สัญชาตญาณบอกซูจิ่นเอ๋อร์ สถานการณ์ไม่ชอบมาพากลอย่างมากสายตายามสตรีนามว่าเซียนเอ๋อร์คนนี้สบมองฟู่หลานเหิงแปลกประหลาดอย่างมาก ยิ่งไปกว่านี้เหตุใดนางต้องเรียกแทนตนว่าพี่หญิงด้วยเล่า?ซูจิ่นเอ๋อร์ไม่กล้าคิดต่อแขนเสื้อกำแน่น ร่างกายโงนเงนหลินเซียนเอ๋อร์พูดเสียงนุ่มนวล “พี่หญิง ข้าคือญาติผู้น้องของใต้เท้าฟู่ ครั้งนี้ตั้งใจมาเพื่อคารวะฮูหยินผู้เฒ่า”ฮูหยินผู้เฒ่าฟู่จูงมือของหลินเซียนเอ๋อร์ ปรบมือ พูดยิ้มๆ “เซียนเอ๋อร์รู้ความยิ่งนัก เพียงข้าได้เห็นนางก็รู้สึกชมชอบ คิดพานางมาอยู่ข้างกาย องค์หญิงน่าจะไม่ถือสากระมัง?”ซูจิ่นเอ๋อร์สมควรพูดอย่างไร? นางย่อมถือสา! สีหน้าของฮูหยินผู้เฒ่าฟู่และหลินเซียนเอ๋อร์แสดงออกชัดเจนอย่างมาก“ข้า”ซูจิ่นเอ๋อร์อยากพูดบางอย่าง หลินเซียนเอ๋อร์ชิงพูดก่อน “ฮูหยินผู้เฒ่าไม่สบาย ข้าอยู่ข้างกายฮูหยินผู้เฒ่าเพื่อปรนนิบัติดูแลนาง พี่หญิงน่าจะไม่ถือสากระมัง?”ซูจิ่นเอ๋อร์อยากพูดแต่กลับติดอยู่ในลำคอตอนนี้นางพูดว่าถือสา นั่นจะยังไม่ถูกตราหน้าว่าอกตัญญูอีกหรือฮูหยินผู้เฒ่าฟู่เองก็พูดยิ้มๆ “จิ่นเอ๋อร์ นิสัยของเซียนเอ๋อร์ดีมาก อ่อนโยนนุ่มนวล ไม่มีวันทำให้เจ้าเดือด
Baca selengkapnya