All Chapters of ชายาแพทย์พลิกชะตา: Chapter 2021 - Chapter 2030

“พี่หญิง” ซ่งอวิ้นชิงเอ่ยปากก่อน แม้ปากเรียกพี่หญิง แต่การกระทำไม่เคารพห่าวเจินเจินเลยสักนิด น้ำเสียงในการพูดก็เรียบเฉยมาก“ท่านคิดตกและกลับมาเองได้ก็ดีแล้ว ข้าไม่ได้มีเจตนาจะแย่งผู้ชายของท่าน แต่ข้ากับท่านพี่รักกันด้วยความจริงใจ ท่านโปรดวางใจ ข้าจะไม่แย่งสิทธิ์ในการดูแลเรือนส่วนหลังกับท่าน ข้ามีเรื่องที่สำคัญกว่าต้องทำ และไม่ชอบดูแลเรือนส่วนหลังด้วย ขอแค่ต่อไปท่านอยู่อย่างสงบเสงี่ยม ไม่ใช้เล่ห์เหลี่ยมอะไรอีก ข้าจะอยู่ร่วมกับท่านอย่างสันติแน่นอน”ขณะที่ซ่งอวิ้นกล่าว แววตาเรียบเฉย และยังถึงขั้นจิบน้ำชาไปคำหนึ่ง เห็นห่าวเจินเจินเป็นผู้น้อยอย่างชัดเจนห่าวเจินเจินหัวเราะแล้วนางไม่ได้เอ่ยปากพูด เพียงแค่หันไปมองจูจิ้งเหวินอย่างเหยียดหยามแวบหนึ่งจูจิ้งเหวินรีบแสดงจุดยืนทันที “เจ้าไม่ต้องมองข้า ข้าฟังอวิ้นเอ๋อร์ทุกอย่าง นางพูดถูก ขอแค่เจ้าไม่ก่อปัญหา วันข้างหน้าข้าก็ยังจะให้เกียรติเจ้าเท่าที่ควรจะเป็นอีกทั้งพวกเราหารือกันแล้ว ข้าจะไปห้องเจ้าเดือนละหนึ่งครั้ง จนกว่าเจ้าคลอดลูก ก็ถือว่าคิดเผื่อเจ้าไว้แล้ว”ชั่วจริงๆ!กู้หว่านเยว่ที่ฟังอยู่ข้างๆ แทบพ่นน้ำชาออกจากปาก โชคดีที่กลั้นไว้ทั

จูจิ้งเหวินย่อมมีแผนของตัวเอง “ท่านแม่ รอหนังสือจากทางการมาถึง อย่างไรข้าก็เป็นถึงผู้ว่าการอำเภอ ยังต้องกลัวว่าไม่มีเงินอีกหรือ?”แม้เป็นผู้ว่าการอำเภอที่ใสสะอาดสิบปี ก็ยังมีผลประโยชน์มากมายเข้าตัว ถึงเวลานั้น เขาสามารถหาได้มากกว่านี้เป็นร้อยพันเท่า เงินแค่นั้นของห่าวเจินเจินเขาไม่ต้องการหรอกฮูหยินผู้เฒ่าจูขมวดคิ้ว ยังคงรู้สึกปวดใจ ทั้งที่สามารถเก็บเงินเหล่านี้ไว้ กลับจะยกให้ห่าวเจินเจินทั้งหมดแต่เมื่อได้ยินคำอธิบายของจูจิ้งเหวิน ก็รู้สึกว่าลูกชายพูดถูก มีที่ไหนคนเป็นขุนนางขัดสนเรื่องเงินทอง สินเดิมแค่นั้นของห่าวเจินเจินนับอะไรไม่ได้เลย!“ก็ได้ เช่นนั้นก็ทำตามที่เจ้าพูด”หลังจากจูจิ้งเหวินปรึกษาฮูหยินผู้เฒ่าเสร็จ ก็หันไปมองห่าวเจินเจิน“ห่าวเจินเจิน เดิมทีเห็นแก่ที่เจ้ากับข้าเป็นสามีภรรยากันมาหลายปี ข้าอยากจะเหลือทางออกให้เจ้า แต่คิดไม่ถึงว่าเจ้ากลับเลือกหย่ากับข้า นี่จะโทษข้าไม่ได้แล้วนะและข้าก็ไม่ต้องการสินเดิมของเจ้าด้วย เด็กๆ ไปยกสินเดิมตามรายการที่อยู่ในมือนางออกมาให้หมด” ห่าวเจินเจินคิดไม่ถึงว่าจะราบรื่นเช่นนี้ ดูเหมือนจูจิ้งเหวินจะหารักแท้เจอแล้วจริงๆ และแทบรอไม่ไหวท

ตอนนี้เพิ่งมาเซียงหยางได้แค่สองครั้ง ก็เห็นซูจิ่นเอ๋อร์ถูกรังแกสองครั้งติดกัน เขาที่เป็นพี่ใหญ่คนนี้ย่อมรู้สึกไม่สบายใจสีหน้าของทั้งสองดูไม่ดูนัก เมื่อมาถึงหน้าประตูสกุลฟู่ กลับเห็นประตูใหญ่ของสกุลฟู่ปิดสนิท แม้แต่คนเฝ้าประตูก็ไม่มี“ลองเข้าไปดูว่าเกิดอะไรขึ้น” กู้หว่านเยว่ออกคำสั่ง ชิงเหลียนรีบไปตรวจดูทันทีหลังจากนั้นครู่หนึ่งก็กลับมารายงาน “ฮูหยิน เหมือนว่าจะเกิดเรื่องใหญ่อะไรในจวนเจ้าค่ะ ทุกคนไปรวมตัวกันที่เรือนส่วนหน้า บ่าวมองผ่านร่องประตู แต่เห็นไม่ชัดว่าเกิดเรื่องอะไร”“จิ่นเอ๋อร์อยู่ข้างในหรือไม่?”“อยู่ มองเห็นองค์หญิงแล้วเจ้าค่ะ”กู้หว่านเยว่พยักหน้าแล้วส่งจ้านจ้านให้ชิงเหลียน จากนั้นนางกับซูจิ่งสิงกระโดดขึ้นไปบนคานบ้าน มองเห็นสถานการณ์ที่เกิดขึ้นข้างในโดยตรงทั้งสองคิดไม่ถึงว่าเพิ่งเข้าไปก็ได้ยินเสียงร้องไห้ดังมาจากในลาน และยังมีเสียงเฆี่ยนตีด้วย“พอแล้ว อย่าตีแม่นมหลี่อีกเลย นางอายุมากแล้ว รับไม่ไหวแล้ว!” เป็นเสียงร้องไห้แทบขาดใจของฮูหยินผู้เฒ่าฟู่ส่วนคนที่กำลังถูกเฆี่ยนตีก็คือแม่นมหลี่ นางถูกตีจนเหลือเพียงลมหายใจรวยริน“คุณชายใหญ่ บ่าวถูกปรักปรำ ถูกปรักปรำ!”“

“เจ้าว่าอะไรนะ?”ฮูหยินผู้เฒ่าฟู่เบิกตากว้าง ราวกับไม่อยากเชื่อในสิ่งที่ได้ยิน“เจ้าถึงขั้นจะทิ้งข้าไว้ที่นี่คนเดียวเลยหรือ เจ้ามันได้เมียแล้วลืมแม่ เจ้าลืมไปแล้วหรือว่าข้าลำบากตรากตรำเลี้ยงเจ้ามาอย่างไร…เจ้ามันหมาป่าตาขาวที่เลี้ยงไม่เชื่อง หากรู้แต่แรกว่าจะเป็นเช่นนี้ ข้าก็คง…”“ท่านแม่ นี่ท่านพูดอะไร?” ฟู่หลานเหิงขมวดคิ้ว หมาป่าตาขาวอะไร เหตุใดท่านแม่พูดจาแปลกๆ?ดวงตาซูจิ่นเอ๋อร์สั่นระริก เก็บความระแวงไว้ในใจ“เรื่องนี้ข้าตกลงกับจิ่นเอ๋อร์แล้ว แล้วก็แม่นางท่านนี้ด้วย ในเมื่อท่านแม่ชอบนาง ก็ให้นางคอยดูแลท่านเถอะ”ตั้งแต่เริ่มจนจบ ฟู่หลานเหิงไม่มองญาติผู้น้องคนนั้นแม้แต่แวบเดียวและไม่อยากหาเรื่องอีกฝ่าย เพราะรู้ดีว่าท่านแม่เป็นคนสั่งให้นางมาฮูหยินผู้เฒ่าเบิกตากว้าง “เจ้าพูดจริงหรือ เจ้าจะทำเช่นนี้จริงๆ หรือ?”“ลูกตัดสินใจแล้ว ท่านแม่โปรดสงเคราะห์ด้วย” ฟู่หลานเหิงพูดมาถึงตรงนี้ เมื่อเห็นฮูหยินผู้เฒ่ายังคงโกรธมาก จากจับมือซูจิ่นเอ๋อร์เดินจากไป ก่อนไปยังได้สั่งให้พ่อบ้านไปเชิญหมอมากระทั่งเดินพ้นประตูใหญ่ไปแล้ว ซูจิ่นเอ๋อร์ก็ยังรู้สึกงงงันอยู่ไม่น้อย“ท่านพี่ ท่านตัดสินใจจะก

ไม่สู้ซ่อมแซมเรือน แล้วย้ายเข้าไปอยู่ใหม่ จ้างคนรับใช้อีกสักสองสามคน วันข้างหน้าจะได้มีที่หลบหลบฝนด้วยหลังจากซ่อมแซมเรือนเสร็จแล้ว ห่าวเจินเจินยังได้ตั้งใจไปหากู้หว่านเยว่ เชิญพวกเขามาเป็นแขกที่บ้านอีกด้วยกู้หว่านเยว่กับซูจิ่งสิงก็ยังพักอยู่ในโรงเตี๊ยมพอดี กำลังรอข่าวจากทางชายแดน และยังไม่มีแผนที่จะออกเดินทาง จึงย้ายไปพักที่จวนสกุลห่าวตามคำเชิญสองสามวัน“แม้ฮูหยินห่าวอายุยังน้อย กลับเก่งเรื่องการค้าขาย บริหารร้านค้าที่อยู่ในมือได้ดีมาก”กู้หว่านเยว่เปิดดูสมุดบัญชีเหล่านี้ ในแววตาเต็มไปด้วยความชื่นชมห่าวเจินเจินยิ้มอย่างถ่อมตน “ฮูหยินไม่รู้หรอก ข้าเกิดในตระกูลพ่อค้า ครอบครัวของข้าทำการค้าขายตั้งแต่รุ่นบรรพบุรุษ และซึมซับจากท่านพ่อตั้งแต่เด็ก ย่อมคุ้นเคยกับเรื่องเหล่านี้เป็นพิเศษ”สองวันมานี้ นางก็ได้วางแผนทิศทางชีวิตของตัวเองแล้ว“ต่อไปนี้ ข้าว่าจะทำเกี่ยวกับการค้าขาย และข้าตั้งใจจะรับเลี้ยงเด็กสักคน แล้วถ่ายทอดเคล็ดลับการค้าให้กับนาง”การหย่าร้างไม่ได้แปลว่าชีวิตจะไปต่อไม่ได้แล้วขอแค่นางมีเงินมากพอ และมีเรื่องที่ตัวเองอยากทำ ชีวิตก็ยังสามารถก้าวเดินต่อไปได้อย่างมั่นคงห่า