Semua Bab ชายาแพทย์พลิกชะตา: Bab 1931 - Bab 1940

1966 Bab

บทที่ 1931

“เจ้าๆๆ!”ผู้ดูแลที่เพิ่งพูดเมื่อครู่ได้ตายไปแล้ว ทำเอาทุกคนแตกตื่นตกใจจนทำอะไรไม่ถูกกู้หว่านเยว่เบะปาก “เอะอะเสียงดังอะไร พอออกมาจริงๆ พวกเจ้าก็ไม่พอใจอีก”“น้องหญิง คนพวกนี้ปล่อยให้ข้าจัดการก็พอ”ซูจิ่งสิงกระโดดมาลงที่ข้างกายนาง กระบี่อาทิตย์คำรามในมือส่องแสงเย็นวาววับ“อย่าให้มือของท่านเปื้อนเสียล่ะ”“ได้”กู้หว่านเยว่พยักหน้า จะได้ดูด้วยว่าวรยุทธ์ของเขาก้าวหน้าไปถึงไหนแล้ว “แต่อย่าฆ่าหมดนะ เหลือไว้สักสองคน”“รับทราบ”ซูจิ่งสิงตอบรับด้วยน้ำเสียงเอ็นดูทันใดนั้นร่างเงาของเขาก็พุ่งออกไป ผู้ดูแลหลายคนที่อยู่ในห้องถูกจัดการในพริบตาเดียว เหลือเพียงผู้ดูแลหลินกับผู้ดูแลอีกคนที่อยู่ใกล้เขาที่สุดทั้งสองตกใจจนลืมตาอ้าปากค้าง อยากตะโกนขอความช่วยเหลือแต่เพราะตกใจมากเกินไป ไม่มีเรี่ยวแรงจะหนีด้วยซ้ำซูจิ่งสิงถอดขากรรไกรของพวกเขาโดยตรง“อือๆๆ!”ผู้ดูแลหลินเบิกตากว้างด้วยความหวาดกลัว“น้องหญิง ภารกิจเสร็จสิ้นแล้ว”ซูจิ่งสิงหมุนกายไปกวักมือเรียกกู้หว่านเยว่ นางเดินมาที่ข้างกายเขาทั้งสองหลุบตามองผู้ดูแลหลินที่นั่งตัวสั่นอยู่บนเก้าอี้พร้อมกัน ดูราวกับเป็นปีศาจสองตน“เจ้าก็
Baca selengkapnya

บทที่ 1932

“ท่านพี่ ท่านเค้นถามพวกเขาไปก่อน ข้าจะลองไปดูห้องที่อยู่ข้างหลังหน่อย”ประตูของห้องประชุมถูกลงกลอนไว้ ไม่ต้องกลัวว่าจะมีคนบุกเข้ามาจากข้างนอกกะทันหันซูจิ่งสิงพยักหน้า “ได้ เจ้าระวังตัวด้วย”การเค้นถามมันเลือดสาดเกินไป ไม่ให้กู้หว่านเยว่เห็นน่าจะดีกว่ากู้หว่านเยว่พยักหน้า หมุนกายเข้าไปในห้องที่อยู่ด้านหลัง เมื่อสุ่มหยิบมาดูหนึ่งเล่ม พบว่าข้างในบันทึกเกี่ยวกับรายได้ของตลาดอย่างที่คิดไว้เมื่อกู้หว่านเยว่เห็นรายได้ที่อยู่ในนั้น ถึงกับตะลึงไปเลย“คิดไม่ถึงว่ารายได้ของตลาดใต้ดินจะเยอะขนาดนี้”สมุดบัญชีของตลาดมืดที่กู้หว่านเยว่เคยเห็นก่อนหน้านี้ก็น่าตกใจมากพอแล้ว คิดไม่ถึงว่ากำไรของตลาดใต้ดินแห่งนี้จะเยอะกว่าเป็นร้อยเท่า“เบื้องหลังตัวเลขพวกนี้ ไม่รู้ว่าต้องสูญเสียชีวิตผู้บริสุทธิ์ไปกี่คน ไม่รู้ว่ามีครอบครัวเท่าไรที่ต้องพังพินาศ”กู้หว่านเยว่ถอนหายใจพร้อมกับส่ายศีรษะเบาๆหลังจากนั้นนางเก็บสมุดบัญชีและม้วนเอกสารที่อยู่ตรงหน้าเข้าไปในมิติ รอกลับไปถึงค่ายซินเยว่ ค่อยมอบของพวกนี้ให้ซูจิ่งสิงนอกจากของพวกนี้ ข้างในยังได้เก็บ[1]ของที่ค่อนข้างล้ำค่าสำหรับใช้ในห้องหนังสือบางส่วนกู้หว่
Baca selengkapnya

บทที่ 1933

ก่อนออกไป กู้หว่านเยว่ชี้สองคนนั้นแล้วกล่าว “จัดการพวกเขาสองคนไปพร้อมกันเลย”เมื่อครู่นางเปิดสมุดบัญชีดูคร่าวๆ ผู้ดูแลของตลาดแห่งนี้ล้วนเป็นผู้สมรู้ร่วมคิด เงินเดือนของพวกเขาสูงจนน่ากลัวซูจิ่งสิงก็คิดเช่นนี้ เมืองเจียงไม่มีคนปกครอง แม้รู้ความผิดของคนพวกนี้ ก็ไม่สามารถส่งพวกเขาไปรับโทษที่ศาล ไม่สู้ถือโอกาสนี้ทัณฑ์แทนสวรรค์เสียเลยเขาเดินเข้าไปหาผู้ดูแลหลินกับผู้ดูแลอีกคนที่กำลังมองด้วยความหวาดกลัว ก่อนจะลงมือสังหารคนทั้งสอง“ไป”ซูจิ่งสิงกอดเอวของกู้หว่านเยว่ พานางออกจากห้องประชุม“หวังเฉินเก็บตัวอยู่ในห้องลับใต้ดิน ทางเข้าห้องลับอยู่ตรงอาคารหลักทางโน้น”ซูจิ่งสิงอธิบายไปพลาง พากู้หว่านเยว่ไปยังอาคารหลักไปพลาง เพิ่งเข้ามาได้ไม่นาน เขาก็จดจำผังของตลาดแห่งนี้ได้หมดแล้ว ไม่นานก็หาทางเข้าเจอ“ไป ลองเข้าไปดูกันหน่อย”กู้หว่านเยว่หยิบปืนพกออกมาสองกระบอก และส่งให้ซูจิ่งสิงหนึ่งกระบอก “ถ้าสถานการณ์เลวร้ายก็ยิ่งได้เลย”นางกล่าวเบาๆ ซูจิ่งสิงพยักหน้าทั้งสองใช้กุญแจไขประตูทางเข้า แล้วเดินเข้าห้องลับพร้อมกันเพิ่งเข้าไปก็ได้ยินเสียงคุยกันดังมาจากข้างใน ซูจิ่งสิงรีบหยุดฝีเท้า แล้วหัน
Baca selengkapnya

บทที่ 1934

บนใบหน้านักพรตหวงจึงจะเผยให้เห็นรอยยิ้ม“ไม่มีปัญหา ไม่มีปัญหา”“ไปกันเถอะนายท่านหวัง ข้าพาท่านไปดูยาวิเศษตัวสุดท้าย”ระหว่างที่ทั้งสองคุยกัน ก็เดินไปที่ส่วนลึกของห้องลับ เมื่อเห็นว่าทั้งสองหายไปจากห้องลับ กู้หว่านเยว่กับซูจิ่งสิงจึงเดินออกมาจากมุมมืด“ท่านพี่ ท่านคิดว่าคำพูดของนักพรตหวงเป็นเรื่องจริงหรือไม่? หรือเขาสามารถชุบชีวิตและทำให้เป็นอมตะได้จริง?”กู้หว่านเยว่ถามด้วยความสงสัยแม้แต่นางที่มีมิติที่ฝืนกฎธรรมชาติเช่นนี้อยู่ ก็ไม่สามารถชุบชีวิตและทำให้เป็นอมตะได้ ซูจิ่งสิงส่ายศีรษะ“นักพรตหวงคนนี้ดูแล้วก็เป็นแค่นักพรตเฒ่าคนหนึ่ง ไม่มีอะไรที่พิเศษเลย คำพูดของเขาไม่น่าเชื่อ”“ไป พวกเราเข้าไปดูกัน”กู้หว่านเยว่จับมือซูจิ่งสิง แล้วเดินตามหลังหวังเฉินกับนักพรตหวงโชคดีที่หวังเฉินต้องการเก็บเป็นความลับ ห้องใต้ดินแห่งนี้จึงมีเพียงพวกเขาสี่คน ไม่มียามแม้แต่คนเดียวเลยกู้หว่านเยว่กับซูจิ่งสิงแค่ระวังไม่ให้พวกเขารู้ตัวก็พอไม่นานทั้งสองก็ตามพวกเขามาถึงส่วนลึกของห้องลับ เพิ่งมาถึงกู้หว่านเยว่ก็ได้กลิ่นคาวที่ฉุนมาก กลิ่นนี้แทบทำให้นางอาเจียนออกมาเลยทีเดียว“นี่มันกลิ่นอะไร? เหตุ
Baca selengkapnya

บทที่ 1935

ซูจิ่งสิงกล่าวเตือนเสียงเย็น “ชามก็อยู่บนกระบี่ของข้านี่ไง เพียงข้าสะบัดเบาๆ มันก็จะร่วงสู่พื้นและแตกในทันที”ร่างกายหวังเฉินแข็งทื่อทันที สายตาที่จ้องเขาเต็มไปด้วยความอาฆาตนักพรตหวงรีบกล่าว “ท่านจอมยุทธ์ มีอะไรค่อยพูดค่อยจากัน อย่าวู่วามเด็ดขาด!”เขาจ้องชามใบนั้นอย่างไม่ละสายตานี่เป็นหัวเชื้อที่เขาใช้เวลาเคี่ยวนานถึงสามเดือนเต็ม!“ท่านพี่?” กู้หว่านเยว่เดินมาที่ข้างกายซูจิ่งสิง สัมผัสได้ถึงเจตนาฆ่าและความโกรธจากบนตัวของเขาเมื่อครู่ซูจิ่งสิงลงมือกระทันหัน ถึงขั้นไม่ทันได้บอกนางด้วยซ้ำหลังจากเห็นของสิ่งนี้ ดูเหมือนเขาจะโกรธมากหวังเฉินจ้องซูจิ่งสิงด้วยความอาฆาต แต่ปากกลับพูดเจรจา “เจ้าต้องการอะไร หรือต้องการเงินเท่าไร? พูดมาได้เลย ขอแค่เจ้าคืนยาวิเศษในชามให้ข้า ทุกเรื่องคุยกันได้”“ในเมื่อพวกเจ้ามาถึงตลาดใต้ดิน ก็คิดว่าน่าจะรู้ว่าข้าเป็นข้า ต้องการเงินทองหรืออำนาจ? แค่พวกเจ้าพูดออกมา ข้าให้ได้ทุกอย่าง”แววตาหวังเฉินสั่นไหวเล็กน้อย หาโอกาสแย่งคืนมาตลอดเวลา แต่เขาไม่กล้าบุ่มบ่ามเข้าไปกู้หว่านเยว่ถามด้วยความสงสัย “ท่านพี่ ของในชามมันคืออะไรกันแน่?”ซูจิ่งสิงเม้มปากไม่พูด
Baca selengkapnya

บทที่ 1936

ดังนั้นแม้ว่าพวกเขาไม่ได้เชื่อ ‘เคล็ดลับความเป็นอมตะ’ ตั้งแต่แรก แต่เวลานี้ได้ยินนักพรตหวงสารภาพจากปากของตัวเอง ก็ยังรู้สึกว่าเขาไม่ควรได้รับการให้อภัย“ทั้งที่เจ้ารู้ว่ามันไม่จริง เหตุใดยังต้องเอาไปหลอกนายท่านหวังอีก?”“เพื่อเงิน!”“แต่เดิมข้าเป็นขอทานคนหนึ่ง ได้ไท่ซุ่ยมาโดยบังเอิญ ไม่อยากขายออกไปในราคาต่ำ จึงปลอมตัวเป็นนักพรตมาหานายท่านหวัง”“แล้วเรื่องชุบชีวิตล่ะ?”“ก็แค่กลลวงบังตา เล่ห์กลเช่นนี้มีถมเถไปในยุทธภพ”ที่แท้เป็นแค่เล่ห์กล กู้หว่านเยว่ขี้เกียจฟังนักพรตหวงพูดพร่ำแล้ว นางกลั้นหายใจ ที่เขาลงไปในกองไฟอีกคนเวลานี้หวังเฉินถูกไฟเผาจนกลายเป็นเถ้าถ่านแล้ว สองสามีภรรยาไม่อยากอยู่ที่นี่นาน กู้หว่านเยว่นำน้ำมันออกมาจากภายในมิติหนึ่งถัง แล้วราดน้ำมันไปทั่ว หลังจากจุดไฟก็พาซูจิ่งสิงจากไปอย่างรวดเร็ว“บูม!”เปลวไฟลุกลามออกมาจากห้องลับอย่างรวดเร็ว ทั้งตลาดมืดตกอยู่ในความโกลาหล“พวกเรารีบไปจากที่นี่กันเถอะ”แม้ได้อะไรหลายๆ อย่างมา แต่การได้เห็นถึงความโหดเหี้ยมอำมหิตของหวังเฉิน ทั้งสองรู้สึกหนักอึ้งในใจ“ไฟจะลามออกมาในไม่ช้า พวกเราไปกันเถอะ”ทั้งสองพุ่งทะยานออกไปผ่านไปครู่ห
Baca selengkapnya

บทที่ 1937

ชุยหยวนยังคงรู้สึกหวาดกลัว อยากไปจากที่นี่เสียเดี๋ยวนี้ เมื่อได้ยินดังนี้ก็พยักหน้าอย่างรวดเร็ว“ฮูหยินซูพูดถูก พวกเรารีบไปจากที่นี่กันก่อนดีกว่า อยู่ที่นี่ไม่รู้จะมีปัญหาอะไรตามมาอีก”“ไป พวกเรากลับโรงเตี๊ยมกันก่อน”กู้หว่านเยว่สั่งเสียงเข้ม‘โครม’ ทันใดนั้นเกิดเสียงดังสนั่นหวั่นไหว! ในตลาดใต้ดินเหมือนมีอะไรถล่มลงมาเพราะถูกไฟไหม้คนทั้งกลุ่มไม่กล้าหันกลับไปมอง ต่างพากันจากไปอย่างรวดเร็วเมื่อกลับถึงโรงเตี๊ยม ชุยอวิ๋นก็เดินออกมาหาทันที เมื่อเห็นมีชายแปลกหน้าคนหนึ่งกลับมาพร้อมกับพวกเขา สายตาเขาก็ปรากฏความประหลาดใจขึ้นเล็กน้อย“อารอง นี่”“พูดแล้วเรื่องมันยาว เข้าห้องก่อนค่อยคุย” เวลานี้เป็นยามวิกาล หน้าโรงเตี๊ยมมีคนน้อย แต่ยังสามารถมองเห็นมีคนพักผ่อนอยู่ในห้องโถงประปรายที่นี่ไม่เหมาะที่จะพูดคุย“ขอรับ”ชุยอวิ๋นข่มความสงสัยแล้วรีบเดินตามพวกเขาเข้าห้อง กระทั่งประตูปิดลง เขาจึงจะถามอย่างประหม่า “อารอง ท่านไม่เป็นอะไรกระมัง?”ชุยหยวนส่ายศีรษะ “โชคดีที่นายท่านซูกับฮูหยินซูช่วยข้าไว้ ใช่แล้ว คุณชายท่านนี้ก็เป็นผู้มีพระคุณช่วยชีวิตของข้าด้วย หากไม่ใช่เพราะพวกเขา ข้านี้ข้าคงไม่ได
Baca selengkapnya

บทที่ 1938

“ท่านผู้มีพระคุณทั้งสอง ข้าไม่มีอะไรที่สามารถตอบแทนพวกท่านได้ จี้หยกชิ้นนี้เป็นสัญลักษณ์ของตระกูลชุย พวกท่านโปรดรับไว้ วันข้างหน้าหากมีอะไรจะสั่ง ตระกูลชุยของเราไม่ปฏิเสธแน่นอน”เมื่อกู้หว่านเยว่เห็นสายตาที่จริงใจของชุยหยวน หลังจากครุ่นคิดครู่หนึ่งก็รับจี้หยกไว้ “ก็ได้ ถ้าจะรับจี้หยกชิ้นนี้ไว้”นางยัดจี้หยกเข้าไปในแขนเสื้อ แล้วอาศัยการบดบังของแขนเสื้อโยนเข้าไปในมิติโดยตรง ในมิติมีจี้หยกลักษณะนี้มากพอสมควรแล้ว“ลาก่อน”เมื่อชุยหยวนเห็นกู้หว่านเยว่รับจี้หยกไว้แล้ว ก็พยักหน้าด้วยความพึงพอใจ เขาไม่กล้าอยู่ที่นี่นาน จึงประสานมือคารวะทุกคนแล้วจากไปทันทีผ่านไปครู่หนึ่งก็มีเสียงรถม้าจากไปดังขึ้นจากชั้นล่าง หนานโย่วเปิดหน้าต่างดูแวบหนึ่ง“พวกเขาไปแล้วขอรับ”“อืม”กู้หว่านเยว่พยักหน้า“เมืองเจียงไม่ใช่สถานที่ที่ควรอยู่นาน พวกเราก็รีบไปกันเถอะ”ตลาดใต้ดินถูกนางกวาดจนเรียบแล้ว ข้างในเหลือแค่ซากปรักหักพังที่ถูกนางจุดไฟเผา อยู่ต่อก็ไม่มีความหมายอะไรต่อจากนี้เมืองเจียงน่าจะเกิดความวุ่นวายไปสักระยะ แม้กระทั่งแต่ละฝ่ายอาจเปิดศึกกันเอง นี่เป็นโอกาสที่ดีหนานโย่วรู้สึกเสียดายเล็กน้อย “ข้า
Baca selengkapnya

บทที่ 1939

ตลาดใต้ดินมีอิทธิพลในเขตทางใต้มานานหลายปี กอบโกยทรัพย์สินนับไม่ถ้วน ในสายตาของผู้คน ที่นั่นเปรียบเสมือนขุมทรัพย์อันหอมหวาน ถ้าสามารถยึดมาได้ อาศัยทรัพย์สินที่เก็บสะสมไว้ การยึดทางใต้นั้นไม่ใช่เรื่องยากแต่น่าเสียดายที่พวกเขาไม่รู้ ทรัพย์สมบัติทั้งหมดในตลาดใต้ดินถูกกู้หว่านเยว่กวาดจนเรียบแล้วตอนนี้ทองคำและของมีค่าที่อยู่ในคลังของมิติกองเป็นภูเขาแล้วกู้หว่านเยว่อาศัยช่วงที่เมืองเจียงเกิดความโกลาหล นำเงินทองก้อนนี้ออกมาให้ซูจิ่งสิงระดมทหาร และชิงบุกยึดเมืองเจียงในขณะที่ทุกคนยังไม่ทันตั้งตัวและหลังจากซูจิ่งสิงยึดเมืองเจียงได้แล้ว ก็เริ่มทำการกวาดล้างทั้งเมืองอย่างรวดเร็ว โดยเริ่มจากปล่อยผู้คนที่โดนตลาดใต้ดินลักพาตัวมาออกมา แล้วแจกจ่ายอาหารและค่าเดินทางให้พวกเขากลับมาแน่นอน คนที่ไม่มีบ้านให้กลับ ก็สามารถเลือกอยู่ต่อ สมัครเข้าร่วมกองทัพสมุดบัญชีที่กู้หว่านเยว่นำมาด้วยก็เริ่มแสดงบทบาทของมัน พวกเขาอาศัยสมุดบัญชีเหล่านี้ จับกุมทุกคนที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับตลาดใต้ดินในเมืองเจียงทั้งหมดเพียงแค่สามถึงห้าวัน เมืองเจียงเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง“ท่านผู้นำ ไม่สิ ตอนนี้ต้องเรียกท่านเจ้าเมืองแ
Baca selengkapnya

บทที่ 1940

ขอแค่อยู่ทางใต้ ไม่ว่าจะกลุ่มอิทธิพลอะไร ล้วนต้องฟังคำสั่งของผู้บัญชาการสูงสุดแห่งแดนใต้ก็เพราะเหตุนี้ แม้ตอนนั้นมีกลุ่มอิทธิพลที่หลากหลาย กลับไม่เคยเกิดสงคราม ต่อให้มีก็สามารถไกล่เกลี่ยได้อย่างรวดเร็วจนกระทั่งวันที่ผู้บัญชาการสูงสุดได้ตายลง กลุ่มอิทธิพลต่างๆ ต่อสู้กันเอง และมีความแข็งแกร่งที่ทัดเทียมกัน ผ่านมาหลายร้อยปีแล้ว ยังไม่เคยมีใครที่สามารถทำให้ทุกฝ่ายยอมรับในฐานะผู้บัญชาการสูงสุด“ผู้บัญชาการสูงสุด นี่ นี่ๆ…มันเกินกว่าจะจินตนาการแล้ว!”ฉินเซินรู้สึกว่าโลกกำลังหมุนกู้หว่านเยว่เบะปาก “ขี้ขลาด คิดอย่างกล้าๆ หน่อย”นางก็ไม่พูดไร้สาระ “ไปทำตามที่ท่านเจ้าเมืองของพวกเจ้าสั่งเมื่อครู่ก็พอ ไม่ต้องกังวลเรื่องค่าจ้างและเสบียงของทหาร ข้ามีวิธีของข้า”ฉินเซินพยักหน้าอย่างเหม่อลอย ตอนที่เดินออกมายังเหมือนเดินอยู่บนก้อนเมฆ“ฮูหยินกับองค์ชายรองของแคว้นเซียนหลิงมีไมตรีสัมพันธ์ที่ดี ไม่แน่ว่าแคว้นเซียนหลิงเป็นคนออกค่าจ้างและเสบียงของกองทัพ มีแคว้นเซียนหลิงช่วยเหลือ สิ่งที่ฮูหยินพูดเมื่อครู่อาจจะเป็นจริงก็ได้”ฉินเซียนยังคงไม่กล้ามั่นใจมากนัก แค่สามารถรักษาเมืองเจียงไว้ เขาก็พอใจมาก
Baca selengkapnya
Sebelumnya
1
...
192193194195196197
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status