตลาดเกิดความโกลาหลวุ่นวายไปเลย”กู้หว่านเยว่เอ่ยพร้อมกับหรี่ตาลงทันใดนั้น ระบบก็ส่งข่าวว่า “นายท่าน ชุยหยวนมีอันตราย”กู้หว่านเยว่รีบหันไปมองซูจิ่งสิง “ท่านพี่ ชุยหยวนกำลังตกอยู่ในอันตรายเจ้าค่ะ”หลังจากได้เห็นความไร้ยางอายของตลาดใต้ดินแห่งนี้แล้ว กู้หว่านเยว่เกิดเห็นใจชุยหยวนขึ้นมา ไม่อยากให้อีกฝ่ายเป็นอันตรายซูจิ่งสิงก็คิดเช่นนี้“ไป เราไปดูกันเถอะ”โชคดีที่เมื่อครู่รู้ที่อยู่ข

เขาสืบค้นข้อมูลของตลาดใต้ดินไว้มากมาย แต่ข้อมูลเกี่ยวกับเถ้าแก่ของพวกเขา กลับถูกลบออกจากคลังเก็บข้อมูลไปจนหมดสิ้น แม้แต่รูปโฉมก็ยังไม่มี“ข้าไม่รู้หรอก เถ้าแก่มีฐานะสูงส่ง ไม่ใช่คนที่ข้าจะเจอได้ง่าย ๆ บางทีพ่อบ้านหลินอาจจรู้”ซูจิ่งสิงพยักหน้า จากนั้นก็มองไปทางกู้หว่านเยว่“น้องหญิง คำถามที่ข้าอยารู้ข้าถามไปหมดแล้ว”กู้หว่านเยว่พยักหน้า นางเข้าใจความหมายของซูจิ่งสิง บังเอิญว่านางเองก็ไม่ได้จะถามอะไรมาก จึงยกมือตวัดมีด ปลิดชีพเถียนจี๋ทันที“พวก....พวกเจ้า!”เถียนจี๋เบิกตากว้าง คำพูดสุดท้ายยังไม่ทันส่งเสียงออกมา ร่างทั้งร่างก็ล้มลงไปบนพื้น ไร้ซึ่งลมหายใจชุยหยวนตื่นตระหนกเหตุผลหลัก ๆ คงจะเพราะกู้หว่านเยว่มีรูปโฉมที่งดงามมาก คาดไม่ถึงว่าจะลงมือได้เด็ดเดี่ยวเพียงนี้“ฆ่าไปก็ดี คนในตลาดใต้ดินแห่งนี้น่ารังเกียจทั้งนั้น”กู้หว่านเยว่เช็ดเลือดบนมือของตัวเอง ก่อนเอ่ยเสียงเรียบว่า “ท่านพี่ชุย เรามีเรื่องต้องไปทำ ท่านไปหาที่หลบซ่อนตัวก่อนเถอะ หรือจะกลับโรงเตี๊ยมก่อนก็ได้”ทักษะการต่อสู้ของชุยหยวนไม่สูงนัก พาเขาไปด้วยมีแต่จะเป็นภาระเสียเปล่า ๆ“เข้าใจแล้ว”ชุยหยวนกลืนน้ำลายอึกหนึ่ง