Semua Bab ชายาแพทย์พลิกชะตา: Bab 1901 - Bab 1910

1966 Bab

บทที่ 1901

ลั่วหลิงยังมีประโยชน์ต่อนาง จึงเก็บไว้ในมิติชั่วคราว รอว่างแล้วค่อยสอบสวนเสียงอันวุ่นวายดังขึ้นเรื่อยๆ จากใต้เจดีย์เก้าชั้น กู้หว่านเยว่หันไปมองรูปปั้นเทพธิดาแวบหนึ่ง ราวกับมองเห็นความสงสารจากบนใบหน้านาง“ดูเหมือนสิ่งที่หนานโย่วพูดไม่ได้เกินจริงเลย หน้าตาของรูปปั้นนี้คล้ายข้าจริงๆ”กู้หว่านเยว่หยิบกระบี่เทพธิดา แล้วกระโดดลงจากเจดีย์เก้าชั้น“ฝ่าบาท หม่อมฉันถูกลั่วหลิงบังคับ ไม่เกี่ยวกับหม่อมฉันเลยนะ” พระสนมลี่กำลังดึงชายกางเกงของหนานถ่าพลางอ้อนวอนทหารของหนานถ่าได้ปิดล้อมโดยรอบแล้ว และยังควบคุมตัวพระสนมลี่ไว้“ยังจะแก้ตัวอีก คิดว่าข้าจะเชื่อเจ้าหรือ?”หนานถ่ารู้สึกว่าตัวเองผิดมหันต์ เมื่อก่อนเขารักพระสนมลี่ที่สุด เหตุใดจึงถูกผู้หญิงที่งามราวกับดอกไม้คนนี้หลอกเอาได้นะ?“ข้าเห็นแก่ที่พ่อแม่ของเจ้าถูกโจรฆ่าตาย และไม่มีญาติพี่น้อง จึงรับเจ้าเข้าวัง ให้ความเมตตาเป็นพิเศษ แต่เจ้ากลับตอบแทนข้าเช่นนี้หรือ?”หนานถ่ารู้สึกเสียใจ เขาดีกับพระสนมลี่มาก แต่ปรากฏว่าพระสนมลี่กลับร่วมมือกับผู้อื่นวางแผนรอบทำร้ายเขาถ้าไม่ใช่เพราะสหายของโย่วเอ๋อร์ปรากฏตัวทันเวลา…เฮ้อ?ใช่แล้ว สหายน้อยคนน
Baca selengkapnya

บทที่ 1902

“แล้วตอนนี้ทำอย่างไรดี?”“เทพธิดาตัวปลอมไปไหนแล้ว ต้องรีบจับนางไว้”“ครั้งนี้แคว้นเซียนหลิงของเราเสียหน้าครั้งใหญ่แล้ว”“โชคดีที่ยังไม่ได้ประกาศออกไปทั่วทั้งแผ่นดินที่ราบแห่งความโกลาหลว่าหาเทพธิดาเจอแล้ว”ชายชราหนึ่งในนั้นก้าวออกมา ดูจากท่าทางของคนรอบข้างที่ปฏิบัติต่อเขา คนผู้นี้น่าจะมีบารมีสูงส่ง“ฝ่าบาท กระหม่อมทั้งหลายหลงผิด ถูกเทพธิดาตัวปลอมหลอก ถ้าหากเทพธิดารู้เรื่องนี้ คงไม่ลงโทษพวกเรากระมัง?”เมื่อคำพูดนี้ถูกพูดพออกมา สีหน้าของทุกคนตื่นตระหนกเล็กน้อย“เป็นเพราะข้ามีตาแต่ไม่มีแวว”“ถ้าหากเทพธิดาโกรธ พวกเราทุกคนล้วนเป็นคนบาป”เมื่อหนานถ่าได้ยินคำพูดนี้ สีหน้าก็เคร่งเครียดเช่นกัน หลังจากครุ่นคิดครู่หนึ่งก็โบกมือไปทางเหล่าขุนนาง“ทุกท่านใจเย็นๆ ก่อน เทพธิดาจิตใจเมตตา ไม่ถือโทษโกรธมนุษย์อย่างพวกเราหรอกหากครั้งนี้นำมาซึ่งภัยพิบัติจริงๆ ข้ามีตาแต่ไม่มีแวว ถูกคนชั่วบังตาถึงเวลาข้าจะรับผิดชอบคนเดียว ไม่ให้ราษฎรเดือดร้อนแน่นอน”เมื่อเหล่าขุนนางได้ยินคำพูดนี้ ต่างก็ยกมือขึ้นเช็ดน้ำตาตรงหางตา“ฝ่าบาททรงมีพระทัยเปี่ยมล้นด้วยเมตตา ฟ้าดินสามารถเป็นพยาน”“เทพธิดาจะต้องซาบซึ้งใน
Baca selengkapnya

บทที่ 1903

เหมือนว่าก่อนหน้านี้เพิ่งเคยเจอ…ทันใดนั้นหนานถ่าฉุดคิดขึ้นมาได้ นางคือสหายน้อยที่เพิ่งช่วยเขาไม่ใช่หรือ!“พวกท่านกำลังทำอะไร?”กู้หว่านเยว่เดินเข้าไป หลังจากเสียงอันสดใสและชัดเจนดังขึ้น ดวงตาดอกท้อที่มีชีวิตชีวาคู่หนึ่งก็เริ่มปรากฏให้เห็น“เจ้าจริงๆ ด้วย?”หนานถ่ากลืนน้ำลายทีหนึ่ง และชี้ไปที่มือของกู้หว่านเยว่ “เจ้า เจ้า…”กู้หว่านเยว่แก่วงกระบี่ “ท่านหมายถึงอันนี้หรือ ข้าบังเอิญไปเห็นกระบี่เทพธิดาตอนที่จับลั่วหลิง ชั่วขณะเกิดความสงสัย ก็เลยดึงมันออกมาเสียเลย คิดไม่ถึงว่ายังใช้เหมาะมือด้วย”ลองวัดดูก็เหมาะมือจริงๆราวกับว่าสร้างขึ้นมาเพื่อนางโดยเฉพาะ“ชั่วขณะเกิดความสงสัย?”ดวงตาของหนานถ่าแทบหลุดออกจากเบ้า และคิดในใจ ‘เจ้ารู้ตัวหรือไม่ว่ากำลังพูดอะไรอยู่?’ชั่วขณะเกิดความสงสัยก็เลยดึงกระบี่เทพธิดาออกมา?เจ้ารู้หรือไม่ว่ามีคนเท่าไรที่ใฝ่ฝันอยากดึงกระบิเล่มนี้ออกมา แต่ไม่มีใครทำสำเร็จเลย!“ใช่แล้ว ยังไม่รู้เลยว่าสหายน้อยชื่ออะไร”เรื่องอื่นไม่สำคัญแล้ว ในเมื่อคนผู้นี้สามารถดึงกระบี่เทพธิดาออกมา ไม่แน่ว่าอาจจะเป็นเทพธิดากลับชาติมาเกิดก็ได้ต้องสืบประวัติของนางให้แน่ชัด และรั
Baca selengkapnya

บทที่ 1904

สำหรับเรื่องนี้ กู้หว่านเยว่ทำได้เพียงส่ายศีรษะอย่างหมดหนทางอย่าศรัทธาในตัวพี่เลย พี่ไม่ใช่ตำนานระหว่างทางราบรื่นอย่างน่าประหลาด ไม่เจอเรื่องกวนใจอะไรเลย นางกำนัลพากู้หว่านเยว่ไปถึงตำหนักเจาหัวอย่างนอบน้อมช่วยจัดเตียงนอน เตรียมน้ำร้อนให้เสร็จสรรพจากนั้นก็ปิดประตู ออกไปเฝ้าที่ข้างนอกอยากรู้หน้าที่ทันทีที่นางกำนัลออกไป กู้หว่านเยว่ก็รีบล็อคประตู แล้ววาร์ปเข้าไปในมิติเนื่องจากไม่ได้คิดจะปล่อยให้ลั่วหลิงมีชีวิตรอด กู้หว่านเยว่จึงไม่ได้ปิดบัง นางใช้น้ำเย็นสาดอีกฝ่ายแล้วเริ่มสอบสวนทันที“ข้าขอถามเจ้า อุโมงค์เหมืองอยู่ที่ไหน?”ลั่วหลิงระดมชาวบ้านจำนวนมากส่งพวกเขาไปอุโมงค์เหมืองในนามของหนานถ่า ได้ยินมาว่าอุโมงค์เหมืองแห่งนี้อยู่นอกดินแดนแคว้นเซียนหลิง ตั้งอยู่ในแคว้นเล็กๆ ที่ไม่มีใครรู้จักกู้หว่านเยว่คาดเดา ลั่วหลิงน่าจะใช้เรื่องนี้บังหน้า ลักลอบส่งชาวบ้านพวกนั้นไปยังตลาดมืดสิ่งสำคัญที่สุดในตอนนี้คือช่วยชาวบ้านพวกนั้นออกมา“เจ้าอยากรู้? ข้าไม่บอกเจ้าหรอก เก่งจริงก็ฆ่าข้าเลยสิ”ลั่วหลิงสติแตกแล้ว อะไรเนี่ย?กระบี่เทพธิดาที่นั่งเฝ้าฝันอยากได้มาโดยตลอด ปรากฏว่าคนผู้นี้กลับสาม
Baca selengkapnya

บทที่ 1905

“เหมี่ยนฟางเป็นแคว้นเล็กๆ และยากจนที่อยู่ทางตอนใต้ แคว้นอื่นถึงขนาดไม่คิดจะเสียแรงไปปล้นพวกเขา”หนานโย่วพลางเดินตามข้างกายกู้หว่านเยว่ พลางอธิบายไปด้วย“องค์หญิงน้อยไม่ต้องห่วง เสด็จพ่อให้ทหารพวกเรามาหนึ่งหมื่นคน ช่วยชาวบ้านพวกนั้นกลับมา ไม่ใช่เรื่องยากอะไร”กู้หว่านเยว่หยิบกระบอกน้ำมาดื่มน้ำหนึ่งอึก แล้วหันมองไปทางใต้ด้วยสีหน้าอยากรู้อยากเห็น “เมื่อครู่ตอนข้ากรอกน้ำในโรงน้ำชา ได้ยินชาวบ้านพูดกันว่าเหมือนจะเกิดสงครามขึ้นที่ทางใต้ เหตุใดไม่เหมือนที่เจ้าพูดเลย?”หนานโย่วเบิกตากว้าง นึกถึงอะไรบางอย่างกะทันหัน“ใช่ๆ ข้าลืมเรื่องนี้ไปเลย ได้ยินมาว่าทางใต้เพิ่งมีกองกำลังใหม่ผุดขึ้น เรียกว่ากองทัพซินเยว่ คนที่เป็นผู้นำร้ายกาจมาก เป็นอัจฉริยะด้านการศึก และยังวรยุทธ์สูง ชนะติดต่อกันมาหลายครั้งแล้ว”ส่วนมากทางใต้จะมีแต่แคว้นเล็กๆ แคว้นต่างๆ และกลุ่มอำนาจต่างๆ สู้รบกันอย่างชุลมุนมาโดยตลอด ไม่เหมือนสามแคว้นใหญ่ทางตอนเหนือของพวกเขา แทบจะอยู่ในสถานการณ์ที่มั่นคงตลอดจะรบก็รบกับแคว้นรอบข้างเท่านั้น ก็มีแต่ผู้หญิงบ้าอย่างกู้หว่านเยว่ที่กล้าบุกโจมตีเป่ยตี้ แคว้นเซียนหลิงของพวกเขากับแคว้นโยวหลานไ
Baca selengkapnya

บทที่ 1906

ทุกคนรู้แค่ว่าคนคนนี้ลึกลับอย่างยิ่ง บนใบหน้าสวมหน้ากากสีเงิน ไม่เคยเผยโฉมที่แท้จริงให้ผู้ใดเห็นแม้กู้หว่านเยว่อยากรู้ว่าตกลงคนผู้นี้ใช่ซูจิ่งสิงหรือไม่ แต่พยายามหาข่าวมาตลอดทางก็ไม่ได้อะไรเลย ทำให้นางอดรู้สึกผิดหวังไม่ได้หนานโย่วเห็นดังนี้จึงกล่าวปลอบใจ “องค์หญิงน้อยไม่ต้องเสียใจไป ข้าว่าอีกไม่เกินหนึ่งวันพวกเราก็ถึงเหมี่ยนฟางแล้ว เมื่อเข้าสู่เขตแดนเหมี่ยนฟาง สืบเรื่องนี้ก็ง่ายขึ้นมากแล้ว”กู้หว่านเยว่กล่าวด้วยความสงสัย “พวกเราพาทหารมาด้วยหนึ่งหมื่นคน ชายแดนเหมี่ยนฟางจะยอมให้พวกเราผ่านหรือ?”หนานโย่วส่ายศีรษะ “แม้เหมี่ยนฟางจะมีความวุ่นวายภายใน แต่มีกลุ่มอิทธิพลที่ค่อนข้างใหญ่ในท้องถิ่นอยู่หนึ่งกลุ่ม เรียกว่าพรรคพยัคฆ์ดำถ้าพวกเราพาทหารหนึ่งหมื่นคนเข้าเหมี่ยนฟาง ต้องถูกสกัดแน่นอน และหากดึงดูดความสนใจของพรรคพยัคฆ์ดำเข้า ก็อาจจะเกิดการนองเลือด”หนานโย่วเคยวิเคราะห์ในใจแล้ว ในเมื่อลั่วหลิงกล้าลำเลียงชาวบ้านไปยังเหมี่ยนฟางทั้งหมด แสดงว่าเหมี่ยนฟางกับตลาดมืดต้องมีความเกี่ยวข้องกันอย่างแน่นแฟ้นแน่นอน“องค์หญิงน้อยไม่ต้องห่วง ท่านช่วยพวกเรามาเยอะแล้ว เรื่องนี้ปล่อยให้ข้ากับแม่ทัพฮั่วจ
Baca selengkapnya

บทที่ 1907

“บนถนนมีร้านมากมายเช่นนี้ ร้านของท่านกลับขายดีไม่หยุดเลยนะ” กู้หว่านเยว่ชวนคุยเถ้าแก่ยิ้มอย่างขมขื่น “ลูกค้าทั้งสองมาจากต่างถิ่นกระมัง ร้านข้าก็แค่ดูเหมือนจะขายดี เวลามีเรื่องอะไร คนที่ซวยก่อนก็คือพ่อค้าแม่ค้าข้างทางอย่างพวกเรา”ชายแดนทางใต้ของพวกเขาไร้ระเบียบ มักจะเกิดการต่อสู้ขึ้นตามถนนพวกคนที่ต่อสู้ไม่เคยเห็นหัวร้านข้างทาง ส่วนมากข้าวของในร้านถูกทำลายจนพังพินาศกู้หว่านเยว่พยักหน้า ในดินแดนที่วุ่นไหวเช่นนี้ อยากหาเลี้ยงปากท้องไม่ใช่เรื่องง่ายจริงๆ“ใช่แล้ว เถ้าแก่ ในเมื่อท่านเปิดร้านข้างทาง ย่อมเจอผู้คนหลากหลาย”เช่นนั้นท่านเคยได้ยินกองทัพซินเยว่หรือไม่?เถ้าแก่พลางต้มบะหมี่ พลางพยักหน้า “เคยได้ยินสิ เมืองถัดไปก็อยู่ภายใต้อำนาจของกองทัพซินเยว่ อีกไม่นานก็จะบุกมาถึงที่นี่แล้ว”ลมหายใจกู้หว่านเยว่ชะงัก “เจียวโจวหรือ?”“ใช่”เถ้าแก่ยกบะหมี่มาอย่างกระฉับกระเฉง กู้หว่านเยว่ไม่มีกะจิตกะใจที่จะกินแล้ว นางกินไปแค่สองคำแต่หนานโย่วกลับกินอย่างเอร็ดอร่อย เป็นได้ชัดว่าหิวแล้ว“องค์ชายรอง” คนที่ถูกส่งออกไปหาเขาเริ่มทยอยกลับมา เขากระซิบข้างหูหนานโย่ว “หาอุโมงค์เหมือนเจอแล้วพ่ะย่ะค่
Baca selengkapnya

บทที่ 1908

แต่คำพูดของหนานโย่วไม่มีผลใดๆ ต่อกู้หว่านเยว่เลย กู้หว่านเยว่พุ่งออกไปไกลในแวบเดียวโดยไม่ฟังเขา“นี่!”หนานโย่วคิดจะไปดึงนางอีกครั้ง แต่โดนผู้ใต้บังคับบัญชาดึงไว้ก่อน“องค์ชายรอง อยากเข้าไป ตรงนั้นอยู่ในระยะสายตาของหน่วยลาดตระเวนแล้ว ท่านเข้าไปต้องถูกจับได้แน่”หนานโย่วตกใจจนรีบถอยกลับไป วรยุทธ์ของเขาไม่สูง ไม่กล้าฝืนในเวลานี้ ทำได้เพียงภาวนาในใจขอให้กู้หว่านเยว่ปลอดภัยขณะเดียวกันหลังจากกู้หว่านเยว่บินออกไป นางไม่ได้หายตัวไปในทันที แต่รอจนพ้นสายตาของพวกหนานโย่ว เมื่อมั่นใจว่าไม่มีคนแล้ว จึงจะวาร์ปเข้าไปในมิติจากนั้นก็บังคับมิติค่อยๆ เคลื่อนเข้าไปใกล้ปากอุโมงค์เห็นได้ชัดว่าอุโมงค์เหมืองแห่งนี้ถูกทิ้งร้างนานแล้ว ปากอุโมงค์ทรุดโทรมมาก มีเศษหินเศษดินร่วงลงมาเป็นระยะเวลานี้เอง มีหน่วยลาดตระเวนมาเปลี่ยนเวรยามพอดีกู้หว่านเยว่รีบเข้าไปแอบฟังพวกเขาใกล้ๆ“ตื่นตัวหน่อย อย่าเผลอหลับเสียล่ะ รอบนี้คนเยอะ ต้องจับตาดูให้ดี ระวังเกิดปัญหา”“ได้ยินว่าลั่วหลิงปลอมตัวเป็นเทพธิดา ถูกคนของแคว้นเซียนหลิงจับได้แล้ว?”“จับได้แล้วอย่างไร? แต่ก็ยังจับตัวไม่ได้ไม่ใช่หรือ?”มีคนกระซิบเบาๆ “ผู้หญิ
Baca selengkapnya

บทที่ 1909

มองไปแยกไม่ออกเลยว่าใครบ้างที่ยังมีชีวิต และใครบ้างที่สิ้นใจแล้วชายคนหนึ่งที่อยู่ใกล้ประตูที่สุดเงยหน้าขึ้น ดวงตาของเขาเบิกกว้างมองตรงมายังกู้หว่านเยว่ ก่อนแววตาคู่นั้นจะส่องประกายความหวังฉับพลันเขาเพิ่งถูกจับมาได้ไม่นาน มองออกว่ากู้หว่านเยว่ไม่เหมือนคนพวกนั้น“ท่าน ท่านมาช่วยพวกเราใช่หรือไม่?”ชายคนนั้นพยายามเปล่งเสียงพูดออกมา เขาเลียริมฝีปากที่แห้งผากแล้วจ้องมองนางอย่างวิงวอนขณะเดียวกันก็เขยิบถอยหลัง กลัวว่าตัวเองเดาผิด จะโดนซ้อมอีกหลายวันนี้เขาเอาแต่คิดเรื่องหนี โดนซ้อมมาหลายครั้งแล้วกู้หว่านเยว่เห็นว่าบนตัวเขามีบาดแผลมากมาย จึงกล่าวอย่างเห็นใจ “ไม่ต้องกลัว ข้ามาช่วยพวกเจ้า”“จริงหรือ เยี่ยมไปเลย ท่านรีบปล่อยพวกเราเอาไปเถอะ”ชายคนนั้นดีใจมาก เสียงตื่นเต้นดึงดูดผู้คนรอบข้างหันมามองทุกคนเริ่มพากันเข้ามารุมล้อม“แม่นาง ท่านมาช่วยพวกเราหรือ?”“ปล่อยพวกเราออกไปได้จริงหรือ?”กู้หว่านเยว่ล้วงไปคำสั่งที่หนานโย่วมอบให้นางก่อนหน้านี้ออกมา “ข้าคือสหายขององค์ชายลองแห่งแคว้นเซียนหลิง องค์ชายรองนำทหารมาช่วยพวกเจ้าแล้ว ”หลังประตูเหล็กมีคนมากกว่าสองพันคน เพื่อป้องกันไม่ให้เกิดค
Baca selengkapnya

บทที่ 1910

โชคดีที่บางคนมีน้ำใจช่วยพยุงคนเจ็บออกมาด้วยผ่านไปครู่หนึ่งในอุโมงค์เหมืองก็เหลือคนเพียงไม่กี่คนแล้วเมื่อกู้หว่านเยว่เห็นดังนี้ ก็รีบมุ่งหน้าไปยังอีกด้านหนึ่งทันทีไม่ไกลจากอุโมงค์เหมืองไม่ไกลนัก หนานโย่วยังคงกังวล จู่ๆ ก็ได้ยินผู้ใต้บังคับบัญชาถามด้วยความประหลาดใจ “องค์ชายรอง ท่านดูนั่น ที่ปากอุโมงค์เหมือนมีทหารยามหลายคนล้มลงแล้ว”หนานโย่วรีบขยี้ตาเมื่อมองดูดีๆ ก็พบว่าเป็นเรื่องจริง!หน่วยลาดตระเวนที่ลาดตระเวนอยู่ตรงปากอุโมงค์ในตอนแรกล้มลงทีละคน“เกิดอะไรขึ้น? นี่มันเกิดอะไรขึ้น?”“องค์ชายรอง ท่านว่านี่ใช่ฝีมือขององค์หญิงน้อยหรือไม่? นางเข้าไปได้สักระยะแล้ว”หนานโย่วตาเป็นประกายทันที เขาจำได้ว่ากู้หว่านเยว่มีความรู้ด้านการแพทย์ เช่นนั้นก็ย่อมใช้พิษเป็น ไม่แน่ว่าคนพวกนี้อาจจะโดนกู้หว่านเยว่วางยาจริงๆ ก็ได้“เยี่ยมไปเลย รีบแจ้งให้คนของพวกเรามาที่นี่ด่วน กวาดล้างหน่วยลาดตระเวนพวกนี้ให้หมด”หนานโย่วออกคำสั่งด้วยความตื่นเต้น ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงกลุ่มคนจำนวนมากเดิมทีคิดว่าเป็นคนของพวกเขามาแล้ว แต่คิดไม่ถึงว่าคนพวกนี้กลับมาจากฝั่งตรงข้าม อีกทั้งยังมากันไม่น้อย คนกลุ่มนั้นมุ่
Baca selengkapnya
Sebelumnya
1
...
189190191192193
...
197
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status